current views are: 27

23 Ιανουαρίου 2020
Δημοσίευση11:24

«Το απίθανο ταξίδι ενός φακίρη» ξεκινάει στις 30 Ιανουαρίου

Έστω και με καθυστέρηση πολλών μηνών, η κωμωδία του Κεν Σκοτ, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ρομαίν Πουερτολάς «Το απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε μια ντουλάπα ΙΚΕΑ», έρχεται και στις ελληνικές αίθουσες

Δημοσίευση 11:24’

Έστω και με καθυστέρηση πολλών μηνών, η κωμωδία του Κεν Σκοτ, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ρομαίν Πουερτολάς «Το απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε μια ντουλάπα ΙΚΕΑ», έρχεται και στις ελληνικές αίθουσες

Ο Άτζα, ένας έξυπνος νεαρός φακίρης από τη Βομβάη, ξεκινάει ένα απίθανο ταξίδι, όταν πεθαίνει η μητέρα του, με στόχο να βρει τον πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ του. Ανακαλύπτει τον έρωτα σε ένα κατάστημα ΙΚΕΑ στο Παρίσι, έρχεται αντιμέτωπος με το θάνατο και τους Σομαλούς μετανάστες στην Αγγλία, αποκτά τη φήμη δεινού χορευτή στη Ρώμη και ζει την περιπέτεια μέσα σε ένα αερόστατο που διασχίζει τη Μεσόγειο Θάλασσα. Στο τέλος, συνειδητοποιεί πως βρήκε τους αληθινούς θησαυρούς της ζωής – και ποιος θέλει να γίνει στην πραγματικότητα.

Συνέντευξη του σκηνοθέτη Κεν Σκοτ
-Τι σας ενδιέφερε αρχικά στο «Απίθανο Ταξίδι ενός Φακίρη»;
-Όταν ο παραγωγός Λικ Μποσί βρίσκονταν στο Φεστιβάλ των Καννών, μου τηλεφώνησε μήπως ήμουν διαθέσιμος για ένα project που ετοίμαζε. Μου έστειλε το βιβλίο και το σενάριο και θυμάμαι πως μου άρεσε πολύ ο τόνος της ιστορίας. Με συνεπήρε το χιούμορ και το πώς έδειχνε τον έρωτα αλλά πάνω απ’ όλα το γεγονός ότι ήταν μια περιπέτεια!

-Πώς δούλεψες στο σενάριο αυτό;
-Αφού διάβασα το βιβλίο και το σενάριο και αφού συζήτησα με το Λικ, ένιωσα την ανάγκη να γράψω ξανά ορισμένες σκηνές και να κάνω την ταινία να ανταποκρίνεται στον τρόπο που τη φανταζόμουν. Εκτίμησα πολύ το γεγονός πως μπορούσα να κάνω τις αλλαγές που ήθελα στο project, αν και οι αλλαγές αυτές προέκυψαν από το βιβλίο. Ουσιαστικά ανέπτυξα κάποια στοιχεία που υπήρχαν ήδη μέσα στο βιβλίο.

-Η ιστορία έχει απίθανες εικονικές πτυχές μέσα της.
-Σίγουρα. Για μένα είναι ένα παραμύθι. Στην πραγματικότητα, όταν γράψαμε ξανά το σενάριο και γυρίσαμε την ταινία, το έκανα έτσι ώστε να γίνει αυτό. Είναι μια ιστορία ενηλικίωσης για ένα νεαρό Ινδό από τη Βομβάη που δεν ήξερε τίποτα άλλο πέρα από τη χαμηλών τόνων γειτονιά του. Όπως προχωράει η ταινία, βλέπει τους ορίζοντές του να διευρύνονται. Ήταν συναρπαστικό να εξερευνείς αυτή την εξέλιξη από κινηματογραφικής πλευράς.

