current views are: 1

15 Σεπτεμβρίου 2012
Δημοσίευση06:40

Χρόνια πολλά κύριε… Bond! (φωτό)

Έχουν περάσει κιόλας πενήντα χρόνια από τότε που στις οθόνες των κινηματογράφων παρουσιάστηκε ο χαρακτήρας που, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον, μας έδειξε πόσο κομψά συναρπαστική μπορεί να είναι η ζωή. Ήταν 5 Οκτωβρίου του 1962 όταν η φιγούρα που προκαλούσε τον τρόμο των απανταχού «κακών» αλλά και γοήτευε όσο κανείς τις ομορφότερες των γυναικών, έκανε την εμφάνισή της μ’ έναν πολύ απλό τρόπο. Απλά μας συστήθηκε. «My name is Bond… James Bond», είπε και όλα ξεκίνησαν!

Δημοσίευση 06:40’
αρθρο-newpost

Έχουν περάσει κιόλας πενήντα χρόνια από τότε που στις οθόνες των κινηματογράφων παρουσιάστηκε ο χαρακτήρας που, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον, μας έδειξε πόσο κομψά συναρπαστική μπορεί να είναι η ζωή. Ήταν 5 Οκτωβρίου του 1962 όταν η φιγούρα που προκαλούσε τον τρόμο των απανταχού «κακών» αλλά και γοήτευε όσο κανείς τις ομορφότερες των γυναικών, έκανε την εμφάνισή της μ’ έναν πολύ απλό τρόπο. Απλά μας συστήθηκε. «My name is Bond… James Bond», είπε και όλα ξεκίνησαν!

Έχουν περάσει κιόλας πενήντα χρόνια από τότε που στις οθόνες των κινηματογράφων παρουσιάστηκε ο χαρακτήρας που, περισσότερο ίσως από κάθε άλλον, μας έδειξε πόσο κομψά συναρπαστική μπορεί να είναι η ζωή. Ήταν 5 Οκτωβρίου του 1962 όταν η φιγούρα που προκαλούσε τον τρόμο των απανταχού «κακών» αλλά και γοήτευε όσο κανείς τις ομορφότερες των γυναικών, έκανε την εμφάνισή της μ’ έναν πολύ απλό τρόπο. Απλά μας συστήθηκε. «My name is Bond… James Bond», είπε και όλα ξεκίνησαν!
Χρειάζεται να γυρίσουμε αρκετά πίσω  και να φθάσουμε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 για να πιάσουμε την άκρη του νήματος που μας οδηγεί σήμερα στο πλέον επιτυχημένο κινηματογραφικό εμπορικό σήμα όλων των εποχών. Τότε μάλλον λίγοι φαντάζονταν ότι δύο, όχι μεγάλου βεληνεκούς, παραγωγοί,  o Harry Saltzman και ο Albert R. Broccoli, ένας ταλαντούχος και με προοπτικές, αλλά ακόμη σε καμία περίπτωση κορυφαίος σκηνοθέτης, ο Terence Young, μαζί με ένα «ακατέργαστο διαμάντι», τον Sean Connery που ψάχνει ακόμα τα «πατήματά» του θα έθεταν τις βάσεις για το εμπορικό θαύμα του Bond.

Βέβαια, τα διαμάντια είναι παντοτινά και απ’ ότι φάνηκε και στη συνέχεια, η πρώτη ύλη, τα πονήματα δηλαδή του Βρετανού Ian Fleming, ήταν σπουδαία. Ήδη το 1961, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο πολύς John F. Kennedy τοποθετούσε το πέμπτο βιβλίο του Fleming, το Από τη Ρωσία με Αγάπη, στη λίστα των δέκα αγαπημένων βιβλίων του, την οποία συνέταξε για το περιοδικό Time. Βέβαια ίσως όλα όσα ακολούθησαν να μην είχαν ζυμβεί ποτέ, παρά την αναγνώριση του Fleming, την «άγουρη» ακόμα δεξιοτεχνία του Young ή και τη θέληση των Saltzman και Broccoli, που έμελλε να διασταυρώσουν τις πορείες τους για να δημιουργήσουν τον κινηματογραφικό Bond. Τίποτα δε θα ήταν ίδιο αν η τότε νέα σύζυγος του Broccoli, η Dana, δε βρισκόταν τη σωστή ώρα στο σωστό σημείο, δηλαδή στην αίθουσα προβολής του χολιγουντιανού Samuel Goldwyn Studio, όπου και βλέποντας το Sean Connery σε αποσπάσματα πρηγούμενων ταινιών του, ως μέρος του casting για την ανεύρεση του ηθοποιού που θα ενσάρκωνε τον ήρωα του Fleming αναφωνούσε αυθόρμητα, «Αυτός είναι ο Bond, μας!».

Κάποια στιγμή όμως, τα λόγια μοιάζουν περιττά, ιδιίως όταν έχει χυθεί τόσο μελάνι για το κινηματογραφικό αυτό φαινόμενο, οπότε είναι να «μιλούν» οι εικόνες. Ας απολαύσουμε λοιπόν στιγμιότυπα από το ξεκίνημα του πλέον διάσημου βρετανού πράκτορα, όπως τον ενσάρκωσε ο Sean Connery, στιγματίζοντας τον κινηματογράφο και δείχνοντάς μας μία ζωή που, έστω και για λίγο, όλοι θα θέλαμε να έχουμε.

O… James Bond

Ο James Bond… και τα κορίτσια του

Τα posters

Eπιμέλεια Π.Σ. με πληροφορίες και φωτογραφίες από το Vanity Fair


σχετικα αρθρα