Τούρκος διπλωμάτης σε Ερντογάν: «Θα κάνει λάθος, δεν συμφέρει τη χώρα να μείνει εκτός ΝΑΤΟ»

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Σιουκρού Ελεκντάγ μετέφρασε και αναδημοσίευσε το ιστολόγιο infognomonpolitics.blogspot.com. Πρόκειται για έναν διπλωμάτη, ο οποίος υπηρέτησε ως πρέσβης της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον, οπότε είναι πολύ φυσικό να έχει μία τεράστια εμπειρία σε γεωπολιτικά θέματα.

Όταν κορυφώθηκε ο ένοπλος αγώνας των Κούρδων του ΡΚΚ τη δεκαετία του 1990, η Τουρκία ενστερνίστηκε το Δόγμα των Δυόμιση Πολέμων, σύμφωνα με το οποίο οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις θα έπρεπε να προετοιμάσουν επιχειρησιακά σχέδια και να αποκτήσουν τον κατάλληλο εξοπλισμό για να ανταπεξέλθουν σε έναν πόλεμο που θα μπορούσε να ξεσπάσει ταυτοχρόνως σε δυόμιση μέτωπα. Δηλαδή σε έναν ταυτόχρονο πόλεμο της Τουρκίας με την Ελλάδα, τη Συρία και τους αντάρτες του ΡΚΚ.

Ο εμπνευστής του δόγματος αυτού ήταν ο πρέσβης Σιουκρού Ελεκντάγ, ο οποίος μίλησε στον παλαίμαχο δημοσιογράφο Ουγούρ Ντουντάρ, σε μία συνέντευξη που δημοσιεύθηκε σε δύο σκέλη στην εφημερίδα Sözcü. .

Διαβάστε τί λέει το πρώτο μέρος της συνέντευξης:

«Οι ΗΠΑ μας ζητούν να επιλέξουμε μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας».

“Οι ΗΠΑ απειλούν την Τουρκία μέσω της οικονομίας”. Αυτό μας είπε ο έμπειρος διπλωμάτης, Πρέσβης ε.τ. Şükrü Elekdağ, με τον οποίο συνομιλήσαμε για το θέμα των F-35 και των S-400.
Αγαπητοί μου αναγνώστες,

Η απόφαση της Τουρκίας να προμηθευτεί το σύστημα S-400 από τη Ρωσία, προκάλεσε μια βαθιά κρίση με τις ΗΠΑ. Ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Mike Pence μας απείλησε ευθέως λέγοντας “Η Τουρκία θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην προμήθεια των S-400 από τη Ρωσία και τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ. Σε περίπτωση δε που επιμείνει στην προμήθεια των S-400, θα αποβληθεί από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35”.

Ο Πρόεδρος Ερντογάν, απαντώντας στις εκβιαστικές απειλές του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, δήλωσε ότι “Στο θέμα των S-400 δεν θα κάνουμε βήμα πίσω”. Η κατάσταση αυτή δείχνει πόσο έχουν ενταθεί οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Για όλα αυτά επιλέξαμε να συζητήσουμε με έναν έμπειρο σοφό διπλωμάτη, οι εκτιμήσεις και προβλέψεις του οποίου πάντα επαληθεύονται από τα πράγματα.Η συνέντευξη αποτελείται από δύο τμήματα.

Στο σημερινό θα αναλύσουμε τους όρους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έλαβε η Τουρκία την απόφαση προμήθειας των S-400 και το πλέγμα των αμερικανοτουρκικών σχέσεων και στην αυριανό θα μιλήσουμε για τα αποτελέσματα που μπορεί να “γεννήσει” η κρίση των S-400 και των F-35 και το μέλλον της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ.

