current views are: 1

22 Ιουλίου 2013
Δημοσίευση11:07

Αρχιτεκτονική αποδόμηση φυσικής ενεργοποίησης

Η επιστήμη της αρχιτεκτονικής ενώνεται με την τέχνη και γίνεται αντικείμενό της, στην έκθεση του αρχιτέκτονα – καλλιτέχνη Κωνσταντίνου Πολιουδάκη, με τίτλο «Τεκτονικά αρχέτυπα. Κατακόρυφες όψεις – οριζόντιες τομές», που εγκαινιάζεται στην Titanium Yiayiannos Gallery, σήμερα, Δευτέρα 22 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ.

Δημοσίευση 11:07’
αρθρο-newpost

Η επιστήμη της αρχιτεκτονικής ενώνεται με την τέχνη και γίνεται αντικείμενό της, στην έκθεση του αρχιτέκτονα – καλλιτέχνη Κωνσταντίνου Πολιουδάκη, με τίτλο «Τεκτονικά αρχέτυπα. Κατακόρυφες όψεις – οριζόντιες τομές», που εγκαινιάζεται στην Titanium Yiayiannos Gallery, σήμερα, Δευτέρα 22 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ.

Η επιστήμη της αρχιτεκτονικής ενώνεται με την τέχνη και γίνεται αντικείμενό της, στην έκθεση του αρχιτέκτονα – καλλιτέχνη Κωνσταντίνου Πολιουδάκη, με τίτλο «Τεκτονικά αρχέτυπα. Κατακόρυφες όψεις – οριζόντιες τομές», που εγκαινιάζεται στην Titanium Yiayiannos Gallery, σήμερα, Δευτέρα 22 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ.

«Με τα έργα αυτά επιχειρείται μια επέκταση του ερευνητικού πεδίου της εικόνας από την κατακόρυφη όψη ορατών πραγμάτων στην οριζόντια τομή της ίδιας της πραγματικότητας» σημειώνει ο Κωνσταντίνος Πολιουδάκης για την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 2 Αυγούστου.

«Κάθε απεικόνιση αποτελεί μια κατακόρυφη τομή στο οπτικό μας πεδίο, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται σε ορθή προβολή αυτά που βλέπουμε γύρω μας ή που μπορούμε να φανταστούμε. Αντίθετα, μια οριζόντια τομή, όπως η κάτοψη ενός κτηρίου, μπορεί να φέρει στην επιφάνεια τη δομή της ίδια της πραγματικότητας, για να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο δρούμε, κινούμαστε, σκεπτόμαστε. Πρόθεσή μας είναι να ξεσκεπάσουμε ένα μοναδικό όνειρο, που ενυπάρχει  στην υλική πραγματικότητα και που θα μπορούσε να καθορίσει ορθότερα τη ζωή μας».

Το δομικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ψυχής

«Στην έκθεση, παρουσιάζονται τέσσερα χωρικά αρχέτυπα, όπου το ένα εμπεριέχει το άλλο ως ένα αλληλοκαλυπτόμενο τετράπτυχο: ο κήπος, η καλύβη, το ανθρώπινο σώμα και η φροντίδα, δηλαδή το δομικό χαρακτηριστικό της ψυχής του ανθρώπου που συγκεντρώνει και ενεργοποιεί όλα τα προηγούμενα.

Και τα τέσσερα αποδίδονται ως μια ανάδυση εκ βάθους και όχι στην εξωτερική τους φαινομενικότητα, όπως τα συναντάμε στην ορατή πραγματικότητα. Και τα τέσσερα  φανερώνονται με τρόπο φαινομενολογικό μέσα από τα μύχια ενός κόσμου απροσπέλαστου: η καλύβη δεν απεικονίζεται με στύλους και δοκούς στο ξέφωτο του δάσους, αλλά μέσα στο ξέφωτο του μυαλού, στο άνοιγμα της ψυχής. Αντίστοιχα, ο κήπος δεν αποτελείται από φυτά, φύλλα και λουλούδια, αλλά φανερώνεται από την καρδιά της ρίζας των δέντρων».

