Η Κατερίνα Νοτοπούλου και μια καμπάνια για τον εικοστό πρώτο αιώνα

Μεταξύ σφύρας και άκμονος είμαστε αυτές τις μέρες. Ανάμεσα στον βοθρολυματικό λόγο του Λευτέρη Παπαδόπουλου και στην εφηβική ονείρωξη της Θωμαρίτας Καλδάρα. Με αφορμή τη Θωμαρίτα Καλδάρα για να είμαι ακριβής, τη γραμματέα του υφυπουργού Μπόλαρη, που έγινε έτσι στο ξαφνικό αιτία για να ξεράσουν χολή και σπέρμα οι παντελονάτοι όλοι της χώρας. Οι ντούροι, οι νταβραντισμένοι, οι ρωμαλέοι, αυτοί που εκφράζονται με το ένα χέρι και πληκτρολογούν με το άλλο. Και με το στόμα λένε αλήθειες, μόνο μεγάλες αλήθειες. Ότι γυναίκα, ας πούμε, είναι αυτό το άχρηστο πράγμα γύρω απ’ το αιδοίο…

Μέσα σ’ αυτή την πλημμύρα τεστοστερόνης, θυμήθηκα κι εγώ ένα θύμα της εθνικής μας βαρβατίλας, την Κατερίνα Νοτοπούλου από Θεσσαλονίκη. Που άκουσε τα μύρια όσα όταν ανέλαβε το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, ούσα τότε το νεώτερο σε ηλικία μέλος της κυβέρνησης. Γεννηθείσα το 1988, το κρατάμε αυτό μιας και θα μας φανεί χρήσιμο για τη συνέχεια. Με σπουδές Ψυχολογίας στο Αριστοτέλειο, συν μεταπτυχιακά από το πανεπιστήμιο Μακεδονίας στις Ευρωπαϊκές Πολιτικές Νεολαίες. Μαζί με όλα τα υπόλοιπα, τα οποία αρνούμαι να επαναλάβω και (υποτίθεται ότι) την καθιστούσαν χειρότερη κι απ’ τη Θωμαρίτα ακόμη. Ούτε η Πόρνη της Βαβυλώνας δεν είχε στολιστεί με περισσότερα κοσμητικά επίθετα απ’ το Κατερινάκι!

Το Κατερινάκι όμως άντεξε. Ατσαλάκωτο μπήκε στο υπουργείο, ατσαλάκωτο βγήκε. Και ηγείται πλέον μιας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας προεκλογικής καμπάνιας τους εικοστού πρώτου αιώνα, μιας καμπάνιας που απευθύνεται όχι σε όσους θέλουν να αισθάνονται αλλά σε όσους είναι όντως νέοι. Πραγματοποιώντας άνετα, αβάδιστα, αβασάνιστα αυτό που πάντοτε λιγουρεύονταν οι τυφλοπόντικες των κομματικών γραφείων:
Να επικοινωνήσουν με τον νεαρόκοσμο, δίχως ο νεαρόκοσμος να ξεκαρδίζεται με την πάρτη τους!

Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ. Παρακολουθώ την εκστρατεία της Νοτοπούλου μέσα από το Ίνσταγκραμ, όπου και ρίχνει το βάρος καθημερινά. Η επιλογή και μόνο του συγκεκριμένου μέσου κοινωνικής δικτύωσης ως όπλου πρώτης γραμμής, δείχνει και τη στόχευση της υποψήφιας. Διότι το Ίνσταγκραμ είναι η κατεξοχήν πλατφόρμα έκφρασης των ηλικιών κάτω των τριάντα, που έχουν εγκαταλείψει ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες. Τα κλασικά media δηλαδή, όπου ούτως ή άλλως δεν θα έβρισκε προκοπή η υποψήφια. Άντε γεια σας λοιπόν, έχει κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια…

Από εκεί και πέρα η Νοτοπούλου εκμεταλλεύεται στο έπακρον το γεγονός ότι είναι η μοναδική θηλυκή υποψηφιότητα στους τρεις μεγάλους δήμους. Όχι μόνο δεν κρύβει τη γυναικεία της υπόσταση, αλλά φροντίζει να την αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο. «Είμαι Σαλονικιά!», είναι σαν να λέει σε όσους την παρακολουθούν, κλείνοντας από τη μία το μάτι στο μύθο με την εμφάνισή της και υπονομεύοντάς τον από την άλλη με τον πολιτικό της λόγο. Μα πάνω απ’ όλα χτίζοντας ένα προφίλ ζωντανό, θεαματικό, μελωδικό θα μπορούσε να πει κανείς μέσα απ’ τη χαρά της ζωής. Και της συμπρωτεύουσας βεβαίως, που ξέρει από γούστα!

Τι να σας πω ρε παιδιά, ακόμη και η επιλογή χρώματος της καμπάνιας, μοιάζει έξοχα στοχευμένη:
Ματζέντα, παρακαλώ, για την αριστερά του 2019.
Χώρια το παρατσούκλι των υποστηρικτών της, που βαφτίστηκαν Νοτοπούλιγκανς!

Με δυο λόγια, μια προεκλογική καμπάνια που παίρνει στα σοβαρά τον αγώνα για τη δημαρχία αλλά όχι τον εαυτό της. Και δίνει τη χαριστική βολή στην κομματική μπίχλα και μπουρούχα. Ας πάρουν μηνύματα οι υποψήφιοι του αύριο, ακόμη και να χάσει η Νοτοπούλου πρόσφερε πατρόν για το πολιτικό ροκ του μέλλοντός μας.
 

• δήμος Θεσσαλονίκης
• Θεσσαλονίκη
• Θωμαρίτα Καλδάρα
• Κατερίνα Νοτοπούλου