-Μπορεί να είναι παραμύθι, αλλά η ταινία θίγει και το ζήτημα των μεταναστών.
-Δεν πιστεύω πως η ταινία κάνει πολιτική αναφορά. Φυσικά μιλάμε για την μετανάστευση, αλλά όχι υπό το πρίσμα της πολιτικής – είναι περισσότερο από ανθρωπιστικής πλευράς. Βλέποντας αυτούς τους μετανάστες σε συνηθισμένες περιστάσεις, το κοινό ίσως μπορέσει να έρθει κοντά τους και να ταυτιστεί μαζί τους. Αν το κοινό φύγει από την αίθουσα με αυτή τη σκέψη, αυτό σημαίνει μια μικρή νίκη για εμάς.

-Υπάρχουν συγκεκριμένα βιβλία ή ταινίες που σε επηρέασαν;
-Κυρίως με ενέπνευσε το μυθιστόρημα του Ρομαίν Πουερτολάς, το οποίο είναι φανταστικό. Ένιωσα πολύ κοντά του, ίσως επειδή οι ταινίες «Seducing Doctor Lewis» και «Daddy Cool: Ο Μπαμπάς του Παιδιού μου», τις οποίες έγραψα, συνδυάζουν το χιούμορ και τη φαντασία όπως γίνεται και με το βιβλίο. Όσον αφορά τις ταινίες που με επηρέασαν, αυτές είναι το «Να είσαι εκεί, κύριε Τσανς» του Χαλ Άσμπι, το «Μετά τα Μεσάνυχτα» του Μάρτιν Σκορσέζε και το «Η Ζωή είναι Ωραία» του Ρομπέρτο Μπενίνι. Πριν το γύρισμα, διάβασα ξανά την «Candide» του Βολτέρου και την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Από τη στιγμή που πρόκειται για μια περιπέτεια, είδα ξανά τις κωμικές περιπέτειες του Σπίλμπεργκ, οι οποίες έχουν ένα τόνο που μου αρέσει πολύ.

-Γυρίσατε την ταινία σε όλο τον κόσμο. Υπήρξε αυτό μια πρόκληση για εσάς;
-Ήταν προφανώς ένα μπερδεμένο γύρισμα! Είχε, όμως, μεγάλη σημασία να πάμε σε όλες αυτές τις χώρες όπου εκτυλίσσεται η ιστορία μας επειδή έπρεπε να πιάσουμε την αντίστοιχη ατμόσφαιρα. Και αν συχνά ήταν δύσκολο, στο τέλος άξιζε επειδή έπρεπε να βεβαιωθούμε ότι κάθε μέρος που επισκέπτονταν οι ήρωες μας επηρέαζε την αφήγηση και το ταξίδι του πρωταγωνιστή.

-Συγκέντρωσες ένα διεθνές καστ για την ταινία.
-Καθώς ταξιδεύει, ο ήρωας μας συναντάει πολλούς χαρακτήρες μέσα στην ταινία, οι οποίοι συμμετέχουν ελάχιστα. Ωστόσο, η παρουσία τους έπρεπε να είναι καθοριστική, οπότε φέραμε στην παραγωγή διάφορους ηθοποιούς από τις χώρες που επισκέπτονται. Αυτό ήταν και ένα από τα πιο ευχάριστα σημεία της προ-παραγωγής της ταινίας.

-Σκηνοθέτησες ηθοποιούς από διαφορετικές κουλτούρες. Σου ήταν δύσκολο αυτό;
-Αρχικά, επέβαλα στον εαυτό μου να καταλάβει τι χρειάζονταν για να δώσουν τη μέγιστη απόδοση της ερμηνείας τους. Φυσικά και υπήρξε πρόκληση να δουλέψω με ηθοποιούς από διαφορετικές χώρες, ήταν όμως και μεγάλη απόλαυση. Αρχίζοντας με τον Ντανούς, ο οποίος έχει παίξει σε πάρα πολλές ταινίες στην Ινδία. Ήταν απίστευτο διότι στο τέλος του γυρίσματος κάθε μέρα μιλούσαμε για τη δημιουργία της ταινίας και τον χαρακτήρα του όπως και τον τρόπο που κάνουμε ταινίες: κάναμε σύγκριση του οράματός μου και της προσέγγισης μου ως σκηνοθέτης με το δικό του όραμα ως Ινδός καλλιτέχνης και στη συνέχεια συγκρίναμε τις αντιδράσεις των αντίστοιχων κοινών. Αυτές οι συζητήσεις ενδυνάμωσαν το όραμα μου για τον κόσμο και τον τρόπο που κάνω ταινίες.

