«Μάλλον είναι παιδί μου η Μαρία, αλλά δεν την πούλησα» λέει η βουλγάρα Ρομά

Ο Ατανάς, τριών ετών με λευκό δέρμα και ξανθά μαλλιά, σέρνεται στα χώματα του καταυλισμού των Ρομά στο Νικολάεβο της κεντρικής Βουλγαρίας: μπορεί να είναι αδελφός της μικρής Μαρίας που βρέθησε στον καταυλισμό των Ρομά στα Φάρσαλα και η οποία ίσως να πωλήθηκε έναντι 250 ευρώ από τη μητέρα της στο ζευγάρι των Ρομά.

Ξυπόλητη, η Πένκα, δίχρονο κοριτσάκι με γαλάζια μάτια και κόκκινα μάγουλα, ντυμένη με ένα κοντό καλοκαιρινό φόρεμα παρά την ψύχρα του φθινοπώρου, είναι κι΄αυτή ξανθιά, όπως ο αδελφός της, και μοιάζει πολύ με την Μαρία.

Αυτοί οι δύο μικροί Ρομά, ο αδελφός τους και δύο αδελφές, έφηβοι, καθώς και μία θεία ξεχώρισαν ανάμεσα στους 700 κατοίκους του καταυλισμού του Νικολάεβο, όταν τα μέσα ενημέρωσης ενδιαφέρθηκαν για τους γονείς τους, τον Ατανάς και τη Σάσα Ρουσέφ οι οποίοι οδηγήθηκαν χθες στην αστυνομία για να εξηγήσουν γιατί εγκατέλειψαν το 2009 το μωρό τους, που γεννήθηκε στην Ελλάδα, αναφέρει σε ρεπορτάζ του στον καταυλισμό το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων..

Ο Ατανάς και η Σάσα είναι καστανοί, αλλά έχουμε δύο ξανθούς θείους και μερικά από τα παιδιά τους μοιάζουν, εξηγεί ο Φίλιπ Ρουσέφ, αδελφός του Ατανάς.

Οι Ρουσέφ βρίσκονταν στην Ελλάδα για τη συγκομιδή της πιπεριάς, παράνομα, χωρίς συμβόλαιο. Οταν γεννήθηκε η κόρη τους, δεν μπορούσαν να βγάλουν νόμιμα χαρτιά για να τη δηλώσουν και να την πάρουν μαζί τους στην Βουλγαρία. Κοστίζει ακριβά. Γι΄ αυτό την άφησαν σε μία οικογένεια, εξηγεί ο Αντον Κόλεφ, εξάδελφος των Ρουσέφ.

Συμπονετικές, οι γειτόνισες περιγράφουν πως η Σάσα Ρουσέφ έβαλε τα κλάμματα όταν είδε τη μυστηριώδη Μαρία στην τηλεόραση.

Η μαμά μου είπε: αυτό το παιδί είναι δικό μου, λέει η Φάνκα Ρουσέφ, 12 ετών, μία από τις μεγάλες κόρες της οικογένειας που φροντίζει τα μικρότερα όταν λείπουν οι γονείς τους.

Οταν επέστρεψε από την αστυνομία, η Σάσα, μία μικροκαμωμένη, αδύνατη καταπονημένη γυναίκα, είπε: Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτή η Μαρία είναι κόρη μου, αλλά μπορεί κιόλας. Και σίγουρα δεν την πούλησα! Αν την είχα πουλήσει, θα ζούσαμε έτσι;.

Οι Ρουσέφ, 35 και 38 ετών, ζουν με τα πέντε από τα εννέα παιδιά τους σε ένα δωμάτιο επιπλωμένο μόνο με μία σόμπα και ένα διπλό κρεβάτι. Οι γονείς, άνεργοι, ζουν από τα κοινωνικά επιδόματα και ευκαιριακές δουλειές.

Ο καταυλισμός των Ρομά, βυθισμένος στη μιζέρια, δεν έχει αποχετευτικό σύστημα και οι κάτοικοί του παραπονιούνται ότι συχνά πλημμυρίζει. Τα σπίτια είναι ερειπωμένα, περιτριγυρισμένα από σωρούς σκουπιδιών, δεν υπάρχει δημόσιος φωτισμός. Τα γεύματα αποτελούνται από ψωμί, φασόλια και πατάτες.

Στον συνοικισμό αυτόν είμαστε σχεδόν όλοι αναλφάβητοι. Τουλάχιστον τα παιδιά πηγαίνουν σχολείο, αλλά όχι τον χειμώνα γιατί δεν έχουμε να τα ντύσουμε, λέει ο Αντον Κόλεφ.

Το επίδομα ανεργίας ανέρχεται σε 40 λέβα (21 ευρώ) το μήνα και τα επιδόματα παιδιών σε 35 λέβα (18 ευρώ). Οι Ρομά μαζεύουν βότανα και μεταλλικά αντικείμενα για ανακύκλωση για να ενισχύσουν αυτό το εισόδημα.

Για τον λόγο αυτόν, ορισμένοι πιστεύουν ότι οι Ρουσέφ δεν εγκατέλειψαν δωρεάν το παιδί τους στην Ελλάδα. Θα πήραν 200 με 300 ευρώ που τα χρησιμοποίησαν για να γυρίσουν στη Βουλγαρία, λέει ένας γείτονας που έχει δουλέψει εργάτης στην Ελλάδα.

• αθίγγανοι
• Βουλγαρία