Συνέντευξη του Χάρη Ρώμα στο Νewpost: «Είμαι ερωτευμένος και αγαπάω»!
-Ο Χάρης Ρώμας μιλά για την κρίση στην οικονομία και την μέση ηλικία, τις δύο σειρές του που συνεχίζουν να κάνουν ρεκόρ τηλεθέασης, τη δεύτερη χρόνια της θεατρικής του κωμωδίας, την τηλεοπτική σειρά που έχειετοιμάσειαλλά δεν εξαρτάται απ τον ίδιο αν θα βγει στον αέρα- .
-Ο Χάρης Ρώμας μιλά για την κρίση στην οικονομία και την μέση ηλικία, τις δύο σειρές του που συνεχίζουν να κάνουν ρεκόρ τηλεθέασης, τη δεύτερη χρόνια της θεατρικής του κωμωδίας, την τηλεοπτική σειρά που έχειετοιμάσειαλλά δεν εξαρτάται απ τον ίδιο αν θα βγει στον αέρα- .
-Ο Χάρης Ρώμας μιλά για την κρίση στην οικονομία και την μέση ηλικία, τις δύο σειρές του που συνεχίζουν να κάνουν ρεκόρ τηλεθέασης, τη δεύτερη χρόνια της θεατρικής του κωμωδίας, την τηλεοπτική σειρά που έχειετοιμάσειαλλά δεν εξαρτάται απ τον ίδιο αν θα βγει στον αέρα- . Φαινόμενο στα τηλεοπτικά πράγματα της χώρας, ο Χάρης Ρώμας, βλέπει τις δυο παλιές του σειρές του «Καφέ της Χαράς» και «Κωνσταντίνου και Ελένης» να είναι πάντα οι απόλυτεςεπιτυχίες σε τηλεθέασης, όσεςφορές κι αν προβληθούν. Πειραματίστηκε με την τηλεόραση, ρισκάροντας με το «Παρθεναγωγείο» αλλά και στο θέατρο αναζητώντας όχι τόσο ένα άλλο κοινό, όσο έναν άλλο δικό του εαυτό! Ευγενής, πάντα φιλικός, αλλά αιχμηρός όταν το επιλεγεί, ο Χάρης Ρωμας κάνει απολαυστική την υψηλή τέχνη της συζήτησης!
–Είναι η δεύτερη χρονιά για τον «Χάρη», όπου συναντιέσαι με την Άννα Κουρή ξανά, μετά από πόσα χρόνια;
«Με την Άννα πρωτοσυνεργαστήκαμε πριν από 20 χρόνια στη τηλεοπτική σειρά ”Οι Μεν και οι Δεν”. Ήταν η πρώτη τηλεοπτική δουλειά μου που γνώρισα τόσο μεγάλη επιτυχία, έκανε πάρα πολλά επεισόδια που διήρκησαν πολλά χρόνια και οι επαναλήψεις της συνεχίζονται ακόμα και σήμερα. Θα έλεγα ότι σύστησε στο πλατύ κοινό τους τέσσερις πρωταγωνιστές: εμένα, την Άννα, τη Τζόυς Ευείδη και τον Στέλιο Μάινα. Μετά από τόσα χρόνια, κάνοντας απολογισμό, θα έλεγα ότι το μεγαλύτερο κέρδος δεν είναι ότι μ’ εκείνη τη σειρά διακριθήκαμε σαν νεότεροι ηθοποιοί και καταφέραμε να σπάσουμε το φράγμα της ανωνυμίας, αλλά ότι παραμείναμε στενοί κι αγαπημένοι φίλοι και οι τέσσερις μεταξύ μας.