-Αντιμετώπισες κάποια δυσκολία σχετικά με τις διαφορετικές κουλτούρες;
-Κάποιες φορές στάθηκε εμπόδιο η γλώσσα, ειδικά όταν προσπαθούσα να εξηγήσω τι θέλω και όταν μας πίεζε ο χρόνος. Θυμάμαι, για παράδειγμα, να ξοδεύω χρόνο εξηγώντας σε μερικούς κομπάρσους τι έπρεπε να κάνουν. Προς άγνοια μου, συνειδητοποίησα πως δεν ξέρανε καθόλου αγγλικά – ήταν όμως υπερβολικά ευγενικοί για να μου το πουν!

-Κάνατε πρόβες πριν αρχίσει το γύρισμα;
-Όχι ιδιαίτερα. Από τη στιγμή που γυρίζαμε σε τόσο πολλές χώρες, δεν είχαμε ποτέ την ευκαιρία να φέρουμε όλους τους ηθοποιούς μαζί. Εκτός από αυτό, έκανα μερικές πρόβες με μερικούς από αυτούς, αλλά και πάλι το σημαντικότερο πράγμα που είχα στο νου ήταν να βρω την κατάλληλη μέθοδο που θα λειτουργούσε καλύτερα με τον καθένα τους. Συζητώντας με τον Ντανούς πολύ πριν ξεκινήσουμε, συνειδητοποίησα πως προτιμούσε να μην κάνει πολλές πρόβες ώστε να διατηρήσει τον αυθορμητισμό του. Με τους ηθοποιούς που είχαν λίγες σκηνές, χρειάστηκε να κάνουμε λίγες πρόβες για να βεβαιωθούμε πως κατάλαβαν τον τόνο της ταινίας.

-Δίνεις στους ηθοποιούς σου περιθώριο ευελιξίας;
-Είμαι αρκετά ακριβής όταν σκηνοθετώ επειδή ξέρω ακριβώς τι θέλω από τους ηθοποιούς μου για να πω την ιστορία που θέλω. Τους δίνω ελευθερία και ξεκινώ ενθαρρύνοντάς τους να μου δώσουν τη δικιά τους ερμηνεία της σκηνής. Ύστερα από αυτό, τους εξηγώ το όραμά μου και βάζουμε σιγά-σιγά σε σειρά τα πράγματα.

-Πώς ήθελες να φαίνεται η ταινία σου;
-Αρχικά, το στυλ της καθορίστηκε από το γεγονός πως είναι ένα παραμύθι. Στη συνέχεια, από τη στιγμή που πηγαίνουμε από χώρα σε χώρα σύμφωνα με το ταξίδι του πρωταγωνιστή, ήταν σημαντικό κάθε μέρος από αυτά να έχει τη δική του οπτική ταυτότητα. Έτσι κινηματογράφησα κάθε χώρα διαφορετικά, αφήνοντας τον εαυτό μου να επηρεαστεί από την ατμόσφαιρα, τις τοποθεσίες και τις τοπικές κουλτούρες. Ήταν βασικό για το κοινό να καταλάβει πως είμαστε σε διαφορετικούς κόσμους στη διάρκεια της ταινίας – είτε πρόκειται για ένα μουσικό νούμερο στην απλή παράδοση του Μπόλιγουντ, ένα μουσικό νούμερο στο στυλ των Μόντι Πάιθονς στην Αγγλία ή μια σκηνή κυνηγητού στην Ιταλία υπό τους ρυθμούς της μουσικής του Νίνο Ρότα.

