current views are: 11

22 Δεκεμβρίου 2016
Δημοσίευση13:25

Πώς η Τυνησία μετατράπηκε σε προπύργιο των τζιχαντιστών (Infographic)

Από την  Άνοιξη του 2011 που συγκλόνισε τον κόσμο, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό τοπίο στη Βόρεια Αφρική, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι. Κάτι πήγε στραβά, όμως, στη ριζοσπαστικοποίηση των Τυνήσιων. Η δυτικού-τύπου ελευθερία δεν έγινε δεκτή με καλωσορίσματα στην Τύνιδα, αντίθετα, τουλάχιστον 50 νέοι της μάχονται μαζί με τους τζιχαντιστές στη Συρία και το Ιράκ. 

Δημοσίευση 13:25’

Από την  Άνοιξη του 2011 που συγκλόνισε τον κόσμο, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό τοπίο στη Βόρεια Αφρική, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι. Κάτι πήγε στραβά, όμως, στη ριζοσπαστικοποίηση των Τυνήσιων. Η δυτικού-τύπου ελευθερία δεν έγινε δεκτή με καλωσορίσματα στην Τύνιδα, αντίθετα, τουλάχιστον 50 νέοι της μάχονται μαζί με τους τζιχαντιστές στη Συρία και το Ιράκ. 

του Στάθη Ανδρέου

Οι αστυνομίες ολόκληρης της Ευρώπης έχουν εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό, αναζητώντας τον 23χρονο Τυνήσιο πρόσφυγα Ανίς Αμρί για την αιματηρή επίθεση με φορτηγό σε χριστουγεννιάτικη αγορά του Βερολίνου που κόστισε τη ζωή σε 12 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 48.

Ο Αμρί είναι μόνο ένας από τους πολλούς ύποπτους για τρομοκρατία που έχει έρθει από τη βορειο-αφρικανική χώρα. Η επίθεση στα γραφεία της «Τσάρλι Χέμπντο» στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2015, που κόστισε τη ζωή σε 12 δημοσιογράφους και σκιτσογράφους ενορχηστρώθηκε από τον Τυνήσιο τζιχαντιστή Μπουντακέρ ελ Χακίμ. Η επίθεση με φορτηγό στη Νίκαια τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου που στοίχησε τη ζωή σε 86 ανθρώπους, εκτελέστηκε από τον επίσης Τυνήσιο Μοχάμετ Λαχουαϊέχ-Μπουλέλ, ενώ στην ίδια την Τυνησία, ο Σεϊφεντίν Ρεζγκούι Γιακουμπί είχε σκοτώσει τον Ιούνιο 38 ανθρώπους, οι 30 Βρετανοί, σε παραλία στη Σούσα.

Αλλά και εκτός Ευρώπης, η δράση των Τυνήσιων τρομοκρατών δεν έχει περάσει απαρατήρητη. Τον Μάρτιο του 2016 ο Τυνήσιος μαχητής του ΙΚ Αμπού Ανάς πραγματοποίησε βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας σε ιρακινές κυβερνητικές εγκαταστάσεις, μεταμφιεσμένος ως στρατιωτικός.

Από την  Άνοιξη του 2011 που συγκλόνισε τον κόσμο, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό τοπίο στη Βόρεια Αφρική, πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι. Κάτι πήγε στραβά, όμως, στη ριζοσπαστικοποίηση των Τυνήσιων. Η δυτικού-τύπου ελευθερία δεν έγινε δεκτή με καλωσορίσματα στην Τύνιδα, αντίθετα, τουλάχιστον 50 νέοι της μάχονται μαζί με τους τζιχαντιστές στη Συρία και το Ιράκ.

«Η τζιχάντ – η διατήρηση και διάδοση της πίστης – είναι υποχρέωση του Ισλάμ,» λέει ο 30χρονος Αμντελμονεΐμ περπατώντας στο δρόμο. «Εάν με καλούσαν θα πήγαινα.» Πολλοί από τους φίλους του ταξίδεψαν στη Συρία πέρυσι. «Βλέποντας τις φωτογραφίες τους στο Facebook, δεν τους κατηγορώ,» λέει. «Η ζωή εκεί είναι καλή.»

Η Τυνησία κατέχει ένα αρνητικό ρεκόρ: έχει τους περισσότερους μαχητές που έχουν ενωθεί με τον  Ισλαμικό Κράτος και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες στη Συρία και το Ιράκ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός μπορεί να ανέρχεται στις 3.000, ενώ ο συνολικός αριθμός των ξένων μαχητών – σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους – μπορεί να φτάνει τις 16.000.

Ριζοσπαστικοποιημένοι Τυνήσιοι έχουν επίσης βρεθεί σε ομάδες τζιχαντιστών στην Αλγερία, το Ιράκ, τη Λιβύη και το Μάλι της Δυτικής Αφρικής. Η στρατολόγηση είναι εύκολη στις φτωχές συνοικίες όπως η Ντουάρ Χικέρ. Τέσσερα χρόνια μετά την Αραβική Άνοιξη η βαρβαρότητα της αστυνομίας παραμένει η ίδια, το ίδιο και τα βασανιστήρια.

