Οι κερδοσκόποι ετοιμάζουν «επίθεση» στο ευρώ

Ήταν το χειρότερο από όλα τα αποτελέσματα, ακόμα και μια νίκη του Μπερλουσκόνι θα ήταν μια διέξοδος. Στη Βουλή ο Μπερσάνι έχει απόλυτη πλειοψηφία, στη Γερουσία ο Γκρίλο και ο Μπερλουσκόνι μπορούν να μπλοκάρουν τα πάντα. Η Ιταλία είναι από χθες πρακτικά ακυβέρνητη και η όποια προσπάθεια σχηματισμού κυβέρνησης μέσα από το συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα καταδικασμένη εκ των προτέρων.  
Οι αγορές της Ασίας άνοιξαν με μια μεγαλοπρεπή πτώση, ανάλογη εκείνης της Νέας Υόρκης. Οι κερδοσκόποι ετοιμάζονται για μια ακόμα επίθεση στο ευρώ, ξέροντας ότι έχουν χρόνο στη διάθεση τους, η διαδικασία των διερευνητικών εντολών θα είναι εξαιρετικά χρονοβόρα και πιθανότατα άκαρπή. Όλο αυτό το διάστημα το ευρώ, τα ιταλικά, ισπανικά και γαλλικά ομόλογα θα δέχονται πιέσεις. Στήνεται ήδη ένα σενάριο κλιμάκωσης της κρίσης του ευρώ, η οποία θεωρούνταν ότι είχε ξεπεραστεί.  

Διαθέτοντας την πλειοψηφία στη βουλή, ο Μπερσάνι μπορεί να δοκιμάσει να σχηματίσει κυβέρνηση. Διαθέτοντας την πλειοψηφία στη Γερουσία, Μπερλουσκόνι και Γκρίλο μπορούν να τον εμποδίσουν ή να απέχουν και να παίξουν στην συνέχεια τη γάτα με το ποντίκι, αφού κάθε νόμος που φέρνει η κυβέρνηση πρέπει να εγκριθεί και από τα δύο σώματα.
Μακριά πάντως δεν μπορεί να πάει αυτή η ιστορία και στην πραγματικότητα το πολιτικό σύστημα της Ιταλίας έχει δύο επιλογές: Ή έναν αφύσικο μεγάλο συνασπισμό Μπερσάνι και Μπερλουσκόνι που φαίνεται ενδεδειγμένος μόνο για να αλληλομπλοκάρεται, ή νέες εκλογές.

Αυτό το δεύτερο σενάριο έχουν αρχίζει ήδη να το ψελλίζουν τόσο πολιτικοί φίλοι του Καβαλιέρε, όσο και στελέχη του Μπερσάνι. Ανήκει άλλωστε στην παράδοση χωρών με σύστημα δύο σωμάτων (Βουλή, Γερουσία) στην Ευρώπη να καταφεύγουν τις κάλπες όταν το σύστημα τους αυτομλοκάρεται. 

Εδώ υπάρχει ακόμα ένα θέμα. Τη διάλυση της βουλής στην Ιταλία δεν μπορεί να την ζητήσει ο Πρωθυπουργός, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του προέδρου. Το θέμα είναι όμως ότι κανείς δεν γνωρίζει αν συνταγματικά ο Τζορτζιο Ναπολιτάνο είναι σε θέση να κάνει κάτι τέτοιο, η θητεία του λήγει το Μάιο.

Είναι πιθανό, και κάποιοι θα το βρουν πολιτικά ορθό, να πρέπει πρώτα να εκλεγεί ένας νέος πρόεδρος και μετά. Αν συμβεί αυτό, η πολιτική ζωή της Ιταλίας θα μπλοκάρει για άλλους δύο μήνες και για όλη την Ευρώπη, αυτό θα είναι το απόλυτο αδιέξοδο. 
   
Θέμης Δαγκλής 

Σχετικά Θέματα:

Κίνδυνος ακυβερνησίας στην Ιταλία μετά το εκλογικό θρίλερ

• ευρώ
• Ιταλία