current views are: 10

20 Φεβρουαρίου 2017
Δημοσίευση16:12

Να απομονώσουμε τους δραχμολάγνους

Η αποτυχία των κυβερνώντων να οδηγήσουν τη χώρα στην απέναντι όχθη, να εμπνεύσουν τη στοιχειώδη ασφάλεια για το αύριο, να ζωντανέψουν την ελπίδα και να κάνουν τους Έλληνες να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον γι αυτούς και τα παιδιά τους, έφερε στο τραπέζι για ακόμη μια φορά τη συζήτηση για τη δραχμή.

Δημοσίευση 16:12’

Η αποτυχία των κυβερνώντων να οδηγήσουν τη χώρα στην απέναντι όχθη, να εμπνεύσουν τη στοιχειώδη ασφάλεια για το αύριο, να ζωντανέψουν την ελπίδα και να κάνουν τους Έλληνες να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον γι αυτούς και τα παιδιά τους, έφερε στο τραπέζι για ακόμη μια φορά τη συζήτηση για τη δραχμή.

Η αποτυχία των κυβερνώντων να οδηγήσουν τη χώρα στην απέναντι όχθη, να εμπνεύσουν τη στοιχειώδη ασφάλεια για το αύριο, να ζωντανέψουν την ελπίδα και να κάνουν τους Έλληνες να ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον γι αυτούς και τα παιδιά τους, έφερε στο τραπέζι για ακόμη μια φορά τη συζήτηση για τη δραχμή.

Αν δεν σταματήσει ΤΩΡΑ αυτή η ιστορία, μόνο περιπέτειες και δεινά θα προκαλέσει. Ποιοι όμως είναι οι δραχμολάγνοι;

Υπάρχουν οι λίγοι που προσδοκούν σε μεγάλα οικονομικά οφέλη. Αφού έχουν στο εξωτερικό τα χρήματά τους και περιμένουν στη γωνία για να αγοράσουν τη χώρα μπιρ παρά.

Υπάρχουν οι επιτήδειοι που σπεκουλάρουν για να πάρουν το ποσοστό τους.

Υπάρχουν και οι πολλοί, οι αφελείς, που φαντάζονται ότι η επιστροφή στη δραχμή θα είναι η επιστροφή στο επίπεδο της ζωής μας επί δραχμής και την συνδυάζουν με χαλαρότητα, μακαριότητα και καλοπέραση.

Σε μια περίοδο τεκτονικών αλλαγών στον πλανήτη, χώρες και λαοί προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα νώτα τους και να διαμορφώσουν συμμαχίες που θα τους οδηγήσουν σε οικονομική και κοινωνική πρόοδο. Και μεις, τι κάνουμε; Βάζουμε ερωτηματικά σε αυτά που οι άλλοι θέτουν ως μεγάλους στόχους.

Το ευρώ δεν είναι ένα νόμισμα. Είναι η στρατηγική τοποθέτηση της χώρας στην παγκόσμια σκηνή. Η επιστροφή στη δραχμή θα ήταν πολλαπλώς καταστροφική.

Με τα Εθνικά μας θέματα ανοιχτά, θα μπαίναμε σε μεγάλη περιπέτεια χωρίς ασπίδα προστασίας. Για την Οικονομία θα αποτελούσε το τελειωτικό χτύπημα, έπειτα μάλιστα από επτά χρόνια μνημονίων. Στην Κοινωνία θα προκαλούσε περισσότερο πόνο, φτώχεια και μιζέρια. Εικόνες τριτοκοσμικές, με την ενεργοποίηση ενός εκρηκτικού κοκτέιλ κοινωνικών αναταραχών, δίχως όρια και χωρίς τέλος.

Θα γινόμασταν ως χώρα και ως λαός περίγελος των πρώην ρακένδυτων γειτόνων μας…