Αυτό είναι το σπουδαιότερο παράσημο που κρατώ από ‘κείνη την περίοδο. Ονειρευόμαστε δε, πάντα, να ξανασυνεργαστούμε και οι τέσσερις μαζί, ενώ κατά διαστήματα έχουμε ξαναβρεθεί καλλιτεχνικά, κάποιοι εξ ημών. Με την Άννα, συγκεκριμένα, συμπρωταγωνιστήσαμε στο θεατρικό έργο ”Ο Τζακ Νίκολσον έστριβε τα τσιγάρα” και ακόμη της εμπιστεύτηκα έναν ιδιαίτερο ρόλο στη πιο αγαπημένη μου, ίσως, σειρά, ”Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο”, τον οποίο απέδωσε εκπληκτικά. Ξαναβρισκόμαστε χρόνια μετά να συμπρωταγωνιστούμε στο καινούριο θεατρικό μου έργο ”Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου”, που επίσης γνώρισε μεγάλη επιτυχία τον πρώτο χρόνο των παραστάσεών του στη Κύπρο, στη Θεσσαλονίκη και στη περιοδεία του σε όλη την Ελλάδα. Θα έλεγα ότι η Άννα μου φέρνει, καλλιτεχνικά, γούρι, αλλα΄έτσι κι αλλιώς μου είναι πολύ αγαπητή σαν άνθρωπος και πραγματικά απολαμβάνω τη φιλία της».
–Έχεις γυρίσει, μετά από αναζητήσεις, στην κλασική φόρμα της κωμωδίας που γνωρίζεις καλά. Γιατί; Νιώθεις πιο ασφαλής ή το κάνεις γιατί πιστεύεις πως το κοινό έχει ανάγκη από απροσποίητο γέλιο;
«Μετά από δύο θεατρικά έργα που έγραψα, έπαιξα και σκηνοθέτησα, την περίοδο των τελευταίων τεσσάρων χρόνων και αναφέρομαι, βέβαια, στο έργο ”Οι ράγες πίσω μου” και στο έργο ”Γηραιά ηθοποιός χάνει τον έλεγχο’», είχα την ανάγκη σαν άνθρωπος αλλά και καλλιτέχνης να φύγω για λίγο από το ψυχολογικό θέατρο κοινωνικού προβληματισμού και να ασχοληθώ με κάτι πιο ανάλαφρο. Δε το έκανα τόσο για το κοινό, που έτσι κι αλλιώς, με τίμησε στις προηγούμενες επιλογές μου, που ήταν επιλογές ρίσκου, αλλά περισσότερο γιατί αισθανόμουνα ότι θέλω να πειραματιστώ με ένα άλλο είδος κωμωδίας.
Το ”Είδα τον Χάρη με τα μάτια μου” έχει στοιχεία φάρσας, αλλά θα το κατέτασσε κανείς στο είδος της αισθηματικής κωμωδίας, της περίφημης ”κομεντί”, με την οποία, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, δεν είχα ασχοληθεί ποτέ στο παρελθόν. Το είδος αυτό, αν το κάνεις καλά συγγραφικά και υποκριτικά, έχει την ιδιαιτερότητα ότι οι πολύ κωμικές καταστάσεις εναλλάσσονται σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα με σκηνές έντονης συναισθηματικής φόρτισης. Το κοινό γελάει και συγκινείται μαζί και εμείς αισθανόμαστε ότι κάνουμε ένα μικρό επίτευγμα όταν καταφέρουμε να το πετύχουμε αυτό. Πάντως, ενώ μοιάζει ανώδυνο, είναι πολύ δύσκολο».
–Είναι η δεύτερη χρονιά του ”Χάρη” που μάλιστα ξεκίνησε πιο αλά αμερικέν με περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και μετά ήρθε στην Αθήνα. Τι κάνει αυτός ο ήρωας σου;
«Κάνει αυτό που κάνουν όλοι οι Έλληνες αυτή τη στιγμή, περνάει μια μεγάλη κρίση. Και όχι μόνο οικονομική και καλλιτεχνική (εφ’ όσον είναι διάσημος ηθοποιός σε καθίζηση), αλλά και την περιβόητη κρίση ηλικίας. Αν θέλετε να δείτε έναν άντρα σε κλιμακτήριο ελάτε στο θέατρο Αμιράλ να με δείτε να αντιμάχομαι τον εραστή της πρώην γυναίκας μου που είναι 20 χρόνια μικρότερος και από εκείνη και από εμένα. Είναι πραγματικά τραγελαφικό, αλλά και τόσο αληθινό. Επίσης θα δείτε μια νεαρή, αμόρφωτη πεντικιουρίστα να μου γίνεται τσιμπούρι, για να τη διδάξω, τι άλλο; Να γίνει κι εκείνη ηθοποιός! (Λες και δεν έφταναν οι τόσοι άνεργοι που υπάρχουν)».
