Ποιο είναι το οπλοστάσιο του Άσαντ και τι ανησυχεί τους αντιπάλους του

Γράφει ο Γιάννης Κοκκινίδης

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το οπλοστάσιο του Άσαντ και τι κινδύνους μπορεί αυτό να εγκυμονεί για τα πλοία που θα εκτοξεύσουν εναντίον του πυραύλους Τόμαχοκ αλλά και για τα γειτονικά εχθρικά κράτη του. Το Ισραήλ για το λόγο αυτό έχει θέσει σε συναγερμό όλες τις αντιπυραυλικές μονάδες των Iron Dome και Arrow Ι/ΙΙ που διαθέτει και θεωρείται πολύ σύγχρονο και αξιόπιστο οπλικό σύστημα. 

Ταυτόχρονα στο εσωτερικό της Συρίας ομάδες των SAS και SBS (Βρετανοί κομάντος ) επιχειρούν και αναζητούν θέσεις πιθανής ανάπτυξης και εκτόξευσης του συστήματος επάκτιας άμυνας P-800 Yakhont που διαθέτει το καθεστώς Άσαντ, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Daily Mirror. Οι πύραυλοι P-800 Yakhont είναι το μόνο οπλικό σύστημα που έχει ανησυχεί περισσότερο τα πολεμικά πλοία των δυτικών τα οποία είναι ανεπτυγμένα ανοιχτά από τις ακτές της Συρίας.

Πηγές από την Μόσχα αναφέρουν ότι τα δυτικά πλοία είναι σε απόσταση από τη Συρία, πέραν της φονικής ακτίνας των 300 χλμ. προκειμένου να αποφύγουν τα P-800 που ενδέχεται να μην μπορούν να αντιμετωπιστούν από τα αντιπυραυλικά συστήματα τους. Εξάλλου τα αμερικανικά καταδρομικά μπορούν να εκτοξεύσουν τους πυραύλους Tomahawk από πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις .

Σύμφωνα πάντα με αξιωματούχους της Μόσχας δύο συστοιχίες του πυραυλικού συστήματος επάκτιας άμυνας Bastion, με το υπερηχητικό βλήμα cruise P-800 Yakhont, αρκούν για να κάνουν “μεγάλες ζημιές” αν καταφέρουν και εκτοξευθούν. Οι δύο συστοιχίες με 36 βλήματα η κάθε μία, μπορεί να προκαλέσει κορεσμό την αντιπυραυλική άμυνα σε κάθε στόλο, αφού το βλήμα λόγω υπερηχητικής ταχύτητας και δυνατότητας ελιγμών μέχρι 50 g (επιτάχυνση) , μπορεί να ξεφύγει εύκολα από το σύνολο των αντιπυραυλικών συστημάτων. Να σημειωθεί ότι πύραυλος Yakhont έχει βεληνεκές 120 με 300 χιλιόμετρα, ανάλογα με το ύψος άφεσής του ή ανάλογα της πλατφόρμας εκτόξευσης του.

Η ταχύτητά του φτάνει τα 2,5 Mach και η πολεμική του κεφαλή τα 300 κιλά. Πέρα από αυτά τα πυραυλικά συστήματα , δεν υπάρχει και πολύ σαφή εικόνα των Ενόπλων Δυνάμεων που διαθέτει το καθεστώς του Άσαντ. Σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνές Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) η Συρία το 2013 θεωρητικά διαθέτει Ένοπλες Δυνάμεις που αριθμούν 178.000 άνδρες εκ των οποίων οι 110.000 υπηρετούν στις Χερσαίες Δυνάμεις, οι 5.000 στο Πολεμικό Ναυτικό, οι 27.000 στην Πολεμική Αεροπορία και οι 36.000 στην Αεράμυνα.

Το 2009 το ίδιο ινστιτούτο (IISS) υπολόγιζε ότι ο συριακός στρατός ήταν σχεδόν διπλάσιος. Ανέρχονταν στους 325.000 άνδρες, εκ των οποίων οι 220.000 υπηρετούσαν στις χερσαίες δυνάμεις. “Η ονομαστική δυναμικότητα του στρατού πριν από τον πόλεμο πιθανότατα μειώθηκε στο μισό λόγω των αποσκιρτήσεων, των λιποταξιών και των απωλειών”, σημειώνουν οι αναλυτές του IISS. “Ορισμένες ταξιαρχίες χάθηκαν, είτε επειδή θεωρήθηκαν πολιτικά μη αξιόπιστες είτε επειδή υπέστησαν σοβαρές απώλειες”, τονίζουν στην έκθεσή τους.