Πώς αξιολογείται αυτήν την άκρως επιθετική απειλή του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Pence, απέναντι στην Τουρκία, που είναι η μεγαλύτερη χώρα του ΝΑΤΟ στην περιοχή;

«Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να τονίσω ότι η δήλωση Pence απεικονίζει την πραγματική εικόνα για την άποψη που έχει η Κυβέρνηση των ΗΠΑ για την Τουρκία. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση αυτή αντικατοπτρίζεται και στο κοινό άρθρο που έγραψαν τέσσερις γερουσιαστές της Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, δύο Ρεπουμπλικάνοι και δύο Δημοκράτες, μεταξύ των οποίων και πρόεδροι της ως άνω Επιτροπής, άρθρο που δημοσιεύθηκε τις 9 Απριλίου στους New York Times.

Στο άρθρο εκείνο, που είχε τίτλο “Ή θα πάρετε αμερικάνικο αεροπλάνο ή ρωσικούς πυραύλους, και τα δύο δεν γίνεται”, τονίζονται τρία πράγματα:

1) Αν η Τουρκία τελικά παραλάβει τους S-400, θα ανοίξει ο δρόμος για την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35.
2) Σε περίπτωση που ο Πρόεδρος Ερντογάν επιμείνει στους S-400, θα επιβληθούν στην Τουρκία κυρώσεις του νόμου CAATSA.
3) Οι κυρώσεις αυτές θα επιφέρουν σοβαρό πλήγμα στην τουρκική οικονομία, θα επηρεάσουν αρνητικά τις διεθνείς αγορές και θα οδηγήσουν σε φυγή τα ξένα κεφάλαια και επενδύσεις».

Ποια είναι κατά την άποψή σας η επιρροή που ασκούν στην πολιτική των ΗΠΑ οι συγγραφείς του εν λόγω άρθρου;

«Η σίγουρη εκτίμησή μου είναι ότι το άρθρο αυτό γράφτηκε μετά από κοινή οδηγία και έγκριση της κυβέρνησης των ΗΠΑ και του Κογκρέσου. Σε περίπτωση που η Τουρκία δεν αξιολογήσει το άρθρο αυτό ως κοινή προειδοποίησης της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας των ΗΠΑ, θα κάνει μεγάλο λάθος. Μάλιστα, το πρόβλημα έχει πάρει άλλες διαστάσεις, ξεπέρασε αυτό της προμήθειας των S-400. Στην ουσία το μήνυμα της Ουάσιγκτον προς την Άγκυρα είναι ευρύτερο και λέει “Η Τουρκία πρέπει να επιλέξει μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας”.

Κοιτάξτε, στο σύνοδο του ΝΑΤΟ που έγινε τις 4-5 Απριλίου στην Ουάσιγκτον, με την ευκαιρία των 70 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, η Ρωσία χαρακτηρίστηκε ως ο νούμερο ένα εχθρός και συμφωνήθηκε ένα σχέδιο αντιμετώπισης της επιθετικότητας της Ρωσίας. 29 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ δέχτηκαν τις αποφάσεις αυτές, μεταξύ των οποίων και η Τουρκία. Τώρα, λοιπόν, οι ΗΠΑ, που ταυτίζουν τον εαυτό τους με το ΝΑΤΟ, ρωτουν την Άγκυρα:

“Με ποιον θα κάνεις συμμαχία; Με μένα, όπως έχεις αποφασίσει, ή με τη Ρωσία; Στο ζήτημα αυτό πρέπει να λάβεις ξεκάθαρες συγκεκριμένες αποφάσεις».

Την ίδια στιγμή μας απειλούν ανοιχτά λέγοντας ότι “Αν επιμείνει ο Ερντογάν για τους S-400, θα καταστρέψουμε την οικονομία σας”. Και σαν να μην έφταναν αυτές οι ατιμωτικές απειλές, υποβλήθηκε στη Γερουσία και ένα νομοσχέδιο για την Αν. Μεσόγειο!

«Μάλιστα, πρόκειται για το νομοσχέδιο “Νόμος Ασφάλειας και Ενεργειακής Συνεργασίας Αν. Μεσογείου – 2019”, το οποίο συμπεριλαμβάνει ενέργειες που αφορούν τη συμμετοχή των ΗΠΑ στη συμμαχία που έχουν συμπήξει το Ισραήλ, η Κύπρος και η Ελλάδα, για τη μεταφορά των αποθεμάτων φυσικού αερίου της περιοχής στην Ευρώπη. Το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει πιέσεις, απειλές και μέτρα με τα οποία θα παρεμποδιστεί η συμμετοχή της Τουρκίας στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Αν. Μεσογείου, με βάση τα νόμιμα δικαιώματά της. Επίσης, προτείνει την επιβολή κυρώσεων σε περίπτωση που η Τουρκία παραλάβει τους S-400».

Η Ουάσιγκτον πού βρίσκει αυτό το θάρρος;

«Οι ΗΠΑ τολμούν κάτι τέτοιο εναντίον της Τουρκίας, λόγω της κακής κατάστασης της οικονομίας μας, που είναι από τις πιο ευπαθείς οικονομίες του πλανήτη. Η κατάσταση αυτή, επιτρέπει στους ιθύνοντες στην Ουάσιγκτον να λένε: “Η Άγκυρα στο τέλος θα αναγκαστεί να χτυπήσει την πόρτα μας. Γι’ αυτό δεν μπορεί να αντισταθεί στις πιέσεις μας και στο τέλος θα κάνει αυτό που λέμε εμείς”.

Η συμπεριφορά των Αμερικανών από τη μια πλευρά οφείλεται στην κατάσταση της οικονομίας μας και από την άλλη στις τεχνικού χαρακτήρα ενστάσεις που έχουν πάνω στο θέμα των S-400».

Ποιες είναι αυτές οι ενστάσεις;

«Η Ουάσιγκτον επιμένει ότι αν εγκατασταθούν οι S400 στην Τουρκία, οι Ρώσοι μέσω αυτών θα υποκλέψουν τα δεδομένα των συστημάτων των F-35 και αυτό είναι για τις ΗΠΑ θέμα εθνικής ασφάλειας. Το Πεντάγωνο ισχυρίζεται ότι οι S- 400 είναι ένα εξαιρετικά εξελιγμένο σύστημα, το οποίο θα διεισδύσει στα συστήματα των F-35 και θα τα υποκλέψει και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα συμφέροντα των ΗΠΑ».

Πώς πήρε η Τουρκία την απόφαση για τους S-400;

«Όταν το 2012 τα αντιαεροπορικά του Άσαντ κατέρριψαν ένα αεροσκάφος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, η κυβέρνηση μελέτησε την απάντηση και τα μέτρα που θα μπορούσε να πάρει εναντίον της Συρίας. Τότε αποκαλύφθηκε ότι η Συρία διέθετε ένα μεγάλο αριθμό πυραύλων, με τους οποίους θα μπορούσε να πλήξει πολλούς στόχους στην Τουρκία, σε περίπτωση που απαντούσαμε στην κατάρριψη του αεροσκάφους μας.

Κυρίως οι πύραυλοι Scud-C μπορούσαν πλήξουν την Άγκυρα και ένα μεγάλο μέρος της Ανατολίας. Μετά από αίτημα της Τουρκίας το ΝΑΤΟ έστειλε στα Άδανα συστοιχίες Patriot και στο Kahramanmaraş αντιαεροπορικά συστήματα Sampt-T. Μετά από αυτό, η κυβέρνηση του AKP, το 2013, ζήτησε να προμηθευτεί τους Patriot από τις ΗΠΑ. Ζητούσε όμως και τη μεταφορά τεχνολογίας, κάτι που απέρριψαν οι ΗΠΑ.

Μετά από αυτό η Τουρκία στράφηκε στην Κίνα, χωρίς αποτέλεσμα».

Τότε ο τύπος έγραψε ότι η Κίνα δέχτηκε την παραγωγή του συστήματος αεράμυνας στην Τουρκία.