-Πώς δούλεψες με τον συνθέτη της ταινίας;
-Η μουσική αποτέλεσε σημαντικό κομμάτι της ταινίας. Φέραμε στην ταινία τον Νικολά Ερέρα, με τον οποίο έχω δουλέψει ξανά, και πήραμε έμπνευση από ινδικές μελωδίες, παρόλο που η ταινία δεν έχει σχέση με το Μπόλιγουντ. Θέλαμε η ινδική κουλτούρα να αφήσει το στίγμα της στη μουσική της ταινίας.

-Τι πήρες μαζί σου από αυτή την μοναδική εμπειρία;
-Ήταν μια υπέροχη συνεργασία με μεγάλα ταλέντα από πολλές χώρες. Ήταν ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο project με ένα σχετικά μετριόφρων προϋπολογισμό. Έπρεπε να ήμασταν εφευρετικοί και πάρα πολύ καλά προετοιμασμένοι. Και πιστεύω πως ήμασταν! Νιώθω πως όλο το καστ και το συνεργείο δούλεψαν προς την ίδια κατεύθυνση, να κάνουν την ταινία, και όλοι ήταν αφοσιωμένοι σε αυτό που έκαναν.

-Τι θέλεις να σκέφτεται το κοινό αφού δει την ταινία;
-Θέλω κυρίως να το απολαύσουν, διότι πάνω απ’ όλα είναι ψυχαγωγία! Αλλά είναι και μια ταινία που μιλάει για τη μετανάστευση, και παρόλο που δεν δίνει έτοιμες απαντήσεις, ελπίζω ότι θα αποτελέσει θέμα για συζήτηση και αντιπαραθέσεων.

Δυο – τρία πράγματα που αξίζει να γνωρίζετε για το «Το απίθανο ταξίδι ενός φακίρη»:
• 
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Ρομαίν Πουερτολάς «Το απίστευτο ταξίδι του φακίρη που παγιδεύτηκε σε μια ντουλάπα ΙΚΕΑ», ο οποίος συμμετείχε και στη συγγραφή του σεναρίου.

• Στο αρχικό στάδιο του σεναρίου, ένα κομμάτι της ιστορίας της Ινδίας προστέθηκε στην παιδική ζωή του ήρωα για να τονίσει την αφήγηση της ταινίας και να αναδείξει την περιπετειώδη πλευρά της.

• Η ταινία γυρίστηκε στη Βομβάη, στη Ρώμη, στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες και συμμετείχαν ηθοποιοί 15 διαφορετικών εθνικοτήτων.

• Η ταινία αποτελεί και την πρώτη γαλλική παραγωγή που θα ωφεληθεί από μια πανεθνική κυκλοφορία στην Ινδία.

• Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Απρίλη του 2017 στη Βομβάη της Ινδίας.

• Το γύρισμα στη Φοντάνα ντι Τρέβι στη Ρώμη ήταν επεισοδιακό επειδή αρχικά η ιταλική αστυνομία προσπάθησε να απομακρύνει το συνεργείο και τους συντελεστές από το χώρο.

• Ο Ντανούς είναι μεγάλος αστέρας του κινηματογράφου στην Ινδία και αυτή είναι η πρώτη ταινία που γυρίζει στην Ευρώπη.

• Στην παραγωγή συμμετέχει ο βραβευμένος με Σεζάρ διευθυντής φωτογραφίας Βενσάν Ματίας αλλά και ο διάσημος χορογράφος του Μπόλιγουντ Βίσνου Ντέβα.

Η ταυτότητα της ταινίας:
Σκηνοθεσία: Κεν Σκοτ
Σενάριο: Ρομαίν Πουερτολάς, Λικ Μποσί, Κεν Σκοτ
Κοστούμια: Βαλερί Ρανκού
Φωτογραφία: Βενσάν Ματίας
Μοντάζ: Φιλίπ Μπουργκίλ
Σχεδιασμός παραγωγής: Αλέν-Πασκάλ Ουζιό, Πατρίκ Ντεσέν
Μουσική: Νικολά Ερέρα

Παίζουν: Ντανούς, Μπερενίς Μπεζό, Ζεράρ Ζινιό, Έριν Μόριαρτι,  Μπαρκάντ Αμπντί

Στις 30 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους από την Odeon


σχετικα αρθρα