Το «σιμουλτανέ» του Αλέξη Τσίπρα

Στο σκάκι, σιμουλτανέ ονομάζεται ένα παιχνίδι όπου ένας σπουδαίος σκακιστής παίζει ταυτόχρονα εναντίον πολλών αντιπάλων. Όπως είναι προφανές, απαιτούνται εξαιρετικές ικανότητες για να ανταπεξέλθει κανείς σε ένα τόσο απαιτητικό παιχνίδι. Θα πρέπει να διαμορφώσει πολλές παράλληλες στρατηγικές, να θυμάται την εξέλιξη κάθε μίας παρτίδας, να «μαντέψει» τις κινήσεις όχι ενός, αλλά πολλών αντιπάλων.

Ο Αλέξης Τσίπρας αποτελεί αναμφισβήτητα έναν μεγάλο δεξιοτέχνη του πολιτικού σκακιού. Πήρε ένα κόμμα του 4% και το έκανε κυβέρνηση, διατήρησε τον ΣΥΡΙΖΑ όρθιο μετά την αποχώρηση της μισής Κεντρικής Επιτροπής, κατάφερε να κερδίσει δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, την πρώτη για να καταργήσει το Μνημόνιο και τη δεύτερη για να το εφαρμόσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Επειδή ακριβώς ο Τσίπρας είναι δεξιοτέχνης, μπορεί και παίζει σήμερα τρεις παρτίδες ταυτόχρονα:

•    Η πρώτη είναι με τους δανειστές, όπου επιχειρεί να χαμηλώσει τον «λογαριασμό» των μέτρων.
•    Η δεύτερη είναι με το εκλογικό σώμα, το οποίο προσπαθεί να πείσει ότι με τον Μητσοτάκη τα πράγματα θα ήταν χειρότερα.
•    Η τρίτη είναι με τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ στον οποίο επιδιώκει να αναδεικνύει τις «αριστερές» πτυχές της πολιτικής του.

Ο Αλέξης Τσίπρας δικαιούται να παίζει όσες παρτίδες θέλει. Ως πρωθυπουργός όμως, πρέπει να έχει πάντα στο νου ότι δεν έχουν όλες οι παρτίδες την ίδια σημασία. Το κέρδος της χώρας πρέπει να αποτελεί πάντοτε τη βασική προτεραιότητα του. Όλα τα άλλα έπονται… 

• Αλέξης Τσίπρας
• ΣΥΡIZA