current views are: 3

8 Οκτωβρίου 2014
Δημοσίευση20:50

Ανησυχούν οι κάτοικοι της ανατολικής Ουκρανίας

«Μαύρες» σκέψεις κάνουν οι κάτοικοι της ανατολικής Ουκρανίας για τον χειμώνα, αφού την ώρα που η εύθραυστη εκεχειρία ανάμεσα στο Κίεβο και τους αυτονομιστές είναι σε ισχύ, ανησυχούν για τις ελλείψεις προϊόντων, για τη μη πληρωμή της σύνταξής τους και για τον χειμώνα που πλησιάζει.

Δημοσίευση 20:50’
αρθρο-newpost

«Μαύρες» σκέψεις κάνουν οι κάτοικοι της ανατολικής Ουκρανίας για τον χειμώνα, αφού την ώρα που η εύθραυστη εκεχειρία ανάμεσα στο Κίεβο και τους αυτονομιστές είναι σε ισχύ, ανησυχούν για τις ελλείψεις προϊόντων, για τη μη πληρωμή της σύνταξής τους και για τον χειμώνα που πλησιάζει.

«Μαύρες» σκέψεις κάνουν οι κάτοικοι της ανατολικής Ουκρανίας για τον χειμώνα, αφού την ώρα που η εύθραυστη εκεχειρία ανάμεσα στο Κίεβο και τους αυτονομιστές είναι σε ισχύ, ανησυχούν για τις ελλείψεις προϊόντων, για τη μη πληρωμή της σύνταξής τους και για τον χειμώνα που πλησιάζει.

Όπως γράφει η γαλλική Liberation, πρόσφατα ο ειδικός απεσταλμένος της στο Ντονιέτσκ παρέστη στην πρώτη συνέντευξη Τύπου του Αλεξέι Κρασίλνικοφ, νέου «υπουργού Γεωργίας» της «λαϊκής δημοκρατίας», σε αίθουσα δικαστηρίου του Ντονιέτσκ. «Ορισμένες φήμες λένε ότι θα εθνικοποιηθούν οι γεωργικές επιχειρήσεις, είναι αλήθεια;» ρώτησε ένας αγρότης. «Τι θα συμβεί με τα δάνεια που έχουμε λάβει από τις ουκρανικές τράπεζες;».

Επικράτησε αναταραχή, σηκώθηκαν κι άλλα χέρια για να κάνουν ερωτήσεις, ο «υπουργός» προσπάθησε να καθησυχάσει το πλήθος. «Η οικονομική δραστηριότητα της Λαϊκής μας Δημοκρατίας πρέπει να ωφελεί τον λαό», είπε. «Το Κράτος θα αναλάβει τον έλεγχο της πλειοψηφίας των μεγάλων ομίλων, οι διοικητές θα διορίζονται από την κυβέρνηση. Η πάλι, μπορεί οι εταιρείες που συνεργάζονται μαζί μας να εξαιρεθούν από τη φορολογία. Αυτό είναι, είμαστε εναντίον της φορολογίας!».

Οι ηγέτες της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ, που κήρυξε επισήμως την ανεξαρτησία της στις 7 Απριλίου, προσπαθούν μάταια να παρουσιάσουν ένα πρόσωπο αποτελεσματικού και νόμιμου Κράτους. Αυτό που αναγκάζει τους αγρότες να σωπάσουν είναι μάλλον ο φόβος, παρά ο σεβασμός. «Να το θυμάστε», προειδοποιεί ο Κρασίλνικοφ, «όσοι συνεχίσουν να πληρώνουν φόρους στο Κίεβο θα έχουν προβλήματα, δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στην Ουκρανία».

Μετά την εκεχειρία που συμφωνήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου, μερικοί από τους πρόσφυγες που είχαν εγκαταλείψει το Ντονιέτσκ άρχισαν να επιστρέφουν, παρόλο που οι συγκρούσεις ανάμεσα στους αυτονομιστές και τον ουκρανικό στρατό συνεχίζονται γύρω από το αεροδρόμιο. Η επανάληψη των βομβαρδισμών, πάντως, δεν πτοεί τους αυτονομιστές. «Επισκευάζουμε τις σιδηροδρομικές γραμμές που έπαθαν ζημιές στις μάχες», τονίζει ο νέος «υπουργός Μεταφορών» Σεμέν Κουζμένκο. Ο τελευταίος είναι μέλος του Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης, μιας οργάνωσης που διευθύνει ο ρώσος βουλευτής Εβγένι Φιοντόροφ, εμπνευστής του νόμου που υποχρεώνει τις ΜΚΟ στη Ρωσία οι οποίες χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό να δηλώνουν «πράκτορες του εξωτερικού». Το ΚΕΘ δεν κρύβει τον αντιαμερικανισμό του και τον αντισημιτισμό του και υπόσχεται να εργαστεί για να αποκατασταθεί η «αδικία» που υπέστη η Ρωσία τη δεκαετία του ’90.

«Για να αρχίσουν και πάλι τις εξαγωγές τα ανθρακωρυχεία, ο σιδηρόδρομος δεν αρκεί, χρειαζόμαστε το λιμάνι της Μαριούπολης», λέει ο Κουζμένκο. Με άλλα λόγια, οι εδαφικές ορέξεις των νέων ηγετών της ανατολικής Ουκρανίας δεν έχουν ικανοποιηθεί.

Στις 16 Σεπτεμβρίου, το ουκρανικό κοινοβούλιο ψήφισε ένα νόμο που παρέχει πολύ μεγάλη αυτονομία στις περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες. Η πρόταση για ένα «ειδικό καθεστώς» έχει απορριφθεί όμως από τις «λαϊκές δημοκρατίες» του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ, που βρίσκονται σε θέση ισχύος μετά τις ήττες του ουκρανικού στρατού στα τέλη του καλοκαιριού. Οι αυτονομιστές δεν σκοπεύουν να καταθέσουν τα όπλα. Προτού προσπαθήσουν όμως να καταλάβουν κι άλλες περιοχές, πρέπει να λύσουν τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. «Οι μισθοί δεν έχουν πληρωθεί από τις 15 Ιουλίου», λέει ο Βλαντίμιρ Μποντάρ, πολιτιστικός σύμβουλος της πόλης Τορέζ. «Προς το παρόν, οι δημόσιοι υπάλληλοι συνεχίζουν να εργάζονται, τι θα γίνει όμως σε λίγους μήνες;».

Ήδη, οι συνταξιούχοι σε διάφορες πόλεις έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται. «Δεν έχουμε να φάμε, δεν έχω χρήματα ούτε για να πάρω το λεωφορείο και να πάω να δω την κόρη μου στο Λουγκάνσκ», λέει μια ηλικιωμένη κυρία στο Κράσνι Λουτς.


σχετικα αρθρα