current views are: 1

6 Μαρτίου 2013
Δημοσίευση15:14

«Γκόλφω» στο Εθνικό Θέατρο

Ο Νίκος Καραθάνος μετά το «Συρανό ντε Μπερζεράκ» επιστρέφει σκηνοθετικά στο Εθνικό Θέατρο με τη «Γκόλφω» και δίνει την προσωπική του ματιά πάνω σε ένα έργο που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό θέατρο.

Δημοσίευση 15:14’
αρθρο-newpost

Ο Νίκος Καραθάνος μετά το «Συρανό ντε Μπερζεράκ» επιστρέφει σκηνοθετικά στο Εθνικό Θέατρο με τη «Γκόλφω» και δίνει την προσωπική του ματιά πάνω σε ένα έργο που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό θέατρο.

Ο Νίκος Καραθάνος μετά το «Συρανό ντε Μπερζεράκ» επιστρέφει σκηνοθετικά στο Εθνικό Θέατρο με τη «Γκόλφω» και δίνει την προσωπική του ματιά πάνω σε ένα έργο που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό θέατρο.
Η «Γκόλφω» το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδου, αφηγείται μια τραγική ερωτική ιστορία με φόντο την εξιδανικευμένη εικόνα της ελληνικής υπαίθρου του 1893. Στο ορεινό χωριό που κυλούν τα νερά της Στύγας, εκεί όπου σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους ήταν η πύλη για τον Κάτω Κόσμο και όπου θνητοί και αθάνατοι έπαιρναν τον ιερότερο όρκο, η Γκόλφω και ο Τάσος, δύο νεαρά παιδιά, ορκίζονται αιώνια αγάπη. Η Γκόλφω, πιστή στον όρκο της, αρνείται τον άρχοντα που θέλει να την παντρευτεί, αλλά ο Τάσος, αψηφώντας τον δικό του, δέχεται να πάρει γυναίκα του την πλούσια νέα που του προξενεύουν. Όταν αλλάξει γνώμη, θα είναι πολύ αργά…

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1893 στην Ακράτα από ερασιτέχνες και τον επόμενο χρόνο παίχτηκε στην Αθήνα και στη συνέχεια σ’ όλα τα μεγάλα και μικρά κέντρα του ελεύθερου και υπόδουλου Ελληνισμού.

Ελληνικοί θίασοι την έπαιξαν στην Κωνσταντινούπολη, στα ανάκτορα του Γιλδίζ μπροστά στο σουλτάνο και οι Τούρκοι σκούπιζαν τα δάκρυά τους στην συγκλονιστική σκηνή της κατάρας. Το 1909 διασκευάστηκε σε μυθιστόρημα από τον Αριστείδη Κυριακό και το 1915 κρίθηκε το προσφορότερο ελληνικό έργο για την πρώτη ελληνική ταινία. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στο μουσικό θέατρο με τη μορφή οπερέτας. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 στην Αλεξάνδρεια από το Θίασο Οικονόμου.

Το 1938 Έλληνες αυτοεξόριστοι στο Παρίσι, με υπόδειξη του Γάλλου ελληνιστή Pernot, την παρουσίασαν στο θέατρο «Champs Elysées» με το σκεπτικό ότι η παράσταση ενός έργου, με ευρύτατη λαϊκή απήχηση, θ’ αποτελούσε ένα είδος διαμαρτυρίας στη δικτατορία του Μεταξά.

Μεταφέρθηκε για δεύτερη φορά στον κινηματογράφο το 1955 με τεράστια κινηματογραφική και εμπορική επιτυχία. Η προβολή της κράτησε επτά εβδομάδες και καθιέρωσε το δραματικό ειδύλλιο στον ελληνικό κινηματογράφο.
Η «Γκόλφω» είναι ένα από τα δύο μοτίβα στην επική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ο Θίασος» (όλα τα στοιχεία προέρχονται από το βιβλίο του Αναστάσιου Μιχ. Γεωργαντόπουλου, «Ακρατινοί εργάτες του θεάτρου μας», Αθήνα, 1978).

Η παράσταση θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Rex – Σκηνή «Μαρίκα Κοτοπούλη» σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με τα «Κόκκινα Φανάρια».

Η ταυτότητα της παράστασης
Τους ομώνυμους ρόλους υποδύονται: Γκόλφω: Εύη Σαουλίδου / Λυδία Φωτοπούλου / Αλίκη Αλεξανδράκη
Τάσος: Χάρης Φραγκούλης / Νίκος Καραθάνος / Γιάννης Βογιατζής
Σταυρούλα (κόρη του Ζήση): Μαρία Διακοπαναγιώτη
Δήμος (εξάδελφος της Γκόλφως): Γιάννης Κότσιφας
Αστέρω (τσοπάνισσα, μάνα της Γκόλφως): Χριστίνα Μαξούρη
Θανάσουλας (τσοπάνος): Γιώργος Μπινιάρης
Ζήσης (τσέλιγκας): Άγγελος Παπαδημητρίου
Γιάννος (φίλος του Κίτσου): Μιχάλης Σαράντης
Κίτσος (ανιψιός του Ζήση): Άγγελος Τριανταφύλλου
Άγγλοι περιηγητές: Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου