current views are: 10

26 Νοεμβρίου 2016
Δημοσίευση10:42

Φιντέλ Κάστρο: Ο χρόνος κατάφερε αυτό που δεν μπόρεσε η CIA… (Βίντεο)

Μία ολόκληρη εποχή κλείνει για την Κούβα με τον θάνατο του ιστορικού της ηγέτη Φιντέλ Κάστρο σε ηλικία 90 ετών, και μαζί της ολοκληρώνεται ένα κεφάλαιο για την παγκόσμια ιστορία.

Δημοσίευση 10:42’

Μία ολόκληρη εποχή κλείνει για την Κούβα με τον θάνατο του ιστορικού της ηγέτη Φιντέλ Κάστρο σε ηλικία 90 ετών, και μαζί της ολοκληρώνεται ένα κεφάλαιο για την παγκόσμια ιστορία.

Μία ολόκληρη εποχή κλείνει για την Κούβα με τον θάνατο του ιστορικού της ηγέτη Φιντέλ Κάστρο σε ηλικία 90 ετών, και μαζί της ολοκληρώνεται ένα  κεφάλαιο για την παγκόσμια ιστορία.

Ο Φιντέλ, ο επαναστάτης, ο αρχιστράτηγος, ο Πρόεδρος της Κούβας πέρασε πλέον στις σελίδες της ιστορίας. Τα κατορθώματά του ωστόσο, θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένα: Κυρίως το γεγονός ότι κατάφερε να κυβερνήσει τη χώρα του για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες έχοντας δίπλα του έναν θανάσιμο εχθρό, ενώ μπόρεσε να σταθεί όρθιος ακόμα και όταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε με πάταγο, μένοντας πρακτικά για αρκετά χρόνια δίχως συμμάχους… Το εντυπωσιακότερο όλων δε είναι το πώς κατάφερε να έρθει στην εξουσία: Έχοντας υπό τη διοίκησή του μερικούς εκατοντάδες άνδρες, μπόρεσε μέσα σε τρία χρόνια – από το 1956 έως 1959- να ανατρέψει τη δικτατορία Μπατίστα, να πάρει τον λαό με το μέρος του και να εδραιωθεί στην εξουσία…

Αμερικανικό προτεκτοράτο

Από την ανεξαρτησία το 1902 έως και το 1959 το νησί της Καραϊβικής ήταν στην κυριολεξία προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Η παραγωγή ζάχαρης – η κύρια οικονομική δραστηριότητα εκείνο τον καιρό- βρισκόταν σε συντριπτικό ποσοστό στα χέρια αμερικανικών επιχειρήσεων. Το ίδιο ίσχυε φυσικά και για τις υποδομές όπως ο σιδηρόδρομος, τα λιμάνια και οι δρόμοι που χτίστηκαν αποκλειστικά για την εξάγουν σε όλο τον κόσμο.

Οι άμεσες παρεμβάσεις της Ουάσινγκτον, είτε με στρατιωτικά, είτε με πολιτικά μέσα ήταν σύνηθες φαινόμενο το οποίο εντάθηκε κατά τη δικτατορία του Φουλγκένσιο Μπατίστα το 1952. Παρότι μέσα στις πιο ανεπτυγμένες χώρες της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής, το ένα τρίτο των πολιτών της Κούβας ζούσαν σε συνθήκες ανέχειας.

Η διαφθορά άγγιξε γιγαντιαία επίπεδα, με το νησί να μετατρέπεται σε παράδεισο των αμερικανικών μαφιόζων οι οποίοι έπαιζαν τα κέρδη τους στα αμερικανικών συμφερόντων καζίνο που αφθονούσαν εκείνη την εποχή στο νησί.

Η επανάσταση που άλλαξε την Κούβα

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, μία δυναμική ομάδα 80 ακόμη ατόμων με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο και τον Τσε Γκεβάρα πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Απέναντι σε όλες τις προβλέψεις, όχι μόνο κατάφεραν να αποβιβαστούν στην Κούβα στα τέλη του 1956, αλλά και οργάνωσαν έναν αξιόμαχο αντάρτικο στρατό οποίος πολέμησε με επιτυχία τα κυβερνητικά στρατεύματα.

Έχοντας το λαό με το μέρος της, η ένοπλη εξέγερση τελικά επικράτησε. Την 1η Ιανουαρίου του 1959 ο πανικόβλητος δικτάτορας αναχωρεί άρον – άρον για τη Δομινικανή Δημοκρατία και μία νέα εποχή αρχίζει για την Κούβα, όπως επίσης και για τις σχέσεις τις με τις ΗΠΑ.

Οι μεταρρυθμίσεις σοσιαλιστικής κατεύθυνσης που εφαρμόζει ο Φιντέλ Κάστρο σαρώνουν τα πάντα και κυρίως πλήττουν ανεπανόρθωτα τα αμερικανικά συμφέροντα στο νησί. Όχι μόνο εθνικοποιούνται οι επιχειρήσεις που κατείχαν πολυεθνικές των ΗΠΑ, αλλά και η κατεύθυνση της χώρας στρέφεται προς το ανατολικό μπλοκ και τον θανάσιμο εχθρό των αμερικάνων, την ΕΣΣΔ.