«Η Κίνα δεν δέχτηκε την μεταφορά τεχνολογίας και τη συμπαραγωγή. Μετά είχαμε την απόπειρα πραξικοπήματος τις 15 Ιουλίου 2016. Τότε η Τουρκία άρχισε να βλέπει με καχυποψία τις ΗΠΑ και τα κράτη της Ευρώπης και ζητώντας συγνώμη για το ρωσικό Σουχόι που είχε καταρρίψει τις 24 Νοεμβρίου 2015, στράφηκε προς τη Ρωσία. Όσο η Τουρκία προσέγγιζε τη Ρωσία, οι ΗΠΑ εξόπλιζαν με σύγχρονα οπλικά συστήματα το PKK/PYD και προχωρούσε στην ίδρυση ενός αυτόνομου κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία. Σε ένα τέτοιο κλίμα η Άγκυρα αποφάσισε να πάρει τους S-400.

Όμως, θα πρέπει να πούμε ότι αυτή ήταν μια απόφαση που δεν την έλαβε το κράτος αλλά ένα άτομο, ήταν μια πολιτική απόφαση. Άλλωστε, μπορεί οι S-400 να είναι ένα αποτελεσματικό σύστημα εναντίον αεροσκαφών, όμως είναι ακατάλληλο για την αντιμετώπιση πυραυλικών απειλών.

Αυτή είναι η ιστορία των S-400, που εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο πρόβλημα για την Τουρκία».

Ορισμένοι ειδικοί λένε ότι οι S-400 είναι καλύτεροι από τους Patriot.

«Είναι μια λανθασμένη άποψη. Οι S-400 είναι ένα πολύ καλό αντιαεροπορικό σύστημα, όμως αν δεν συνδεθεί με το δίκτυο ραντάρ και δορυφόρων του ΝΑΤΟ, μόνο με τα δικά του ραντάρ, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις πυραλυικές απειλές, όπως οι Patriot, που λειτουργούν διασυνδεδεμένοι με τα ραντάρ μεγάλης εμβέλειας του ΝΑΤΟ, με τους κατασκοπευτικούς δορυφόρους των ΗΠΑ, με τα πλοία AEGİS και με το παγκόσμιο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης του ΝΑΤΟ. Αυτό το σύστημα εντοπίζει τον πύραυλο την ώρα που πυροδοτείται και στη συνέχεια μεταφέρει τις πληροφορίες στα κατά τόπους αντιπυραυλικά συστήματα. Οι S-400 δεν είναι δυνατόν να διασυνδεθούν με το σύστημα αυτό και αυτό είναι η αδυναμία τους. Γι΄αυτό είχα πει σε συνέντευξή μας που δημοσιεύθηκε και πάλι στην εφημερίδα SÖZCÜ (06.09.2017) με τίτλο “Η Συμφωνία με τη Ρωσία για τους S-400 είναι ανάπηρη”, προτείνοντας από τότε ορισμένα πράγματα».

Η Ρωσία δήλωσε ότι δέχτηκε τη μεταφορά τεχνολογίας στην Τουρκία.

«Αυτό σίγουρα δεν είναι αλήθεια. Ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Dimitri Peskov, δήλωσε ότι η Ρωσία δεν θα προχωρήσει σε μεταφορά τεχνολογίας και σε συμπαραγωγή των S-400».

Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Σιουκρού Ελεκντάγ είναι πιο ζουμερό και τιτλοφορείται ως «Οι ΗΠΑ και η Ρωσία έχουν συμφωνήσει για την τύχη της Συρίας».

“Σε περίπτωση που η Τουρκία αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ, δεν θα διακόψει τις σχέσεις της μόνο με τις ΗΠΑ αλλά και με τις χώρες της Ε.Ε.”. Αυτό είπε μεταξύ άλλων ο έμπειρος διπλωμάτης Şükrü Elekdağ σε συνέντευξη που μας παραχώρησε:
Αγαπητοί μου αναγνώστες,

Το κομβικό σημείο του πρώτου μέρους της συνέντευξης που μας έδωσε ο πρέσβης ε.τ. Σιουκρού Ελεκντάγ, του οποίου όλες οι προβλέψεις και εκτιμήσεις έχουν επαληθευθεί από τα πράγματα,, είναι ότι οι απειλές που έχουν εκτοξεύσει οι ΗΠΑ για το θέμα των S-400 υπερακοντίζουν το θέμα και αποτελούν στην ουσία ένα “τελεσίγραφο” προς την Τουρκία.

