Η αδελφοσύνη Ελλάδος- Κύπρου είναι ισχυρή και μάχιμη

Ύστερα από θητεία έξι χρόνων αποχωρεί, τέλος του μηνός, από τη Λευκωσία και αφυπηρετεί από τη διπλωματική υπηρεσία της Ελλάδας ο πρέσβης Βασίλης Παπαϊωάννου.

Σε αποχαιρετιστήρια δεξίωση, που παρέθεσε στην πρεσβευτική κατοικία με την Κύπρια σύζυγό του Ελλάδα, τόνισε ότι τον ίδιο και τη σύζυγο του, τους διακατέχει συγκίνηση που απηχεί «τη βαθιά ριζωμένη στην ιστορία, αδελφική σχέση Ελλάδας-Κύπρου, την αποφασιστικότητα μας, όσο και αν ο χρόνος είναι αμείλικτος, να αποκατασταθεί η διεθνής έννομη τάξη στην Κύπρο και να τεθεί τέλος στην απαράδεκτη “ανωμαλία” της τουρκικής κατοχής, που παραβιάζει και την πιο στοιχειώδη έννοια Διεθνούς Δικαίου και στην κοινή πορεία για μια περισσότερη και καλύτερη Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την προάσπιση της ασφάλειας, της σταθερότητας, της συνεργασίας στην ευρύτερη γειτονιά μας της Ανατολικής Μεσογείου, που δοκιμάζεται επικίνδυνα από ένταση, αστάθεια και βίαιες συγκρούσεις».

Ο κ. Παπαϊωάννου υπογράμμισε ότι η αποστολή του στην Κύπρο, συνέπεσε με μια δύσκολη περίοδο οικονομικής κρίσης «που, ακόμα σήμερα βιώνουμε στην καθημερινότητά μας, τις αρνητικές της συνέπειές».

Αλλά, η κρίση, σημείωσε, δεν είναι μόνο οικονομική. «Είναι κρίση πολιτισμικών αξιών, είναι κρίση «ταυτότητας της κοινωνίας» είναι κρίση της σχέσης του καθενός μας με τον άμεσο περίγυρό του, άρα και με την ίδια την εθνική μας ιστορία» παρατήρησε.

Καλούμαστε, λοιπόν, ανέφερε, σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο και ευρύτερα, σε μια άσκηση «πολιτισμικής εμπιστοσύνης», σε μια άσκηση αλληλοκατανόησης, σε μια «άσκηση ειρηνικής προσέγγισης των λαών».

Ο αποχωρών Έλληνας πρέσβης δήλωσε ότι εργάστηκε για «να διατηρηθεί σταθερά ανοικτός ο δίαυλος επικοινωνίας, συνεννόησης και συντονισμού Αθήνας – Λευκωσίας. Να προωθηθεί ακόμα περισσότερο η ήδη σημαντική διμερής οικονομική και εμπορική συνεργασία μας. Και να περάσει αυτή η ζύμωση στην κοινωνία πολιτών μέσω προγραμμάτων πολιτιστικής δράσης, όσο και στη διπλωματική κοινότητα στην προσπάθεια να διευκολυνθεί η εξοικείωσή της με τη κυπριακή πραγματικότητα, η αλληλοκατανόηση και η συνεργασία της».

Ο κ. Παπαϊωάννου διαβεβαίωσε ότι «ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε δυσκολίες, παραμένουμε στις επάλξεις, συνεχίζουμε τον κοινό αγώνα μας για δικαίωση, υποστηρίζουμε της διαδικασία συνομιλιών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, μακριά από απειλές και εκβιασμούς που ουδεμία σχέση έχουν, αλλά, αντίθετα, παραβιάζουν τις στοιχειώδεις αρχές του Διεθνούς Δικαίου».

Κλείνοντας την αποχαιρετιστήρια ομιλία του ο κ. Παπαϊωάννου τόνισε: «Και αλίμονο, αν μπορεί να γίνει αποδεκτή οποιαδήποτε συζήτηση, στην αδιανόητη βάση «παραβίασης» αντί «σεβασμού» των κανόνων της έννομης διεθνούς τάξης. Όλα τα άλλα, επαναλαμβάνω είναι προφάσεις εν αμαρτίαις της τουρκικής πλευράς και όσων σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο».