Διευκρινίσεις ζητά η ΕΣΑμεΑ για το τέλος μεταφορών

Για το «τέλος ΑμεΑ» και άλλα θέματα που αναφέρονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών απέστειλε προτάσεις η ΕΣΑμεΑ, στον αρμόδιο υπουργό Μ. Χρυσοχοΐδη και στην αντίστοιχη Επιτροπή της Βουλής.

Ειδικά για το «τέλος ΑμεΑ», που οι συντάκτες του νομοσχεδίου αναφέρουν ότι «επιβάλλεται σε κάθε αναχωρούντα επιβάτη από ελληνικό αερολιμένα», ως «τέλος συνδρομής σε ΑμεΑ και άτομα με μειωμένη κινητικότητα», η ΕΣΑμεΑ επισημαίνει τα εξής: 

Το τέλος αυτό έρχεται μέσα από τον Κανονισμό 1107/2006 της ΕΕ, όπου αναφέρεται: «Για να έχουν τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειωμένη κινητικότητα δυνατότητες αεροπορικής μετακίνησης συγκρίσιμες με τις δυνατότητες των άλλων πολιτών, θα πρέπει να τους παρέχεται η αναγκαία συνδρομή τόσο στους αερολιμένες όσο και μέσα στο αεροσκάφος, με τη διάθεση του αναγκαίου προσωπικού και τη χρήση του απαιτούμενου εξοπλισμού. Για λόγους κοινωνικής ένταξης, η συνδρομή αυτή θα πρέπει να παρέχεται χωρίς πρόσθετη χρηματική επιβάρυνση

Η συνδρομή θα πρέπει να χρηματοδοτείται κατά τρόπο ώστε το βάρος να κατανέμεται δίκαια σε όλους τους επιβάτες που χρησιμοποιούν έναν αερολιμένα και να μην αποθαρρύνεται η μεταφορά ατόμων με αναπηρία και ατόμων με μειωμένη κινητικότητα. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος χρηματοδότησης φαίνεται να είναι η είσπραξη χρηματικής επιβάρυνσης από κάθε αεροπορική εταιρεία, ανάλογης προς τον αριθμό επιβατών που η εταιρεία μεταφέρει από και προς τον αερολιμένα.

Για να διασφαλισθεί, ειδικότερα, ότι οι χρηματικές επιβαρύνσεις που εισπράττονται από μια αεροπορική εταιρεία είναι σύμμετρες με τη συνδρομή που παρέχεται στα άτομα με αναπηρία και στα άτομα με μειωμένη κινητικότητα, και ότι δεν χρησιμεύουν για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων του φορέα διαχείρισης, άλλων από τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με την παροχή της εν λόγω συνδρομής, οι επιβαρύνσεις θα πρέπει να εγκρίνονται και να εφαρμόζονται με πλήρη διαφάνεια. Η οδηγία 96/67/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Οκτωβρίου 1996, για την πρόσβαση στην αγορά υπηρεσιών εδάφους στους αερολιμένες της Κοινότητας, και ιδίως οι διατάξεις για το διαχωρισμό των λογαριασμών, θα πρέπει να τυγχάνει εφαρμογής, εφόσον τούτο δεν αντίκειται στον παρόντα κανονισμό».

Η ΕΣΑμεΑ θεωρεί ότι είναι απόλυτα αναγκαία η συμπλήρωση του άρθρου 55, κατά τρόπο ώστε :

Α) να είναι απολύτως σαφής ο σκοπός επιβολής του τέλους, ο οποίος δεν μπορεί παρά να είναι αποκλειστικά η χρηματοδότηση της συνδρομής των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα στους ελληνικούς αερολιμένες.

Β) να καθορίζεται το ύψος του τέλους, ο τρόπος/διαδικασία και ο αρμόδιος φορέας είσπραξης

Γ) να προβλέπεται Επιτροπή Διαχείρισης των σχετικών εισπράξεων στην οποία οπωσδήποτε θα πρέπει να συμμετέχει εκπρόσωπος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία για τη διασφάλιση ότι οι εισπράξεις «δεν χρησιμεύουν για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων του φορέα διαχείρισης, άλλων από τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με την παροχή της εν λόγω συνδρομής», όπως προβλέπεται και από το σχετικό Κανονισμό.

Άλλες προτάσεις της ΕΣΑμεΑ επί του νομοσχεδίου στην επιστολή που επισυνάπτεται.