Οι απειλές συνοψίζονται στα εξής:

• Η Τουρκία καλείται να κάνει μια επιλογή ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία.
• Αν επιμείνει στο θέμα των S-400, αυτό οι ΗΠΑ θα το εκλάβουν ότι η Τουρκία έκανε την επιλογή της προς τη Ρωσία και αυτό θα προκαλέσει ορισμένες αντιδράσεις, όπως:

1. Η Τουρκία θα αποβληθεί από το πρόγραμμα παραγωγής των F-35.
2. Θα επιβληθούν σκληρές κυρώσεις στην τουρκική οικονομία.
3. Θα αρχίσει μια περίοδος που θα οδηγήσει στην έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ.

Αρχίζω το δεύτερο μέρος της συνέντευξης με μια κρίσιμη ερώτηση.

Θεωρείτε ότι αυτήν την πολύ κακή εικόνα που χαράξατε με τα λεγόμενά σας, θα την αναλύσει η κυβέρνηση του ΑΚΡ και θα ακολουθήσει μια πολιτική που εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα;

«Πριν απαντήσω στην ερώτησή σας, να προσθέσω ορισμένα πράγματα στην εικόνα που είπατε.
Πρώτα θέλω να αναφερθώ στο σχέδιο των ΗΠΑ να δημιουργήσουν ένα κράτος-στρατόπεδο, στη Β. Συρία, στην περιοχή που ελέγχεται από το PKK/PYD.

Ένα άλλο θέμα που δηλητηριάζει τις σχέσης Άγκυρας-Ουάσιγκτον, είναι η συνέχιση της στήριξης που παρέχουν οι ΗΠΑ στον Γκιουλέν και το δίκτυό του. Επίσης, μια άλλη εξέλιξη που προκαλεί ανησυχίες στην Άγκυρα, είναι η αρνητική στάση που έλαβαν οι ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας στο θέμα του διαμοιρασμού των αποθεμάτων φυσικού αερίου της Αν. Μεσογείου.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήλθε και το τέλος της εξαίρεσης της Τουρκίας από την προμήθεια πετρελαίου από το Ιράν».

Αυτά είναι ενέργειες που δεν θα πρέπει να κάνει μαι σύμμαχος χώρα.

«Τώρα έρχομαι στην ερώτησή σας. Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϋράκ έκανε πολύ σημαντικές συναντήσεις στην Ουάσιγκτον και έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο Τραμπ. Αυτό σημαίνει ότι για όλα όσα έχω πει, έχει ενημερωθεί και έχει ενημερώσει με τη σειρά του τον Πρόεδρο Ερντογάν.

Ο Αλμπαϋράκ έδωσε απάντηση στο δίλημμα “Η με τις ΗΠΑ ή με τη Ρωσία”, όσο ήταν στην Ουάσιγκτον, λέγοντας:

“Οι διμερείς σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ, στα πλαίσια του NATO, έχουν ιστορικό και θεσμικό βάθος και αποτελούν θεμέλιο λίθο. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τα προβλήματα να επισκιάσουν τη θετική ατζέντα για το μέλλον και τη βελτίωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Οι οικονομικές σχέσεις Τουρκίας-ΗΠΑ θα πρέπει να γίνουν οι κινητήρες των διμερών σχέσεών μας, μαζί με τη συμμαχία μας στα θέματα ασφάλειας”.

Ο Αλμπαϋράκ με τη δήλωσή του αυτή, ήθελε να τονίσει ότι η Τουρκία δεν θα αλλάξει το στρατηγικό της προσανατολισμό».

