current views are: 1

24 Μαρτίου 2013
Δημοσίευση19:34

H Άννα Αδριανού στο Νewpost: «Τα Κλεμμένα όνειρα θα πάνε για τρίτη χρονιά»!

Δυναμική, ονειροπόλα, με πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του. Αγαπά τη ζωή, το φως, τις στιγμές. Η Άννα Αδριανού, καταξιωμένη συγγραφέας, σεναριογράφος και ηθοποιός, είναι αν μη τι άλλο μια πολυσχιδής προσωπικότητα, άξια βαθύτερης διερεύνησης. Αναφέρεται στο θεατρικό έργο «Οι πιο δυνατές» το οποίο διασκεύασε και πρωταγωνιστεί, μιλά για τις αναπάντεχες εξελίξεις της σειράς «Κλεμμένα όνειρα», της οποίας το σενάριο επιμελείται, καταθέτει τη δική της βιωματική άποψη για τις κινητήριες δυνάμεις της ζωής. Την αγάπη, τον έρωτα, την ελπίδα…

Δημοσίευση 19:34’
αρθρο-newpost

Δυναμική, ονειροπόλα, με πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του. Αγαπά τη ζωή, το φως, τις στιγμές. Η Άννα Αδριανού, καταξιωμένη συγγραφέας, σεναριογράφος και ηθοποιός, είναι αν μη τι άλλο μια πολυσχιδής προσωπικότητα, άξια βαθύτερης διερεύνησης. Αναφέρεται στο θεατρικό έργο «Οι πιο δυνατές» το οποίο διασκεύασε και πρωταγωνιστεί, μιλά για τις αναπάντεχες εξελίξεις της σειράς «Κλεμμένα όνειρα», της οποίας το σενάριο επιμελείται, καταθέτει τη δική της βιωματική άποψη για τις κινητήριες δυνάμεις της ζωής. Την αγάπη, τον έρωτα, την ελπίδα…

Δυναμική, ονειροπόλα, με πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του. Αγαπά τη ζωή, το φως, τις στιγμές. Η Άννα Αδριανού, καταξιωμένη συγγραφέας, σεναριογράφος και ηθοποιός, είναι αν μη τι άλλο μια πολυσχιδής προσωπικότητα, άξια βαθύτερης διερεύνησης. Αναφέρεται στο θεατρικό έργο «Οι πιο δυνατές» το οποίο διασκεύασε και πρωταγωνιστεί, μιλά για τις αναπάντεχες εξελίξεις της σειράς «Κλεμμένα όνειρα», της οποίας το σενάριο επιμελείται, καταθέτει τη δική της βιωματική άποψη για τις κινητήριες δυνάμεις της ζωής. Την αγάπη, τον έρωτα, την ελπίδα…
Από τη Φανή Πλατσατούρα

– Διασκευάσατε και πρωταγωνιστείτε στις “πιο δυνατές” του Στρίντμπεργκ στο θέατρο Βικτώρια. Πρόκειται για μια ιστορία ερωτική, όπου δύο γυναίκες διεκδικούν τον ίδιο άνδρα και αναμετρώνται μέχρι τέλους. Τι σύγχρονα, καινοτομικά στοιχεία έχετε προσθέσει στον κλασικό μονόλογο του Σουηδού συγγραφέα;

«Ο Στρίντμπεργκ είχε γράψει ένα μονόπρακτο μονόλογο που… εξαπολύει μια παντρεμένη γυναίκα ενάντια στην ερωμένη του άντρα της, την οποία συναντάει σε ένα μπαρ και προσπαθεί να της αποδείξει, ότι στον ανταγωνισμό τους, αυτή αποδείχτηκε τελικά «η πιο δυνατή», αφού με την υπομονή και την ανοχή της «κέρδισε» πίσω τον άπιστο, εξοστρακίζοντας την «εξαποδώ» ερωμένη από τη ζωή τους. Η ερωμένη μένει σε όλο αυτό νικημένη και βουβή. Ο Στρίντμπεργκ βέβαια όταν το έγραψε είχε τους λόγους του: Ο μονόλογος ήταν δωράκι για την ηθοποιό σύζυγό του, σαν… συγγνώμη για τις απιστίες του. Ο νοών, νοείτο. Εγώ, επειδή όλο αυτό με τσάντιζε και λίγο, γιατί έμοιαζε σαν… συμβουλές του συζύγου προς κερατωμένες, αποφάσισα να το… ξαναγράψω, φτιάχνοντας έναν άλλο μονόλογο στον οποίο η σύζυγος δεν είναι ούτε… αγία, αλλά ούτε και νικήτρια, αλλά πιο πολύ μια γυναίκα που αναγκάζεται να δεχτεί τα πάντα γιατί φοβάται να βγει εκτός γάμου και από τρελό ανταγωνισμό απέναντι στην άλλη γυναίκα.

