current views are: 5

10 Οκτωβρίου 2016
Δημοσίευση08:23

Ένας κρεμασμένος στην Πλατεία Κλαυθμώνος

Ένας άνθρωπος βρέθηκε κρεμασμένος από ένα δέντρο, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, απέναντι από το Υπουργείο Εσωτερικών, το Σάββατο, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα. 

Δημοσίευση 08:23’

Ένας άνθρωπος βρέθηκε κρεμασμένος από ένα δέντρο, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, απέναντι από το Υπουργείο Εσωτερικών, το Σάββατο, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα. 

Ένας άνθρωπος βρέθηκε κρεμασμένος από ένα δέντρο, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, απέναντι από το Υπουργείο Εσωτερικών, το Σάββατο, λίγο μετά τις 7 το απόγευμα. Ήταν νεκρός. H είδηση από μόνη της είναι θλιβερή και ασυνήθιστη. Αλλά όταν μαθαίνουμε τις λεπτομέρειές της, από θλιβερή γίνεται τραγική. 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία του ρεπορτάζ, που μένει να επιβεβαιωθεί, όλα δείχνουν ότι τον άντρα τον κρέμασαν δυο άλλοι, μάλλον φίλοι ή γνωστοί του, μετανάστες και οι τρεις, μεθυσμένοι και οι τρεις. Και έμεινε εκεί, κρεμασμένος, για αρκετή ώρα μέχρι να τον βρει η αστυνομία, ειδοποιημένη από ένα τηλεφώνημα.

Το τραγικό δεν προκύπτει, βέβαια, από το γεγονός ότι και οι τρεις τους ήταν μετανάστες και μεθυσμένοι –όπως, ίσως, θα σπεύσει να πει μια σκανδαλοθηρική ανάγνωση του γεγονότος. Το γεγονός, βέβαια, χρειάζεται να μας βάλει σε σκέψη για πολλά κοινωνικά φαινόμενα: Την ελλιπή ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία μας, την κρίση που συχνά τους χτυπά πιο έντονα από τους Έλληνες, τον αλκοολισμό ως καταφυγή και φτηνή διασκέδαση. Ωστόσο το τραγικό έγκειται σε δυο άλλα σημεία:  

Πρώτον, πώς το παιχνίδι, όπως φαίνεται, μιας παρέας κατέληξε στον θάνατο, και πώς οι φίλοι (ή, έστω, γνωστοί) κρέμασαν τον φίλο τους.  

Δεύτερον, ότι το κρέμασμα κι ο θάνατος συνέβησαν Σάββατο απόγευμα, πριν καλά καλά δύσει ο ήλιος, σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία της πόλης! Με κόσμο να κυκλοφορεί στους δρόμους, με αστυνομία να φρουρεί το Υπουργείο Εσωτερικών. Και, όμως, κανείς δεν είδε ή κανείς δεν ενδιαφέρθηκε…

Και τα δυο ενδεχόμενα είναι εξίσου άσχημα. Το πρώτο, ότι από τους δεκάδες ανθρώπους που πέρναγαν γύρω – γύρω κανένας δεν είδε τίποτα, απορροφημένοι όλοι και όλες στις σκοτούρες, τις έγνοιες, τα άγχη του –όποια κι αν είναι αυτά για τον καθένα και την καθεμιά. Πώς θα βγάλει τη βδομάδα, πώς θα συντηρήσει την οικογένεια, πού θα διασκεδάσει το σαββατόβραδο ή απλώς παίζοντας στο κινητό του. Το δεύτερο, εξίσου ή και ακόμα πιο άσχημο. Ότι αρκετοί περαστικοί μπορεί να είδαν αλλά αδιαφόρησαν, δεν έδωσαν σημασία, σκέφτηκαν να μη μπλέκουν ή άλλαξαν διαδρομή. Ας το σκεφτούμε λίγο τι σημαίνει αυτό για την κοινωνία και τη ζωή μας…