Πιστεύετε ότι η συνάντηση αυτή έφερε κάποιο αποτέλεσμα;

«Ο Αλμπαϋράκ αρκέστηκε να δηλώσει ότι “η συνάντηση ήταν θετική και εποικοδομητική”.
Όμως φαίνεται ότι η συμμετοχή του Αλμπαϊράκ στο συνέδριο της Standard and Poors για τους επενδυτές, στην Ουάσιγκτον, δεν είχε θετικά αποτελέσματα. Δεκάδες άρθρα στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι η παρουσία του Αλμπαϋράκ δεν ήταν καλή και ότι το πρόγραμμα εξόδου της τουρκικής οικονομίας από την κρίση δεν ενθουσίασε τους επενδυτές. Αυτά που γράφτηκαν είναι τόσο αρνητικά, που είναι αδύνατον να μην ανησυχήσει κανείς. Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα δυσκολευθεί να βρει επενδυτές για να αποπληρώσει τα 176 δις δολάρια χρέος μόνο για φέτος. Μάλιστα, μια Τουρκία που οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ έχουν φθάσει στο μη περαιτέρω και που κινδυνεύει να βγει από το ΝΑΤΟ, θα δυσκολευθεί να βρεις δανειστές στη Δύση».

Ορισμένα ΜΜΕ αναφέρουν ότι όλα αυτά τα προβλήματα θα λυθούν στη συνάντηση Ερντογάν-Τραμπ. Περιμένετε κάτι τέτοιο από τον Τραμπ;

«Και οι δύο πτέρυγες του Κογκρέσου των ΗΠΑ έχουν συμφωνήσει να αποβληθεί η Τουρκία από το πρόγραμμα των F-35 και να της επιβληθούν οι κυρώσεις του νόμου CAATSA, αν η Τουρκία επιμείνει στους S-400.

Από την άλλη πλευρά, ο Αντιπρόεδρος Mike Pence και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, που ανήκουν στο λόμπι των Ευαγγελιστών-Σιωνιστών και είναι φίλοι του Ισραήλ, μαζί με τον Σιωνιστή Κουσνέρ, γαμπρό του Τραμπ, όλοι ενοχλημένοι από τις δηλώσεις Ερντογάν για τα Ιεροσόλυμα, την Παλαιστίνη και τα υψώματα του Γκολάν, δεν νομίζω ότι θα κάνουν κάτι για να αλλάξουν την άποψη του Κογκρέσου».

Αν η Τουρκία συνεχίσει να επιμένει στους S-400 τι πρέπει να περιμένουμε;

«Δεν υπάρχει μηχανισμός για την αποβολή μιας χώρας από το ΝΑΤΟ. Το άρθρο 13 του Συμφώνου Βορειοατλαντικής Συμμαχίας προβλέπει την αποχώρηση μιας χώρας με τη θέλησή της. Όμως, αν το αποφασίσουν οι ΗΠΑ, κανένα κράτος δεν μπορεί να μείνει στο ΝΑΤΟ.
Εγώ πιστεύω ότι η Τουρκία, για λόγους εθνικού συμφέροντος, πρέπει να παραμείνει στο ΝΑΤΟ».

Όμως υπάρχουν πολλοί που λένε ότι το ΝΑΤΟ δεν υλοποιεί αυτά που προβλέπει το Άρθρο 5. Και δεν έχουν άδικο.

«Το ΝΑΤΟ εκτός από θέματα άμυνας, μας εξασφαλίζει ισχυρούς δεσμούς με τη Δύση.
Όσον αφορά τα θέματα άμυνας, η δύναμη του ΝΑΤΟ είναι αποτρεπτική και έτσι προστατεύονται τα κράτη μέλη.

