current views are: 5

5 Σεπτεμβρίου 2018
Δημοσίευση15:57

Οι γαλότσες του Σρέντερ και ο αμφίπλευρος λαϊκισμός

Μια περίπτωση κραυγαλέου λαϊκισμού, η οποία βοήθησε τα μάλα έναν ηγέτη να κερδίσει τις εκλογές

Δημοσίευση 15:57’

Μια περίπτωση κραυγαλέου λαϊκισμού, η οποία βοήθησε τα μάλα έναν ηγέτη να κερδίσει τις εκλογές

Πήγε δυο φορές στο Μάτι ο πρωθυπουργός και εισέπραξε μύδρους και καυστικά σχόλια από την αντιπολίτευση. Τον εγκάλεσαν για επικοινωνιακό σόου και κακότεχνη παράσταση.

Αν δεν είχε επισκεφθεί την περιοχή, τα σχόλια θα ήσαν οξύτερα και καταιγιστικά. Θα κατηγορούσαν τον Τσίπρα για προκλητική αδιαφορία και τα συναφή.

Τα ίδια είχαν υποστεί κι άλλοι πρωθυπουργοί κατά το παρελθόν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν επισκέφθηκε την Καλαμάτα μετά από τον μεγάλο σεισμό του 1986, ο Κώστας Καραμανλής όταν μετέβη στην Ηλεία μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 κ.α.

Τι δηλοί ο μύθος; Ό,τι και να κάνει ένας πρωθυπουργός σε τέτοιες περιπτώσεις, η αντιπολίτευση και τα προσκείμενα ΜΜΕ θα εκτοξεύουν πυρωμένα βέλη, βγαλμένα από το ετοιματζίδικο της αντιπολιτευτικής πρακτικής.

Η σαρωτική κριτική του είδους αυτού δεν έχει σχέση με την αυστηρή κριτική για πράξεις και παραλείψεις των εκάστοτε κυβερνήσεων και πρωθυπουργών. Υπακούει στην λογική των εντυπώσεων, την οποία κατά τα άλλα βδελύσσονται κόμματα και ΜΜΕ…

 Λένε πολλοί ότι ο Κώστας Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές το 2007 (εκλογές που διεξήχθησαν λίγες μέρες μετά τις δολοφονικές πυρκαγιές), επειδή μοίρασε πεντοχίλιαρα στους πληγέντες. Τα έλεγαν οι ίδιοι άνθρωποι που αφενός εγκαλούσαν την κυβέρνηση για αδράνεια, ερασιτεχνισμό κλπ και αφετέρου προέβλεπαν ότι ο Καραμανλής θα χάσει τις εκλογές εξαιτίας των πυρκαγιών.

Ανοησίες . Ο Καραμανλής (ξανα)κέρδισε τις εκλογές, πρώτον, γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να αντιμετωπιστούν εκείνες οι πυρκαγιές (οι επιμέρους ευθύνες για την διαχείρισή τους είναι άλλης τάξεως θέμα) και ,δεύτερον, διότι η κοινωνία δεν ήθελε ν΄ακούσει πια για τον ολέθριο σημιτικό «εκσυγχρονισμό».

Ας δούμε, όμως, και μια περίπτωση κραυγαλέου λαϊκισμού, η οποία βοήθησε τα μάλα έναν ηγέτη να κερδίσει τις εκλογές:

Σεπτέμβριος 2002, Γερμανία, προεκλογική περίοδος. Ο σοσιαλδημοκράτης Σρέντερ υπολείπεται οκτώ μονάδων του Χριστιανοδημοκράτη Στόιμπερ και θεωρείται βέβαιο ότι θα χάσει τις εκλογές.

Σα να μην έφτανε αυτό, η Σαξωνία και η Βαυαρία υφίστανται μεγάλες καταστροφές από πρωτοφανείς βροχοπτώσεις και πλημμύρες. Ο Σρέντερ, φορώντας γαλότσες, βρίσκεται σε καθημερινή βάση δίπλα στα συνεργεία που εργάζονται πυρετωδώς στα αντιπλημμυρικά έργα.

Ε, αυτό ήταν καθοριστικό για να αντιστραφεί το κλίμα και να κερδίσει τις εκλογές ο σοσιαλδημοκράτης υποψήφιος! Σε το συνίσταται το «μαγικό» αυτό; Σε μια άκρως λαϊκίστικη επίδειξη ενδιαφέροντος και εγρήγορσης από τον Σρέντερ. Σε μια  χορογραφία εντυπώσεων…

Επιμύθιον: Από τον λαϊκισμό δεν γλιτώνει κανείς. Απλώς τον υφίστανται εκ περιτροπής οι εκάστοτε κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι, χωρίς ποτέ να μπορέσουν μέχρι τώρα και οι μεν και οι δε να τον εξοστρακίσουν δια παντός ή να περιορίσουν την μάστιγα αυτή.

Προσέτι, δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν ότι ούτε τα επικοινωνιακά σόου ούτε η τυποποιημένη και κατ΄έθος δριμύτατη κριτική δίνουν εκλογές (οι εξαιρέσεις τύπου Σρέντερ επιβεβαιώνουν τον κανόνα).

Ο κόσμος δεν είναι ανόητος ώστε να μην καταλαβαίνει που κείται η σοβαρότης και που θάλλουν οι υπερβολές, οι άσαρκες εξαγγελίες, ο κιτρινισμός και τα συναφή.