Η φωνή του Αϊλάν… ζωντανεύει ξανά

Ένα παιδί-πρόσφυγας που ξέβρασε νεκρό η θάλασσα σε μια παραλία, ένα μικροσκοπικό σώμα με ένα κόκκινο μπλουζάκι, ο μικρός Αϊλάν, έγινε πριν από τρία χρόνια, εικόνα αφύπνισης για όλη την κοινωνία. Η οικογένεια του μικρού Αλάν ξεκληρίστηκε, ο αδερφός του και η μητέρα του πνίγηκαν επίσης και έμεινε μόνο ο πατέρας του Αμπντουλάχ να μετράει την απώλεια…

Μαζεύοντας τα κομμάτια της, η θεία του Αϊλάν, η Τίμα Κούρντι (Tima Kurdi) μαζί με τον αδερφό της Αμπντουλάχ, αποφάσισαν στη μνήμη των δύο παιδιών, του Αϊλάν και του Γαλίμπ, να δημιουργήσουν ένα ίδρυμα στο όνομά τους προκειμένου να βοηθήσουν παιδιά πρόσφυγες και να ευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη για το προσφυγικό.

Η κ. Κούρντι, η οποία ζει εδώ και δύο δεκαετίες στον Καναδά, έχει κάνει σκοπό της ζωής της να μην αφήσει να σβήσει το δράμα της οικογένειάς της και δίνει ομιλίες σε όλο τον κόσμο προσπαθώντας να εγείρει συνειδήσεις για τους λόγους που οδηγούν στην προσφυγιά. 

“Όπως εξομολογήθηκε ο αδερφός μου, η εικόνα του παιδιού του ‘ξύπνησε’ όλο τον κόσμο”, λέει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κούρντι, η οποία πριν από λίγους μήνες εξέδωσε και το βιβλίο της ‘The boy on the beach’ για το αγόρι, που από μια φωτογραφία που έγινε viral μετατράπηκε σε παγκόσμιο έμβλημα της προσφυγικής κρίσης.

“Στις 2 Σεπτεμβρίου 2015, η εικόνα του ανιψιού μου έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Εκείνη τη μέρα ξύπνησα το πρωί, άνοιξα το κινητό μου και είδα δεκάδες κλήσεις από την οικογένειά μου. Τότε κατάλαβα ότι κάτι κακό έγινε… Η φωτογραφία ήταν παντού, τόσοι πέθαναν στον πόλεμο αλλά χρειάστηκε μόνο μία εικόνα για να συγκινήσει τόσο βαθιά, έγινε η αφύπνισή μας”, διηγείται.

Η ίδια πάντως, όπως εξηγεί, είχε μόνο δύο τρόπους αντίδρασης, “ή να μείνω σπίτι και να κλαίω για την απώλεια της οικογένειάς μας ή να βγω έξω και να προσπαθήσω να γίνω η φωνή του ανιψιού μου που δεν θα ακουστεί ποτέ ξανά για να σώσω άλλες ζωές”.

Κι αυτό έκανε. Η Τίμα Κούρντι άρχισε να μοιράζεται την ιστορία της προσκεκλημένη από διάφορους οργανισμούς, δημιούργησε μαζί με τον αδερφό της το “Kurdi Foundation” με στόχο να βοηθήσει παιδιά πρόσφυγες που ζουν σε camps και έγραψε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες.

“Δεν είναι εύκολο, πρέπει να καταπίνω κάθε φορά τον πόνο μου και να μιλάω για τον λόγο που οδηγεί τους ανθρώπους να φεύγουν από τα σπίτια τους διακινδυνεύοντας τη ζωή τους, τον πόλεμο”, λέει. “The boy on the beach” είναι ο τίτλος του βιβλίου της, που πρόσφατα κυκλοφόρησε και επιθυμεί πολύ να μεταφραστεί και στα ελληνικά προκειμένου να διαβαστεί και στην χώρα διέλευσης χιλιάδων προσφύγων.

“Στο βιβλίο -λέει- μοιράστηκα την ιστορία της οικογένειάς μου, την ιστορία του Αϊλάν που ήταν 2 χρονών, του αδερφού του Γαλίμπ και της μητέρας τους Ριχάνα που πνίγηκαν. Γράφω για τη Δαμασκό, όπου ζούσαν οι τρεις αδερφές και οι δύο αδερφοί μου με τις οικογένειές τους και είχαν μια κανονική ζωή, πήγαιναν τα παιδιά σχολείο, δούλευαν, είχαν αρμονικές σχέσεις με ανθρώπους με διαφορετικό θρήσκευμα. Και όταν ξεκίνησε ο πόλεμος δεν μπορούσαν πλέον να ζουν ανάμεσα σε πτώματα, να διακινδυνεύουν τις ζωές τους και έφυγαν για το Κομπάνι απ’ όπου έπρεπε και πάλι να μεταναστεύσουν και να φτάσουν στην Τουρκία”. “Και για τα ανίψια μου”, συνεχίζει, “που γεννήθηκαν και πέθαναν, όταν ακόμα είχε πόλεμο στην χώρα τους, μη γνωρίζοντας ποτέ την ειρήνη, όπως τα παιδιά στα προσφυγικά camps”. 

Η Τίμα Κούρντι επισκέφθηκε την οικογένειά της στην Τουρκία το 2014 και οι άθλιες συνθήκες στις οποίες είδε να ζουν, όχι μόνο οι συγγενείς της αλλά και χιλιάδες άλλοι πρόσφυγες, της άλλαξαν την ζωή. “Τους έστελνα λεφτά, μιλούσαμε καθημερινά στο τηλέφωνο, προσπαθούσα να βρω τρόπους για να έρθουν στον Καναδά, όμως τίποτα δεν με προετοίμαζε γι’ αυτό που θα συναντούσα από κοντά, βιώνοντας τον τρόπο που ζούσαν”. 

Η θεία του Αϊλάν, με τη φωτογραφία του και του 4χρονου αδερφού σε μενταγιόν στο στήθος, μιλάει προσκεκλημένη σε διάφορες εκδηλώσεις ανά τον κόσμο για τα κλειστά σύνορα και τα εκατομμύρια που ξοδεύονται για τους πρόσφυγες, χρήματα που “ποτέ δεν θα είναι αρκετά γιατί η οριστική λύση του ζητήματος είναι να σταματήσει ο πόλεμος”.

Όσο για τον οργανισμό που έχει δημιουργήσει, προσπαθεί με δωρεές να βοηθήσει παιδιά σε camps όπως στο Ερμπίλ του βόρειου Ιράκ όπου βρίσκεται αυτές τις μέρες για να μοιράσει ρουχισμό.

“Θέλω να κάνω τα παιδιά να χαμογελούν γιατί δεν μπόρεσα να το καταφέρω με τα δικά μου παιδιά, θέλω να τους δώσω ρούχα και φαγητό που δεν έδωσα στα δικά μου και να επενδύσω στην εκπαίδευσή τους” αναφέρει συχνά ο αδερφός μου Αμπντουλάχ ο οποίος βρίσκεται συνεχώς δίπλα μου”, αποκαλύπτει η κ. Κούρντι.

“Ελπίζω ο κόσμος να μην ξεχάσει ποτέ και να θυμάται την εικόνα του αθώου Αϊλάν, που έφυγε από την ζωή συγκινώντας και αφυπνίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους με έναν τρόπο που δεν το έκαναν χιλιάδες άλλοι θάνατοι εν καιρώ πολέμου…”.

• Αϊλάν
• πρόσφυγες