Η Συρία αποτελεί απόδραση. Σε αυτά τα αγόρια λένε ότι θα βγάλουν πολλά λεφτά αν πάνε εκεί,

λέει ο 28χρονος Αυμάν Ζαμαλί, Στη γειτονιά του, η Ανσάρ αλ-Σαρία, μια ομάδα τζιχαντιστών που ενθαρρύνει τη στράτευση σε παραρτήματα της αλ-Κάιντα στη Συρία, βρίσκει μεγάλη απήχηση. «Οι ιεροκήρυκες τους γεμίζουν το κεφάλι με θρησκευτικά φούμαρα,» λέει ο Ζαμαλί, «Τους γίνεται πλύση εγκεφάλου.» Η ειρωνεία είναι ότι η ελευθερία που επέφερε η Αραβική Άνοιξη ωφέλησε τους εξτρεμιστές. Η μετριοπαθής κυβέρνηση των Ισλαμιστών έδωσε νέες πολιτικές και θρησκευτικές ελευθερίες, που οι σκληροπυρηνικοί εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Τυνήσιοι παραστρατιωτικοί επέστρεψαν στην πατρίδα, άλλοι βγήκαν από τις φυλακές ενώ πολλοί νέοι ριζοσπαστικοποιήθηκαν.

Η μετριοπαθής κυβέρνηση του κόμματος Ενναχντά προσπάθησε να επαναφέρει  στο πολιτικό σκηνικό το υπερ-συντηρητικό κίνημα των σαλαφιστών σουνιτών – που υποστηρίζει την επιστροφή τις παραδόσεις των τιμημένων προγόνων (σαλάφ). Μια μικρή μειοψηφία δημιούργησε επεισόδια εξαιτίας υποτιθέμενης προσβολής της πίστης τους.

Τον Ιούνιο του 2012 οι Αρχές επέβαλαν απαγόρευση της κυκλοφορίας το βράδυ, ύστερα από επιθέσεις φανατικών σε γραφεία κοσμικών κομμάτων. Το 2013 η Ανσάρ αλ-Σαρία τέθηκε εκτός νόμου μετά τη δολοφονία δύο αριστερών πολιτικών ηγετών. Αλλά οι στρατολογήσεις συνέχισαν, πολλές μέσω διαδικτύου.

«Οι αραβικές επαναστάσεις εγείραν αξιώσεις που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι ζωές τους θα βελτιώνονταν, όμως χειροτέρεψαν,» λέει ο Ιμέν Τρικί, δικηγόρος μαχητών που επιστρέφουν στην πατρίδα. «Στη Συρία, τους λένε, θα βρουν σπίτι και συζύγους. Είναι τόσο αποξενωμένοι, ώστε μερικοί παίρνουν την απόφαση εν ριπή οφθαλμού.»

Ωστόσο, το πρόβλημα των τζιχαντιστών στην Τυνησία υπερβαίνει τον ταξικό διαχωρισμό. Μια γυναίκα λέει ότι ο ξάδελφός της πήγε με τους τζιχαντιστές τον Δεκέμβριο του 2012. Προερχόταν από μεσοαστική οικογένεια αριστερών. Τον Αύγουστο του 2015 η φωτογραφία του αναρτήθηκε στο Facebook με έναν πηχυαίο τίτλο που ανέφερε ότι σκοτώθηκε στη μάχη. Γινόταν αναφορά στη μεσοαστική του καταγωγή, η οικογένεια πιστεύει ως προπαγάνδα για τη γαλούχηση νεαρών από τις ανώτερες τάξεις.

Οι εικόνες των νεαρών μαχητών κερδίζουν χιλιάδες θεάσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Οι στρατολογητές φουσκώνουν τα μυαλά των νεαρών με ιδέες ηρωισμού και φωτογραφίες με τις ακρότητες του καθεστώτος Ασάντ. Η δύναμη των εικόνων είναι τεράστια. Ο 37χρονος  Βαλίντ λέει: «Αυτές οι καθημερινές εικόνες μου ράγισαν την καρδιά. Πήγα στο Σαμ [Λεβάντε] μετά από τόσο μουσουλμανικό αίμα που είδα να χύνεται.» Πήγε μέσω Τουρκίας και εκπαιδεύτηκε στην Τζαμπχ αλ-Νούσρα. Μετά επέστρεψε.

Λέω στους νέους μας να το σκεφτούν καλά πριν αποφασίσουν.

Η επιστροφή είναι δύσκολη, καθώς οι συνοριοφύλακες συλλαμβάνουν όλους τους επιστρέφοντες. Για τις οικογένειες εκείνων που δεν τα καταφέρνουν να γυρίσουν ο πόνος συνεχίζεται. «Ζούμε σε καθεστώς σχιζοφρένειας και οι τζιχαντιστές παίζουν μαζί μας,» λέει η ξαδέλφη του νεαρού που σκοτώθηκε στη Συρία.

 


σχετικα αρθρα