Η εποχή της έντασης

Ως απάντηση το 1960 η κυβέρνηση Άιζενχάουερ επιβάλει το πρώτο εμπάργκο στην Αβάνα, το οποίο ωστόσο δεν περιλάμβανε τρόφιμα και φαρμακευτικό υλικό, και λίγο πριν αναλάβει ο νέος πρόεδρος Τζον Κένεντι, το 1961,  διακόπτει και τις διπλωματικές σχέσεις.

Ήταν φανερό πως ο Φιντέλ Κάστρο δημιουργούσε αφόρητες ημικρανίες στην Ουάσινγκτον, καθώς ένα σοβιετικό προπύργιο ακριβώς δίπλα στις ΗΠΑ αντιμετωπιζόταν ως απειλή για την «ασφάλεια» της χώρας.  Και αυτήν ακριβώς την αντίληψη φαίνεται πως έδειξε και ο πρόεδρος Κένεντι στην αρχή της θητείας του.

Τον Απρίλιο του 1961, υπογράφει τη διαταγή για την απόβαση αντιφρονούντων ανταρτών, εκπαιδευμένων από τη CIA σε κουβανικό έδαφος και συγκεκριμένα στον Κόλπο των Χοίρων. Η Αβάνα όμως ήταν σε επιφυλακή και κατάφερε να αντιμετωπίσει άμεσα την απειλή, η οποία όπως αποδείχθηκε από τα χρόνια που πέρασαν, δεν ήταν η μόνη.

Ως απάντηση για την εισβολή, η ΕΣΣΔ μετακίνησε στην Κούβα, έπειτα και από απαίτηση του Φιντελ Κάστρο, πυραύλους που μπορούσαν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές, γεγονός που στάθηκε η αφορμή για τη χειρότερη κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών.

Οι δεκατρείς ημέρες εκείνου του Οκτωβρίου του 1963 έφεραν ΗΠΑ και ΕΣΣΔ στα όρια της σύγκρουσης και τον πλανήτη στα όρια της πυρηνικής  καταστροφής. Η Κούβα από την πλευρά της πλήρωσε ίσως το πιο σκληρό τίμημα καθώς τότε η Ουάσινγκτον έσφιξε ακόμη περισσότερο τον οικονομικό κλοιό επιβάλλοντας αποκλεισμό του νησιού και πλήρες εμπορικό εμπάργκο.

Ένας από τους όρους της συμφωνίας του Τζον Κένεντι με τον Νικίτα Χρουστόφ ήταν και η παραμονή του Κάστρο στην εξουσία, κάτι που τήρησαν σε γενικές  γραμμές οι επόμενες κυβερνήσεις των ΗΠΑ.

Τα πάντα για την ανατροπή του Κάστρο 

Έκτοτε δύο πράγματα ήταν σταθερά στις σχέσεις των δύο χωρών. Οι προσπάθειες οικονομικής απομόνωσης της Κούβα από τις ΗΠΑ και οι συνεχείς απόπειρες δολοφονίας του Φιντέλ Κάστρο από τη CIA.

Οι αμερικάνοι πράκτορες προσπάθησαν να σκοτώσουν τον ηγέτη της χώρας 638 (!) απόπειρες δολοφονίας, με αποτέλεσμα, το κατόρθωμά τους να γραφτεί με χρυσά γράμματα στα βιβλία των ρεκόρ γκίνες. Ανά τις δεκαετίες, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες επιστράτευσαν κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο για να βγάλουν απ τη μέση τον ενοχλητικό επαναστάτη: Δηλητηριασμένα χάπια, εκρηκτικά όπως πούρο… βόμβα, σκόνη που θα έκανε τα… γένια του (σήμα κατατεθέν) να πέσουν μέχρι και LSD. Ωστόσο όντας καχύποπτος, ο Φιντέλ πάντα κατάφερνε να ξεγλιστράει!

Το ίδιο αποτυχημένες, αν και πρωτότυπες στάθηκαν και οι προσπάθειες να ανατραπεί το καθεστώς: Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έφτασε στο σημείο να κατασκευάσει ένα… social media αποκλειστικά για τους Κουβανούς, μέσω του οποίου και σκόπευε να το χρησιμοποιήσει ώστε να διασπείρει αρνητικές ειδήσεις για τους Κάστρο, με απώτερο σκοπό την αλλαγή εξουσίας.

Ωστόσο, αυτό που δεν κατάφερε η αμερικανική κυβέρνηση με τις ατελείωτες απόπειρες δολοφονίας, τις αποτυχημένες εισβολές και τα εμπάργκο, τα μπόρεσε ο χρόνος…


σχετικα αρθρα