current views are: 1

11 Ιουνίου 2013
Δημοσίευση12:48

Πρεμιέρα στο φεστιβάλ Αθηνών με τον «Κοινό Λόγο»

Ο «Κοινός Λόγος» είναι μια παράσταση καθοριστική για τη φυσιογνωμία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Δημοσίευση 12:48’
αρθρο-newpost

Ο «Κοινός Λόγος» είναι μια παράσταση καθοριστική για τη φυσιογνωμία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Ο «Κοινός Λόγος» είναι μια παράσταση καθοριστική για τη φυσιογνωμία του Θεάτρου του Νέου Κόσμου. 

Πρωτοπαρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1997 στην αυλή της ζυθαποθήκης του ΦΙΞ με ένα γυναικείο θίασο (Ανθή Ανδρεοπούλου, Όλγα Δαμάνη, Μαρία Κατσανδρή, Τζίνη Παπαδοπούλου και με κορυφαία τη Σούλα Αθανασιάδου), εγκαινιάζοντας το θεατρικό χώρο και αγκαλιάστηκε από το κοινό και κριτικούς.

Με ανανεωμένο καστ και με διαφορετική ματιά ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ανεβάζει ξανά την παράσταση, η οποία θα κάνει πρεμιέρα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, στις 19-20 Ιουνίου (Πειραιώς 260) και στη συνέχεια θα παρουσιαστεί σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ και θέατρα της χώρας.

Η παράσταση, ένα θεατρικό οδοιπορικό που χρονικά καλύπτει την περίοδο από τη μαζική εξόντωση των Ποντίων και τη Μικρασιατική Καταστροφή ως την Κατοχή και τον Εμφύλιο, βασίζεται σε αφηγήσεις ανώνυμων γυναικών, καταγεγραμμένες από την Έλλη Παπαδημητρίου. Οι αφηγήσεις αυτές έχουν ως κοινό εφόδιο το λόγο των κοινών ανθρώπων, που συναρμολογεί σωστά την εποχή τους και το κλίμα της, ζωντανεύοντας ατομικές και συλλογικές μνήμες που φωτίζουν διαφορετικά όχι μόνο την ιστορία, αλλά και τα σύγχρονα πάθη μας. 

Το νέο «ανέβασμα» παρουσιάζεται με πέντε σημαντικές ηθοποιούς, που η καθεμία έχει αφήσει το δικό της αποτύπωμα στα θεατρικά δρώμενα. Η Λυδία Κονιόρδου, η Ελένη Κοκκίδου, η Μαρία Κατσανδρή, η Ελένη Ουζουνίδου και η Τάνια Παλαιολόγου επιχειρούν να ξετυλίξουν το νήμα της προσφυγιάς. 

Με σκηνικό ένα μνημείο φτιαγμένο από τον Αντώνη Δαγκλίδη, με φωτογραφίες από μικρασιάτες κυρίως πρόσφυγες, ανάμεσά τους και συγγενείς των ηθοποιών, με μουσική, τραγούδια και αφηγήσεις, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος επανέρχεται άλλη μια φορά στον «Κοινό Λόγο». Την παράσταση εκείνη που καθόρισε το στίγμα του θεάτρου του.