–Ήρθες σε επαφή, έχεις αίσθηση απ’ όλη την Ελλάδα. Τι συμβαίνει; Είδες πολλά προβλήματα; Έχει ανάγκη ο κόσμος να ξεσκάσει; Του περισσεύουν λεφτά για ένα εισιτήριο στο θέατρο, όσο κι αν έχουν πέσει οι τιμές του;
«Σε κάποιους ακόμα περισσεύουν, σε κάποιους πάντα θα περισσεύουν και κάποιοι (πολλοί) συνωστίζονται έξω από το θέατρο παρακαλώντας για μια πρόσκληση. Είναι παρήγορο, τουλάχιστον, ότι ακόμα έχουν όρεξη να δουν θέατρο. Και καλά κάνουν γιατί είναι καταφύγιο ψυχής και στις μεγάλες κρίσεις δύο πράγματα δίνουν τη ψυχική λύτρωση: η τέχνη και η αγάπη. Πάντως η κατάσταση μοιάζει απελπιστική και θα πρέπει παγκόσμια να βρεθεί μια λύση για την ανακατανομή του πλούτου. Όσο για την Ελλάδα, εν μέρει καλά να πάθουμε που πληρώνουμε για τα λάθη του παρελθόντος, αλλά και πάλι δε πληρώνει ο καθένας αυτό που του αντιστοιχεί. Διαιωνίζεται η γνωστή ανισσοροπία».
–Ήταν θίασοι αυτό το καλοκαίρι πάρα πολλοί στους δρόμους. Νομίζω 130; Δούλεψαν όλοι αυτοί; Βγήκε πιστεύεις μεροκάματο για τους ηθοποιούς;
«Φυσικά και δε δούλεψαν όλοι. Από τη στιγμή, όμως, που δεν υπάρχει το αλλοτινό αποκούμπι της τηλεόρασης και ο κινηματογράφος, στη μετά Φίνος Φιλμ εποχή, δεν προσέφερε ποτέ οικονομικά οφέλη στους ηθοποιούς, η μόνη τους λύση είναι, φυσικά, η βάση της δουλειάς μας, το θέατρο. Γίνονται θεατρικές παραστάσεις όλων των ειδών και όποιος αντέξει. Αντέχουν λίγοι».
–Στην αρχή της κρίσης λέγαμε πως το θέατρο θα ευνοηθεί, πως πάντα έτσι γίνεται με τις τέχνες σε περιόδους ταραγμένες. Συμβαίνει τελικά;
«Δεν μπορούν να αντέξουν τόσοι θίασοι τέτοια οικονομική δυσπραγία. Όσο κι αν η πρόθεση του κόσμου είναι να βρει στο θέατρο διέξοδο ψυχαγωγίας ή προβληματισμού, τα βαλάντια δεν βοηθούν. Σημειωτέον ότι τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν γενιές lifestyle, που μόνο θεατρόφιλοι δεν είναι.Υπάρχουν, ευτυχώς, νέοι άνθρωποι σκεπτόμενοι που αναγνωρίζουν την αξία μιας καλής θεατρικής παράστασης, αλλά και πάρα πολλοί που έχουν πάθει κατάθλιψη γιατί δε μπορούν να εξασφαλίσουν πιά πρώτο τραπέζι πίστα στα σκυλάδικα».
–Τι εκτιμάς για το θέατρο πως θα συμβεί στο χειμώνα που έρχεται;
«Δεν ωφελεί να κάνουμε μόνο απαισιόδοξες σκέψεις. Εννοείται ότι λίγες παραστάσεις θα δουλέψουν καλά, αλλά ονειρεύομαι ότι θα παρουσιαστούν επί σκηνής ωραίες δουλειές, με άποψη και αισθητικά αναβαθμισμένες. Είναι σίγουρο ότι η κρίση βάζει τους καλλιτέχνες στη θέση να σκεφτούν περισσότερο και να δημιουργήσουν πιο αποτελεσματικά. Όσους το ‘χουν, βέβαια»!