Όταν η Τουρκία το 1991 και το 2012 ζήτησε από το ΝΑΤΟ προστασία από απειλή που προέρχονταν από το Νότο, αυτό ανταποκρίθηκε.
Επίσης, όταν η Τουρκία κατέρριψε το ρωσικό αεροσκάφος, απευθύνθηκε στο ΝΑΤΟ, φοβούμενη αντίποινα της Ρωσίας.

Εκτός αυτού, η Τουρκία επωφελείται από σωρεία πληροφοριών που λαμβάνει από το ΝΑΤΟ και τις συμμάχους χώρες».

Επίσης, υπάρχουν εκείνοι που κατηγορούν το ΝΑΤΟ, λέγοντας ότι έχει φυλακίσει την Τουρκία στα σύνορά της και δεν της επιτρέπει να αναπτύξει τη δική της δυναμική.

«Αυτό είναι σωστό. Όμως εγώ πιστεύω ότι η Τουρκία θα μπορέσει να καταστεί μια πραγματική περιφερειακή δύναμη όταν αποκτήσει οικονομική, πολιτική και στρατιωτική δύναμη, όταν αποκτήσει μια δημοκρατική κυβέρνηση. Τότε νομίζω ότι και οι σχέσεις με τη συμμαχία θα είναι πιο ισορροπημένες.

Επιπλέον υπάρχει άλλο ένα πλεονέκτημα που χαρίζει στην Τουρκία η συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και αυτό είναι οι σχέσεις της με την Ε.Ε. Αν η Τουρκία φύγει από το ΝΑΤΟ, θα χαλάσει τις σχέσεις της και με τις χώρες της Ε.Ε., αφού τα 3/4 των 28 χωρών μελών ου ΝΑΤΟ είναι μέλη και της Ε.Ε. Και αν γίνει αυτό, η Τουρκία θα υποστεί σοβαρές συνέπειες σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο.

Το μισό εξωτερικό μας εμπόριο γίνεται με τις χώρες της Ε.Ε. Οι εξωτερικές επενδύσεις κατά 75% προέρχονται από την Ε.Ε. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε και τις ΗΠΑ, τότε ο λογαριασμός μεγαλώνει για την Τουρκία.

Και αν η Τουρκία γυρίσει την πλάτη της σ’ αυτά, δεν μπορεί να τα εξισορροπήσει από αλλού, θα υποστεί τεράστιες και καταστροφικές απώλειες.
Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι την ώρα που θα βγαίνει η Τουρκία από το ΝΑΤΟ, τη θέση της θα την πάρει η Κύπρος.

Μια πραγματικότητα που αποτρέπει τη στρατηγική σχέση με τη Ρωσία, είναι ότι η Τουρκία βρίσκεται στο τρίγωνο που σχηματίζουν τα Βαλκάνια, ο Καύκασος και η Μέση Ανατολή και στο τρίγωνο αυτό οι πολιτικές της Τουρκίας με της Ρωσίας είναι αντιτιθέμενες».

Η Άγκυρα όμως μαζί με τη Μόσχα ακολουθούν μαζί μια κοινή πολιτική στη Συρία.

«Τα τελευταία δύο χρόνια συνεργάζονται αρκετά καλά στη Συρία. Και αυτό δημιούργησε την εντύπωση που καλλιεργείται από ορισμένους κύκλους ότι η Ρωσία μπορεί να είναι η εναλλακτική λύση στο ΝΑΤΟ.

Όμως η ισορροπία στις σχέσεις με τη Ρωσία εξασφαλίζεται απ΄το γεγονός ότι είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ και στηριζόμαστε σ’ αυτό. Αν η Τουρκία φύγει από το ΝΑΤΟ, αυτή η ισορροπία θα ανατραπεί εις βάρος μας.

Όμως, η Ρωσία και οι ΗΠΑ αντιδρούν στην πολιτική της Τουρκίας στη Συρία. Είναι αντίθετοι στη δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας ανατολικά του Ευφράτη.

Οι ΗΠΑ δεν θέλουν στη ζώνη αυτή να βρίσκονται στρατιωτικές μονάδες της Τουρκίας, αλλά μια πολυεθνική δύναμη.

