Εαρινή διαφωνία και παραφωνίες στα Δυτικά Βαλκάνια

Ο ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα του Βελιγραδίου, της Ποντγκόριτσας και των Τιράνων (κατά τάξιν αλφαβητική…) είναι εδώ και κάμποσο καιρό αισθητός – τόσο δε έντονα, ώστε αναπόφευκτα διατυπώνονται στοχασμοί, σκέψεις και αναλύσεις γύρω από τις διαφαινόμενες προοπτικές, τις αλληλεπιδράσεις και εν τέλει το δέον γενέσθαι.

Με αφορμές κατά το μάλλον και ήττον “ασήμαντες” η πολιτική τάξη στις τρεις χώρες γίνεται δέκτης όχι μόνο έντονα διατυπούμενης κριτικής αλλά και έμπρακτης αμφισβήτησης της ηγετικής της επάρκειας. Και τούτο αφορά σε πολλές περιπτώσεις όχι μόνο στους κυβερνώντες σε κάθε πρωτεύουσα αλλά και στους ηγέτες της εκάστοτε αντιπολίτευσης.

Τό παράδειγμα της Αλβανίας χαρακτηρίζει εν προκειμένω την κατάσταση κατά τρόπο πλέον ή σαφή: με την κυβέρνηση Ράμα διαθέτουσα άνετη για τα εδώ κρατούντα κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ενισχυμένη από την “χαλαρή” ερμηνεία κι εφαρμογή των κανόνων του κοινοβουλευτικού παιγνίου από τον Πρόεδρο της  Βουλής, η πολυδιασπασμένη (και άρα ήκιστα αποτελεσματική) αντιπολίτευση σύρεται εκούσα άκουσα σε αυτοκτονικές πρωτοβουλίες, όπως απεδείχθη στην πράξη η κίνηση της ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της, οι οποίοι πριν αλέκτορα τρις φωνήσαι αντικατεστάθησαν από προθύμους αποστάτες. Ούτε γάτα ούτε ζημιά…

Ενώ ο αρχηγός του Δημοκρατικού Κόμματος και επίδοξος πρωθυπουργός κ. Μπάσα δίδει αγώνα επιβίωσης, συνθλιβόμενος υπό το βάρος του κ. Μπερίσα, ο κ. Ράμα έχει την άνεση να περιοδεύει ανά την χώρα αλλά και την Εσπερίαν δίδοντας τη μία συνέντευξη μετά την άλλη, διατρανώνοντας, βεβαίως, την απόφασή του να παραμείνει αμετακίνητος στη θέση του. Όσο για τις λαϊκές κινητοποιήσεις, αυτές πέφτουν μέχρι στιγμής στο κενό, αφού ο διεθνής παράγων περιορίζεται σε ευχολόγια, ενώ και τα τεχνηέντως από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ διασπειρόμενα περί δήθεν ρωσικής αναμείξεως στο πολιτικό παιχνίδι προκαλούν αλλεργία στους Ευρωπαίους εταίρους. Η δε Άγκυρα τρίβει τα χέρια της…

Ανάλογα τα έργα και οι ημέρες των ηγετών του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Και εκεί η αντιπολίτευση υστερεί έναντι του άριστα οργανωμένου εκάστοτε κυβερνητικού μηχανισμού, ενώ αποτελεί και στόχο δριμείας κριτικής (όπου δεν απολείπεται το φίλιον πυρ…).

Απέχουμε, λοιπόν, ακόμη παρασάγγας από μιαν “άνοιξη” στα Βαλκάνια, κατά το πρότυπο της λεγόμενης “αραβικής άνοιξης”, με ό, τι αυτό πιθανότατα σημαίνει.

_{Ο Παντελής Καρκαμπάσης είναι Πρέσβης επι τιμή. Διετέλεσε Πρέσβυς της Ελλάδος στην Αλβανία, την Πολωνία και την Κούβα. Είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι}

• Αλβανία
• Βαλκάνια
• Έντι Ράμα
• Σερβία