Αφήνοντας τη φύση να φανερώσει τη λειτουργία της

«Το έργο τέχνης αποκαλύπτεται μέσα από την καλλιτεχνική αυτοαποκαλυπτότητα της φύσης. Αφήνει τη φύση να φανερώσει τη λειτουργία της και να αναδείξει τις οργανικές μορφές της. Η έκθεση ακολουθεί μια κατεύθυνση δημιουργίας αντίθετη της αρχιτεκτονικής: δεν κατασκευάζεται ένα οικοδόμημα, αλλά η αρχιτεκτονική αποδομείται στα αρχέγονα στοιχεία της, από τα οποία μπορεί να ανασυγκροτηθεί μια μελλοντική πολιτεία.

Ο κήπος, που παρουσιάζεται ως το νέο μας εικονιζόμενο αρχέτυπο σε οριζόντια ανάπτυξη επί του εδάφους, αποτελεί το άνοιγμα της ίδιας της φυσικής πραγματικότητας. Ένα λουλούδι, ένα τριαντάφυλλο, είναι ο σπόρος ή το φυτό, τη στιγμή που ανοίγεται και φανερώνει τον εσωτερικό του κόσμο. Δε χρειάζεται  προσπάθεια διείσδυσης στον κόσμο του για την αποκάλυψη της αλήθειας του από έναν καλλιτέχνη. Το ίδιο το τριαντάφυλλο αυτοαποκαλύπτεται.

Τέχνη, στην περίπτωση αυτή, είναι η ίδια η υλική πραγματικότητα και όχι μόνο η μορφή της. Η εικόνα, από ποιητική γίνεται φανταστική, από  φανταστική γίνεται αντικειμενική και, τέλος, από  αντικειμενική γίνεται υλική, η οποία συνάντα ξανά την ποίηση. Γι’ αυτό,  η υλική αυτή εικόνα μπορεί να αποδώσει με τόση πληρότητα και συνέπεια το πιο ιδεαλιστικό παράδειγμα, το οποίο έχει συλλάβει η ανθρώπινη φαντασία: τον παράδεισο – κήπο. Η διαπίστωση αυτή αντιστρέφει ολότελα τον τρόπο, που έχουμε συνηθίσει να αντιλαμβανόμαστε την τέχνη».

Ένα εύλογο υπαρξιακό ερώτημα

«Στόχος της προσπάθειας είναι να αποδείξει ότι η υλική εικόνα δεν εγείρει λιγότερο τη φαντασία και το συναίσθημα από μια φανταστική εικόνα, για να τεθεί το εύλογο υπαρξιακό ερώτημα: ποια έχει πιο αληθινή υπόσταση, πού υπάρχει περισσότερο συναίσθημα, πού υπάρχει περισσότερη τέχνη;
 

Η απάντηση που τεκμηριώνεται από την έκθεση, ότι τέχνη υπάρχει στην ίδια την υλική πραγματικότητα, είναι ριζοσπαστική όχι μόνο για την τέχνη, αλλά και για την επιστήμη: πραγματικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται, αλλά αυτό που υπάρχει και δύναται να αποκαλυφθεί μέσα από μια βαθιά διείσδυση – τομή. Ωστόσο, δε θα δουν και ούτε θα καταλάβουν όλοι τα ίδια πράγματα, όταν σταθούν μπροστά σε αυτό το άνοιγμα. Η φαντασία και το συναίσθημα του καθενός θα παίξουν πρωταρχικό ρόλο: ενώ η τομή αποκαλύπτει αυτό που πραγματικά υπάρχει, ο καθένας μας θα λάβει κάτι εντελώς διαφορετικό ως πραγματικότητα και αλήθεια, αποδεικνύοντας, έτσι, τον υποκειμενικό τους χαρακτήρα. Μέσα από την ανθρώπινη αντίληψη, ο φυσικός κόσμος μετατρέπεται σε μεταφυσικό».   

Πληροφορίες
Titanium Yiayiannos Gallery: Βασιλέως Κωνσταντίνου 44 – Αθήνα, τηλ: 210 7297644, 210 7251063, 6944 277263. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 19.00 – 22.00,  Σάββατο και Κυριακή:  11.00 – 15:00.