–Μαζί σου στον ”Χάρη” και δυο νέα παιδιά, πολύ προβεβλημένα και απ’ ότι απόμεινε απ’ το «life style» κομμάτι των ΜΜΕ της χώρας. Αυτή η γενιά ηθοποιών, «της κρίσης», είναι περισσότερο προσγειωμένη λες;
«Απ’ τη μια τα απομεινάρια ”λαιφσταιλισμού” τους ψευδοκανακεύουν και τους απομακρύνουν από την ουσία της δουλειάς μας και από την άλλη η κρίση τους προσγειώνει απότομα. Να και ένα καλό της κρίσης. Όσοι αξίζουν, πάντως, θα ισορροπήσουν τελικά».
–Τι μπορεί να σε κάνει αισιόδοξο;
«Πρώτον το να ξυπνάω κάθε πρωί με μια καινούρια δημιουργική ιδέα και δεύτερον το γνωστό και αρχέγονο: είμαι ερωτευμένος και αγαπάω».
–Παρακολουθείς τηλεόραση; Από τι νόσους πάσχει;
«Ποτέ δε παρακολουθούσα ιδιαίτερα τηλεόραση χωρίς να υποτιμώ την προσφορά της σε μια μερίδα των συνανθρώπων μου, που τους συντροφεύει, αλλά και χωρίς να ξεχνώ την παραπληροφόρηση, τον κιτρινισμό, τη συχνά χαμηλή αισθητική και την μεγαλομανία των ντόπιων τηλεοπτικών αστέρων, ακόμα και πολλών που δήθεν το παίζουν σεμνοί. Τα τελευταία χρόνια της φτήνιας, η τηλεόραση ακολουθεί ακάθεκτη, για να μη πω ότι είναι και πρωτοπόρος».
–Και ενώ το ”Κωνσταντίνου και Ελένης” σκίζουν καθώς και το ”Καφέ της Χαράς” μονίμως, σε μια διαρκή νομίζεις προβολή, θεωρήθηκε δε βέβαιο πως ετοιμάζεις νέα σειρά για τον ΑΝΤ1. Θα την δούμε;
«Το ελπίζω γιατί η τηλεόραση δε παύει να είναι ένα μέσο που μπορεί ένας καλλιτέχνης να εκφραστεί. Βεβαίως, αν το κάνω θα το κάνω και για οικονομικούς λόγους, αλλά θα το κάνω και με μεγάλη χαρά γιατί το πρότζεκτ που έχω σκεφτεί και συζητάμε, το γουστάρω πολύ. Φυσικά δεν εξαρτάται από ‘μένα το αν θα βγει ή όχι στον αέρα. Αποφασίζει και η κρίση και άλλοι… κρίσιμοι παράγοντες».
–Για όλη αυτή την επιβολή των τουρκικών σειρών απ’ τα δυο μεγάλα κανάλια τι άποψη έχεις;
«Θεωρώ αντεθνικό, αντιαισθητικό και τουλάχιστον εκνευριστικό να ακούγεται κατά κόρον η τούρκικη γλώσσα στην ελληνική τηλεόραση. Επίσης, επειδή έχει υπερεκτιμηθεί η ποιότητα κάποιων τούρκικων σειρών, θεωρώ ότι, πράγματι λόγω υψηλού μπάτζετ, υπάρχει ένας πλούτος στην εικόνα και ικανοποιητική τεχνική, αλλά το περιεχόμενο είναι, κυρίως, μεταμφιεσμένα ξεπερασμένα μελό. Πιστέψτε με, δεν έχω καμία εθνικιστική έξαρση εναντίον της γείτονος χώρας, αλλά με ενοχλεί το ”βόλεμα” των καναλαρχών, που εξασφαλίζουν πρόγραμμα με λίγα χρήματα σκεφτόμενοι, όπως σκέφτεται η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια: μακροπρόθεσμα και μικρόπνοα. Σας επισημαίνω ότι κάποιες ελληνικές σειρές παίζονται και ξαναπαίζονται επί πολλά χρόνια με μεγάλες τηλεθεάσεις για τα κανάλια, πράγμα το οποίο δε συμβαίνει ούτε με τούρκικες σειρές, ούτε με reality shows, ούτε με talent shows. Εν ολίγοις το φθηνό σε ποιότητα ή άποψη, δεν είναι ποτέ διαχρονικό, ακόμα και για τα δεδομένα ενός τόσο λαϊκού μέσου, όπως είναι η τηλεόραση».
