Νομικοί κύκλοι: Η κατάργηση του άρθρου 347 ΠΚ αφήνει μια μικρή ρωγμή

Δεν υπήρχε λόγος να καταργηθεί το δεύτερο μέρος της παραγράφου 1 του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρεται στην αποπλάνηση ανηλίκου σημείωνουν έγκριτοι νομικοί κύκλοι στο Newpost εκφράζοντας επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτό το ζήτημα καλύπτεται επαρκώς από άλλα άρθρα.

Το συγκεκριμένο άρθρο καταργήθηκε χθες με τροπολογία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο νομοσχέδιο για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης σε ομόφυλα ζευγάρια προκαλώντας αντιδράσεις βουλευτών της ΝΔ και των ΑΝ.ΕΛ.  Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος τόνισε ότι  το αξιόποινο καλύπτεται από άλλες διατάξεις για την αποπλάνηση ανηλίκων, την κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια και την παιδική πορνογραφία και εξέφρασε την άποψη ότι το συγκεκριμένο άρθρο είναι αντισυνταγματικό, καθώς αφορά μόνο άνδρες. 

Κατά το 347ΠΚ: «Η παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων που τελέστηκε: α. με κατάχρηση μιας σχέσης εξάρτησης που στηρίζεται σε οποιαδήποτε υπηρεσία, β. από ενήλικο με αποπλάνηση προσώπου νεότερου από 17 ετών ή από κερδοσκοπία, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών».

Όπως αναφέρουν στο Newpost νομικοί κύκλοι του Ποινικού Δικαίου «το δεύτερο σκέλος καλύπτεται κατά μια έννοια από το άρθρο 342 που εκεί όμως πρέπει να έχεις εμπιστευτεί σε κάποιον το παιδί να το επιβλέπει». Ωστόσο «θα μπορούσες να πεις ότι υπάρχει ένα κενό σε περίπτωση που δεν έχεις εμπιστευτεί σε κάποιον το παιδί, δηλαδή θα μπορούσε να είναι ένας τρίτος που περνάει έξω από ένα σχολείο και λέει μια κουβέντα περίεργη. Η ασέλγεια θα μπορούσε να είναι οποιασδήποτε μορφής». Επίσης, συμπληρώνουν, «υπάρχει και το 339 που μιλάει για αποπλάνηση παιδιών και αναφέρεται σε συνεχείς πράξεις και έτσι καλύπτεται».

«Πάντως είναι γεγονός ότι κάποια μικρή ρωγμή έχει επιτρέψει» προσθέτουν οι ίδιες πηγές και συμπληρώνουν ότι «στο τέλος θα κρίνουν τα δικαστήρια αν το 342 και 339 είναι συμπληρωματικά». Από την άλλη πλευρά όσον αφορά στις κατηγορηματικές διαβεβαιώσεις του υπουργού Δικαιοσύνης ότι δεν υπάρχει κενό διευκρινίζουν ότι: «το τι λέει ο υπουργός στη Βουλή για το ποινικό δίκαιο έχει μια σημασία μελλοντικά με την έννοια ότι θεωρεί πως έτσι ερμηνεύτεται ο νόμος αυτός. Άρα μελλοντικά το τι υποστηρίζει ένας υπουργός, που λέγεται ιστορική ερμηνεία,   κάτα μια έννοια μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία του 342 και του 339». 

Οι ίδιες πηγές διευκρινίζουν ακόμα ότι «το σκέλος που στην ουσία ήθελαν να καταργήσουν δεν ήταν τόσο σεξουαλικής προτίμησης όσο το να μην εξαρτάται κανείς ακόμα αν έχει κάποιον ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος ως διευθυντή» και ότι το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης καλύπτεται και με τους νόμους για τον εργασιακό χώρο.

Το σκεπτικό των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που ζήτησαν την κατάργηση της συγκεκριμένης διάταξης, είναι πως αντιμετωπίζει ξεχωριστά τις συγκεκριμένες πράξεις όταν αφορούν ομοφυλόφιλα άτομα παρόλο που υπάρχουν διατάξεις γενικότερες και άρα εισάγει διακρίσεις σε βάρος των ομοφυλόφιλων. 

Οι βουλευτές υποστηρίζουν πως πρόκειται για «απαρχαιωμένη διάταξη, την κατάργηση της οποίας έχουν προτείνει με απόφασή της η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ήδη από το 2004 και με σχετική σύστασή της η Επιτροπή Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ήδη από το 2005, ενώ συνιστά πάγιο αίτημα τόσο της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας όσο και του συνόλου των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας».
 

Γ.Σ

• αποπλάνηση παιδιών
• Νίκος Παρασκευόπουλος
• ομοφυλοφιλία
• Σύμφωνο συμβίωσης
• υπουργείο Δικαιοσύνης