«Διαμάντια στον υπόνομο»

«Διαμάντια στον υπόνομο» (ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Ι. Σιδέρης)

Ένα βιβλίο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν στο μυαλό του συγγραφέα.

Οι άνθρωποι δεν αγαπούν τον τρόπο των σοφών, αποζητούν τον τρόπο των αγίων. Να τους συγχωρούν όταν αμαρτάνουν, να τους έχουν σε προσφορά και χαμηλότοκες δόσεις το ρούχο της εξιλέωσης… Η επιστήμη απέναντι στον σαρκασμό και την ανθρώπινη ματαιοδοξία και ο συγγραφέας Μιχαήλ Άνθης απέναντι σε έναν «αντιήρωα», σε ένα παράδοξο, ανατρεπτικό μυθιστόρημα, πλούσιο σε βιταμίνες C και σε υπόγειο παρασκήνιο. 

Η ιστορία 

Όλοι μαθαίνουν πως στο έντερο του ευγενικού Τίμου λειτουργεί εργοστάσιο παραγωγής διαμαντιών και σπεύδουν να χτίσουν σπίτι δίπλα στο δικό του και να συνδεθούν με το αποχετευτικό του σύστημα. Μέσα σε λίγους μήνες ένα αστικό σύμπαν δημιουργείται, με την «καθωσπρέπει» ζωή της άνω πόλης να αντανακλάται σε μια δεύτερη, υπόγεια, κάτω πόλη, στην οποία η απληστία, ο φθόνος, η ματαιοδοξία και οι ακαθαρσίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα απολαύσει το αντικείμενο του πόθου…
Τι καλά να μην υπήρχε μεταφορικό μέσον για την επιστροφή στην πραγματικότητα. Δυστυχώς, όμως, τα μέσα που σε φέρνουν πίσω στην αλήθεια δεν απεργούν ποτέ. Και η επαναφορά για όλους τους «ήρωες» αποτελεί μια αληθινά δυσάρεστη έκπληξη για όλους…

Πολιτικές αναφορές- αποσπάσματα  

«Η ζοφερή πιθανότητα της πολιτικοποίησης των ζωτικών οργάνων του ευγενικού Τίμου έκανε τους κοπροσυλλέκτες- επενδυτές να σκέφτονται την ιδανική περίπτωση της μεταφοράς του εσωτερικού “εργοστασίου” του άνδρα σε γειτονική χώρα, όπου τα εργατικά χέρια είναι τόσο φτηνά ώστε μόλις και μετά βίας συντηρούν τον εαυτό τους».
«Οι οικονομίες της μεσαίας τάξης ισούνται με τις οικονομίες της ανώτερης τάξης αφού αφαιρεθούν οι οικονομίες της κατώτερης τάξης και διαιρεθούν με τις οικονομίες της φοροδιαφεύγουσας τάξης, δηλαδή όλων».
«Ο Εκπάγλου είχε βέβαια τις πολιτικές του απόψεις με τις οποίες όμως δεν συμφωνούσε και πάντα. Τις υποστήριζε πάντως με τέτοιο σθένος, ώστε, όταν τις άλλαζε, να μη φανεί ότι άλλαξε απόψεις, αλλά ότι άλλαξε το σθένος. Γνώριζε πως αν οι πολιτικοί αλλάζουν κατά τακτά ή άτακτα διαστήματα τρόπο να υποστηρίζουν τις θέσεις τους, κάλλιστα θα μπορούσαν να αλλάζουν και θέσεις χωρίς να εκτίθενται και κυρίως χωρίς να φανούν ότι άλλαξαν. Εξάλλου, ο άνθρωπος ο οποίος ουδέποτε εκτίθεται στη συνείδησή του, δεν υπάρχει περίπτωση να εκτεθεί ποτέ και σε κανέναν».

Κάποιοι από τους ήρωες 

Διακεκριμένος, χωρίς διακρίσεις, καθηγητής γαστρεντερολόγος Τραϊανός Μπιλίτσας: Πίσω από μια μικρή μπούρδα κρύβεται μια μεγαλύτερη και είχε σκοπό αποκαλύπτοντάς την, να της δώσει το κύρος που της αρμόζει.   
Γαστρεντερολόγος, πολύπειρος Ανδρέας: Πώς θα μπορούσε να αντιδράσει στη θέα ενός εντέρου που έκρυβε ένα αληθινό διαμάντι; Μπροστά στο δίλημμα (μπορεί ένα δίλημμα να σταθεί μπροστά σου;) «να τα πάρω χοντρά ή να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου» -ο όρκος του Ιπποκράτη βλέπετε- τα παίζει όλα για όλα.
Βοηθός του πολύπειρου Ανδρέα, Ζουμερή Βέτα: Δεν φοβόταν μην γίνει πλούσια. Είχε εμπιστοσύνη στο μυαλό της. Τι θα μπορούσε να της συμβεί αν γινόταν πλούσια; Και το στήθος της πλούσιο ήτανε. Έπαθε τίποτα;