–Πολλές είναι οι αντιδράσεις διανοουμένων και τηλεκριτικών για τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλόπρεπη. Τι πιστεύεις εσύ;
«Απάντησα ήδη στην προηγούμενη ερώτησή. Επιμένω ότι το θέμα δεν είναι πρόβλημα εθνικής προδοσίας, όσο πρόβλημα κοινής λογικής».
–Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό στη προσωπική σου ζωή και στα επαγγελματικά σου ή είσαι απ’ τους ανθρώπους που χρειάστηκε να κοπιάσουν πολύ;
«Κόπιασα και κοπιάζω πολύ για να επιτύχω κάποια πράγματα και πολλά ακόμη δεν επετεύχθησαν. Μπορώ να αισθανθώ τυχερός γιατί κάποιες προσπάθειές μου είχαν ικανοποιητική υποδοχή και πολλούς αποδέκτες. Τίποτα, όμως, δε γίνεται τυχαία».
–Αισθάνθηκες ποτέ στην πορεία σου, να χάνεις το μέτρο, να «ψωνίζεσαι», να «καβαλάς καλάμι»; Μπόρεσες να το ορίσεις μόνος σου ή χρειάστηκαν φίλοι για να σε βοηθήσουν;
«Όταν είσαι πολύ νέος και ξαφνικά πάρα πολύς κόσμος σε αγκαλιάζει στο δρόμο, σε φωτογραφίζει ή σου εκφράζει το θαυμασμό του, είναι φυσικό να ”κλυδωνιστείς”. Όσο πιο ουσιαστικά μορφωμένος είσαι (με την έννοια της κοινωνικής μόρφωσης) και σκεπτόμενος τα της ζωής, τόσο πιο εύκολα ισορροπείς και βλέπεις την αλήθεια ολοκάθαρη μπροστά σου».
–Έχεις πολύ καλή φήμη ως συνεργάτης. Κι όμως υπήρξε συγκριμένη δουλειά σου που σηκώθηκες και έφυγες ξαφνιάζοντας πολλούς! Τι είναι αυτό που δεν μπορείς να αντέξεις λοιπόν στην δουλειά και σε κάνει άλλον άνθρωπο;
«Η ματαιοδοξία, ο εγωκεντρισμός, η αρπαχτική διάθεση, η έλλειψη ενδιαφέροντος για το σύνολο. Δεν είναι τυχαίο ότι το 90% των ανθρώπων που συνεργάστηκα παρέμειναν, αν όχι στενοί φίλοι, αγαπημένες αναμνήσεις. Είναι καλό ποσοστό, νομίζω».
–Έχεις κάνει παραφορά πήγματα; Πράξεις για να ντραπείς; Χρωστάς συγγνώμες που δεν είπες; Τον χαϊδεύεις τον Χάρη ή τον καθίζεις στο σκαμνί;
«Τον καθίζω καθημερινά στο σκαμνί. Όσο για τις συγνώμες που χρωστάω σίγουρα θα τις πω μια μέρα, όταν βρω τη κατάλληλη στιγμή. Είμαι περήφανος όταν ζητάω συγνώμη και φεύγω μετά πιο ταπεινός και πιο δυνατός. Τι καλύτερο»;
Αλεξάνδρα Τσόλκα
ολες οι ειδησεις
- Eurojackpot: Αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη κλήρωση των 115 εκατ. ευρώ – Μέχρι τις 19:00 η κατάθεση δελτίων για το έπαθλο ρεκόρ
- Κώστας Σκρέκας: Πρόστιμα 1,5 εκατ. ευρώ σε Leroy Merlin, Jysk, Attica και άλλες 8 επιχειρήσεις
- Δημήτρης Παπανώτας: Όλη η 5λεπτη δήλωσή του χωρίς μοντάζ, που έφερε τη διαγραφή του από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ
- Καλάθι του νονού: Ξεκινάει στις 22 Απριλίου – Τι περιλαμβάνει
Ακολουθήστε το Newpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο Newpost.gr