current views are: 9

5 Οκτωβρίου 2017
Δημοσίευση11:12

Ο Καζούο Ισιγκούρο είναι ο νικητής του φετινού Νόμπελ Λογοτεχνίας

 

Ο ιάπωνας πεζογράφος που ζει και εργάζεται στην Αγγλία «δικαιώθηκε» από τη Σουηδική Ακαδημία

Δημοσίευση 11:12’

 

Ο ιάπωνας πεζογράφος που ζει και εργάζεται στην Αγγλία «δικαιώθηκε» από τη Σουηδική Ακαδημία

Ο Καζούο Ισιγκούρο γεννήθηκε στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας το 1954, αλλά σε ηλικία πέντε ετών ήρθε με την οικογένειά του στη Βρετανία. Με το πρώτο του μυθιστόρημα “A pale view of hills” (1982), κέρδισε το βραβείο Ουίνιφρεντ Χόλντμπι. Το δεύτερο μυθιστόρημά του “An artist of the floating world” (1986), βραβεύτηκε με τα βραβεία Ουίτμπρεντ και Σκάνο ενώ ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Booker. Το 1989, με το “The remains of the day” (“Τα απομεινάρια μιας μέρας”) όχι μόνο κέρδισε το βραβείο Booker αλλά έγινε διάσημος σ’όλο τον κόσμο: το βιβλίο του μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες, πούλησε 1.000.000 αντίτυπα μόνο στην αγγλική γλώσσα και η ομώνυμη ταινία του Τζέιμς Άιβορι έγινε επίσης παγκόσμια επιτυχία. Το επόμενο μυθιστόρημά του “The unconsoled” (“Ο απαρηγόρητος”), κυκλοφόρησε το 1995 και τιμήθηκε με το βραβείο Τσέλτενχαμ. Το 1998 χρίστηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το μυθιστόρημα “When we were orphans” (“Τότε που ήμασταν ορφανοί”) κυκλοφόρησε το 2000 και ήταν και αυτό υποψήφιο για το βραβείο Booker.(Φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)

Τα βιβλία του που κυκλοφορούν στα ελληνικά «Ο θαμμένος γίγαντας», εκδ. Ψυχογιός, «Μη μ’ αφήσεις ποτέ», εκδ. Καστανιώτη, «Νυχτερινά» εκδ.Καστανιώτη, «Τ’ απομεινάρια μιας μέρας» εκδ. Καστανιώτη, «Τότε που ήμασταν ορφανοί» εκδ. Καστανιώτη, «Ο απαρηγόρητος» εκδ. Καστανιώτη, «Ένας καλλιτέχνης του ρευστού κόσμου» Βιβλιοπωλείον της Εστίας

Κατά την ανακοίνωση της βράβευσης του Ισιγκούρο, η πρόεδρος της Ακαδημίας, Sara Danius, περιέγραψε τον τρόπο γραφής του συγγραφέα ως ένα πάντρεμα της Τζέιν Όστεν με τον Φραντς Κάφκα με μια μικρή δόση από Προυστ. «Είναι ένας συγγραφέας υψηλού ήθους. Δημιούργησε ένα δικό του αισθητικό σύμπαν. Τον απασχολεί πολύ το να καταλάβει το παρελθόν όμως, σε αντίθεση με τον Προυστ, δεν προσπαθεί να το εξωραΐσει. Εξερευνά όλα αυτά τα άτομα και οι κοινωνίες επιλέξουν να ξεχάσουν για να επιβιώσουν». Και ολοκλήρωσε την τοποθέτησή της με την ευχή η φετινή επιλογή να «κάνει όλους ευτυχισμένους» -αναφερόμενη μάλλον στις περσινές αντιδράσεις από την βράβευση του Μπομπ Ντίλαν.