current views are: 1

5 Μαρτίου 2013
Δημοσίευση17:28

ΣτΕ: Συνταγματική η αναστολή σε φορολογικές υποθέσεις

Συνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) η ρύθμιση που προβλέπει τη χορήγηση αναστολής σε πρωτόδικες αποφάσεις για φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις μόνο στην περίπτωση που η κύρια προσφυγή (αίτηση ακύρωσης) του φορολογουμένου είναι «πρόδηλα βάσιμη», δηλαδή πιθανολογείται με βασιμότητα, ότι η κυρία αίτηση-προσφυγή του φορολογουμένου θα γίνει δεκτή από τα δικαστήρια.

Δημοσίευση 17:28’
αρθρο-newpost

Συνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) η ρύθμιση που προβλέπει τη χορήγηση αναστολής σε πρωτόδικες αποφάσεις για φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις μόνο στην περίπτωση που η κύρια προσφυγή (αίτηση ακύρωσης) του φορολογουμένου είναι «πρόδηλα βάσιμη», δηλαδή πιθανολογείται με βασιμότητα, ότι η κυρία αίτηση-προσφυγή του φορολογουμένου θα γίνει δεκτή από τα δικαστήρια.

Συνταγματική κρίθηκε από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) η ρύθμιση που προβλέπει τη χορήγηση αναστολής σε πρωτόδικες αποφάσεις για φορολογικές και τελωνειακές υποθέσεις μόνο στην περίπτωση που η κύρια προσφυγή (αίτηση ακύρωσης) του φορολογουμένου είναι «πρόδηλα βάσιμη», δηλαδή πιθανολογείται με βασιμότητα, ότι η κυρία αίτηση-προσφυγή του φορολογουμένου θα γίνει δεκτή από τα δικαστήρια.

Η συγκεκριμένη ρύθμιση (Ν.3900/2010) που πέρασε από τον έλεγχο νομιμότητας του ΣτΕ, καταρτίστηκε επί θητείας στο υπουργείο Δικαιοσύνης του Χάρη Καστανίδη και στόχο είχε να αποθαρρύνει οφειλέτες του Δημοσίου να κάνουν χρήση όλων των ένδικων μέσων που δικαιούνται, προκειμένου να καθυστερήσουν την καταβολή των οφειλών τους.

Η ρύθμιση αυστηροποιεί το καθεστώς χορήγησης αναστολής σε πρωτόδικη απόφαση και ορίζει πως αναστολή χορηγείται πλέον μόνο όταν το δικαστήριο κρίνει πως η κύρια προσφυγή του φορολογουμένου είναι «πρόδηλα βάσιμη», δηλαδή πιθανολογείται με βασιμότητα ότι θα γίνει δεκτή από τα δικαστήρια.

Ο νομοθετικός φραγμός των λόγων που μπορεί να επικαλεστεί ο φορολογούμενος για να του δοθεί αναστολή πρωτόδικης φορολογικής υπόθεσης, έγινε αφενός για να υπάρχει «φίλτρο» εισαγωγής φορολογικών υποθέσεων στα δικαστήρια και αφετέρου για να εισπράττει το Δημόσιο συντομότερα τους φόρους.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας υπογραμμίζουν, ότι «για τις φορολογικές κυρίως και για τις τελωνειακές διαφορές, οι οποίες αποκλίνουν από τις γενικές ρυθμίσεις που αφορούν τις λοιπές διαφορές που ρυθμίζει ο νόμος αυτός, μεταξύ των οποίων και η ρύθμιση της διάταξης του άρθρου 38 του Ν. 3900/2010 περί αποκλεισμού της πρόκλησης ανεπανόρθωτης ή δυσχερώς επανορθώσιμης βλάβης ως λόγου παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, ερείδονται, στην ανάγκη αποθάρρυνσης της άσκησης ένδικων μέσων με μόνο σκοπό την καθυστέρηση στην εκπλήρωση νόμιμων υποχρεώσεων, ιδίως εκείνων που αφορούν την καταβολή φόρων, με άξονα την οικονομία της δίκης και την αποφυγή παρελκύσεων και άσκοπης παράτασης εκκρεμοτήτων, σε διαφορές που από τη φύση τους προσφέρονται ιδιαίτερα σε τέτοιες καθυστερήσεις».

Στο ΣτΕ είχε προσφύγει Ανώνυμη Εταιρεία που ζητούσε να ανασταλούν δυο αποφάσεις του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών με τις οποίες απορρίφθηκαν δυο αιτήσεις της κατά πράξεων του προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κηφισιάς.

Με τις τελευταίες αυτές πράξεις επιβλήθηκε σε βάρος της Α.Ε. φόρος δωρεάς ύψους 481.053 ευρώ και πρόσθετος φόρος 202.042 ευρώ.


σχετικα αρθρα