Λόγω της αποδιοργάνωσης του στρατεύματος εξαιτίας του εμφυλίου πολέμου, το Ινστιτούτο δηλώνει ότι δεν είναι πλέον σε θέση να εκτιμήσει με ακρίβεια τη δυναμικότητα των παραστρατιωτικών οργανώσεων, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στην απόκρουση των ανταρτών. Σύμφωνα πάντα με το (IISS) το 2009 οι δυνάμεις αυτές υπολογίζονταν συνολικά στους 108.000 άνδρες, εκ των οποίων οι 8.000 ανήκαν στη χωροφυλακή που ελέγχεται από το υπουργείο Εσωτερικών και οι 100.000 στην πολιτοφυλακή του κυβερνώντος κόμματος .

Όσον αφορά τους εφέδρους, ο στρατός ξηράς διαθέτει 314.000 άνδρες, το Πολεμικό Ναυτικό 4.000, η Πολεμική Αεροπορία 10.000 και η Αεράμυνα 20.000. Σήμερα ο Συριακός στρατός ξηράς αποτελείται από επτά μεραρχίες τεθωρακισμένων, τρεις μηχανοκίνητες μεραρχίες πεζικού, δύο μεραρχίες των ειδικών δυνάμεων και τη μεραρχία της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς η οποία ιδρύθηκε το 1976 και ευθύνη της είναι η ασφάλεια της Δαμασκού. Η ισχύς των Ειδικών Δυνάμεων και της Ρεπουμπλικανικής Φρουράς θεωρείται γενικά ανώτερη από εκείνην του Στρατού. Το IISS εκτιμά ότι αν σε αυτά τα δύο σώματα προστεθούν η 3η και η 4η μεραρχία, οι επίλεκτες δυνάμεις στις οποίες μπορεί να βασιστεί το καθεστώς δεν ξεπερνούν τους 50.000 άνδρες.

Τα οπλικά συστήματα που διαθέτουν οι συριακές ένοπλες δυνάμεις είναι ρωσικής ή σοβιετικής κατασκευής. Πριν από την έναρξη του εμφυλίου εκτιμάται ότι είχαν 4.950 άρματα μάχης, αλλά ο αριθμός τους έχει πλέον μειωθεί σημαντικά. Αδιευκρίνιστος παραμένει ο αριθμός των πυραύλων, η γενική διοίκηση των οποίων βρίσκεται στο Χαλέπι, στα βόρεια της χώρας. Το ναυτικό διαθέτει δύο φρεγάτες και η αεροπορία 365 μαχητικά αεροσκάφη, τα περισσότερα σοβιετικής κατασκευής. Ωστόσο να σημειώσουμε ότι τα Ρωσικά αυτά μαχητικά είχαν ξεκινήσει να αγοράζονται τη δεκαετία του 1970 και θεωρούνται παλιά .

Είναι άγνωστο αν σήμερα στην Πολεμική Αεροπορία του Άσαντ υπάρχουν πάνω από 100 μαχητικά που να είναι αξιόμαχα. Επίσης τα μαχητικά αυτά φέρουν πυραύλους αέρος- αέρος και αέρος- εδάφους. Οι δυνάμεις της αεράμυνας φαίνεται ωστόσο ότι δεν έχουν επηρεαστεί τόσο πολύ από τις συγκρούσεις των τελευταίων δυόμισι ετών με τους αντάρτες και έχουν στη διάθεσή τους πολλούς πυραύλους επίσης ρωσικής κατασκευής. Διπλωματική πηγή από τη Μόσχα , με ειδίκευση σε θέματα Άμυνας, υποστήριξε, μιλώντας στο πρακτορείο Ιντερφαξ, ότι “Η Συρία διαθέτει πολυλειτουργικά πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος Buk-M2E . Είναι διασκορπισμένες υπολογίζονται σε 10 συστοιχίες .

Οι πύραυλοι μέσου βεληνεκούς Buk είναι ένα ρωσικής κατασκευής, μεταφερόμενο, αντιαεροπορικό σύστημα πολλαπλού σκοπού που έχει τεθεί σε λειτουργία από το 1979. Στόχος του συστήματος είναι να διασφαλίζει την άμυνα των χερσαίων δυνάμεων και να προστατεύει υποδομές ζωτικής σημασίας, όπως γέφυρες, σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κέντρα τηλεπικοινωνιών κ.λπ. Λέγεται , χωρίς να μπορεί να εξακριβωθεί , ότι το Κρεμλίνο έχει στείλει ήδη μονάδες ειδικών επιχειρήσεων στην Συρία για την φύλαξη της ναυτικής βάσης στην Ταρτούς, της μοναδικής ρωσικής ναυτικής βάσης στην Μεσόγειο, αλλά και των συστοιχειών των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300PMU2, των επάκτιων πυραυλικών πυροβολαρχιών P-800 Yakhont και των Pantsir S1.

• Επέμβαση στη Συρία