Και η Ρωσία, επειδή δεν θέλει στη ζώνη ασφαλείας Τούρκους στρατιώτες, προτείνει την εφαρμογή της Συνθήκης των Αδάνων και την εγκατάσταση ρωσικών στρατευμάτων κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας.

Υπάρχει και το σχέδιο των ΗΠΑ για δημιουργία ενός κράτους-στρατοπέδου ανατολικά του Ευφράτη, στη Β. Συρία, που θα ελέγχεται από το PYD/YPG.

Στο θέμα αυτό η στάση της Ρωσίας δεν είναι και πολύ διαφορετική από εκείνη των ΗΠΑ. Μάλιστα δεν θεωρεί το ΡΚΚ τρομοκρατική οργάνωση αλλά έναν ένοπλο εθνικό παίκτη στην περιοχή.
Άλλωστε, η Ρωσία έχει δώσει άδεια λειτουργίας γραφείων του PYD στη Μόσχα και δεν εναντιώνεται στη δημιουργία αυτόνομου κουρδικού κράτους στη Β. Συρία.

Κατά την άποψή μου, παρά τον ανταγωνισμό και την εχθρότητα που υπάρχει μεταξύ τους, ΗΠΑ και Ρωσία συνεργάζονται και έχουν συμφωνήσει-αποφασίσει σε γενικές γραμμές για το μέλλον της Συρίας και αυτόν τον ρόλο δεν θέλουν να τον μοιραστούν με καμία άλλη χώρα.

Γι’ αυτό οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων των δυο χωρών συναντώνται συχνά. Δεν θέλουν καν να κρύψουν αυτή τη συνεργασία».

Και τι θα γίνει τελικά με το PYD/YPG;

«Αυτό που συνάγεται από τα λεγόμενά μου είναι ότι το μέλλον του PYD δεν θα κριθεί στη Γενεύη ή στην Αστάνα, αλλά στη συμφωνία που θα συνομολογήσουν για το θέμα αυτό οι ΗΠΑ με τη Ρωσία».

Τι εκτιμάτε ότι θα γίνει στο θέμα της ζώνης ασφαλείας;

«Η πρόταση των ΗΠΑ είναι η εξής: Οι μονάδες του YPG, που η Τουρκία θεωρεί ως απειλή, θα αποσυρθούν σε μια απόσταση 30χλμ από τα σύνορα. Η ζώνη αυτή θα είναι μια ζώνη ασφαλείας μεταξύ Τουρκίας και PYD/YPG. Ακόμα δεν έχουν συμφωνήσει στο ποιος θα έχει τον έλεγχο αυτής της ζώνης. Η Τουρκία, με το δίκιο της, θέλει να έχει αυτή τον έλεγχο. Η δημιουργία της ζώνης με βάση τις επιδιώξεις της Τουρκίας και η διατήρησή της, θα εξαρτηθεί από το αν η Τουρκία συνεχίσει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και από τη συνέχιση του διαλόγου με τις ΗΠΑ…».

Ποιο είναι το τελικό σας συμπέρασμα για όλα όσα συζητήσαμε;

«Θεωρώ ότι η έξοδος της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και η διάλυση της στρατηγικής σχέσης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δεν είναι επιλογή που εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα!
Και η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αποφύγουν τις απειλές η μια στην άλλη και να βρουν έναν τρόπο συνεννόησης για τα προβλήματα που υπάρχουν.

Και μάλλον η Άγκυρα είναι έτοιμη για κάτι τέτοιο, γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έκανε τη δήλωση ο Αλμπαϋράκ, πριν τη συνάντησή του με τον Τραμπ, ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει τα βήματα που πρέπει για να σώσει τη στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ.

Άρα, το πρόβλημα τώρα είναι να δούμε πώς η Τουρκία θα κάνει πίσω στο θέμα των S400…».

• S-400
• ΗΠΑ
• Ρωσία
• Τουρκία