Επιπλέον στο δικό μου έργο η ερωμένη απέκτησε κι αυτή φωνή, διεκδικώντας το δίκαιο και την δύναμή της μέσα από τη δική της θέση και τις δικές της απόψεις για τον έρωτα και τη ζωή. Στο τέλος υπάρχει και μια τρίτη κοπέλα, ερωτευμένη και νεαρή, που κλείνει το έργο με τη δικιά της θέση που είναι… και η έκπληξη. Η σκηνοθέτης Πέπη Μοσχοβάκου έφτιαξε από όλο αυτό μια εξαιρετική παράσταση, η οποία αποδεικνύει ότι η ερωμένη και η σύζυγος είναι σαν μία γυναίκα, μιας και κάθε γυναίκα έχει και τις δυο ανάγκες μέσα της: Την ανάγκη για συναισθηματική ασφάλεια και μονιμότητα αλλά και την ανάγκη για πάθος και υπέρβαση…»

– Είναι ο έρωτας από τη φύση του διεκδικητικός; Συγχωρούνται κάθε είδους “εγκλήματα” στο όνομα του έρωτα ή της αγάπης;

«Φυσικά ο έρωτας είναι από την φύση του διεκδικητικός και άγριος. Είναι ένας αγώνας απέναντι στον άλλον, αλλά και στον εαυτό μας. Στον έρωτα θέλουμε να καταναλώσουμε τον άλλον, να τον δαγκώσουμε στο λαιμό, να τον απομυζήσουμε και να τον φάμε… Κι όλο αυτό μέσα από την ανάγκη να γίνουμε ένα μαζί του, να τον αφομοιώσουμε και να μην τον χάσουμε ποτέ. Γι’ αυτό στο όνομά του γινόμαστε καννιβαλικοί. Όμως υπάρχει κι άλλος τρόπος, πιο σίγουρος: να αφήσουμε την αγάπη να εισβάλει μέσα στον έρωτα. Αγαπώντας πραγματικά, γινόμαστε ένα με τον άλλον, γιατί ό, τι αγαπάμε το περιέχουμε μέσα μας, χωρις να χρειάζεται να το υποδουλώσουμε. Εξάλλου όταν υποδουλώνεις, υποδουλώνεσαι. Γι’ αυτό ο σκέτος έρωτας είναι σκλαβιά, αλλά η αγάπη ελευθερία…»

– Οι εξελίξεις στα Κλεμμένα Όνειρα θα φέρουν την ανατροπή; Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια;

«Δεν μπορώ να δώσω λεπτομέρειες γιατί μου το απαγορεύει το συμβόλαιο μου. Στα επόμενα επεισόδια η μια ανατροπή διαδέχεται την άλλη. Η σχέση του Σταύρου με τη Φαίη πάντως θα περάσει μια μεγάλη περιπέτεια, ο Μαλτέζος θα συνεχίσει το εγκληματικό του έργο μέχρι και του χρόνου, καθώς η σειρά θα πάει για τρίτη χρονιά, τη φυλάκιση του Σταύρου θα επιδεινώσει μια τραγική παγίδα στην οποία θα τον ρίξει ο Άρης που τυχαία θα ανακαλύψει ότι είναι ο νόθος του αδελφός. Η Αλεξάνδρα θα φτάσει πολύ κοντά στην αλήθεια, αλλά η Άννα πιεσμένη από τον εκβιασμό του Μαλτέζου που απειλεί να σκοτώσει τον Μπίλυ, θα την παραπλανήσει ξανά».

– Έχετε πραγματοποιήσει τρεις γάμους. Τελικά μυστικά για έναν πετυχημένο γάμο, υπάρχουν; Δεν φοβηθήκατε ποτέ τη δέσμευση που ένας γάμος φέρνει;

«Έχω παντρευτεί τρεις φορές. Ίσως ακριβώς επειδή δεν φοβάμαι τη δέσμευση. Και δεν την φοβάμαι γιατί ποτέ δεν ένοιωσα να με δένει ο,τιδήποτε με κάποιον, εκτός από τη δική μου ελεύθερη βούληση. Μεγάλωσα από δυο γονείς που δεν δέσμευσαν ποτέ την ελευθερία μου, ούτε μου επέβαλλαν κοινωνικές δεσμεύσεις, οπότε, δεν ξέρω τι είναι αυτό. Για μένα ο γάμος είναι μια δήλωση προς τον εαυτό μου κυρίως ότι ο συγκεκριμένος σύντροφος είναι πιο σημαντικός από όποια άλλη σχέση μου και μπορούμε να πορευτούμε μαζί στον δρόμο για την αγάπη και την εσωτερική εξέλιξη. Οι άντρες που παντρεύτηκαν ήταν μοναδικοί και σημαντικοί για την εκάστοτε στιγμή της ζωής μου. Το ότι χώρισαν οι δρόμοι μας δεν το αναιρεί αυτό. Αλλά βαθιά αγαπήθηκα μόνο με τον σημερινό μου άντρα, ίσως επειδή συναντηθήκαμε και οι δυο στην κατάλληλη στιγμή της ζωής μας… ίσως ήταν και μοιραίο. Ίσως όλοι οι άλλοι να με προετοίμασαν γι’ αυτόν. Είμαστε 16 χρόνια μαζί και είμαστε ερωτευμένοι…»

– Στον μεγάλο ιδανικό έρωτα πιστεύετε; Τον έχετε ζήσει; Τι θυσίες ή ενδεχομένως ακρότητες έχετε κάνει γι΄ αυτόν;

«Στον μεγάλο έρωτα πιστεύω γι΄ αυτό και όπως είπα και πιο πάνω, τον αναζητούσα σε όλη μου τη ζωή. Δεν χρειάζεται θυσίες γιατί η θυσία έχει μέσα της το στοιχείο της στέρησης κι ο έρωτας χρειάζεται γενναιοδωρία για να ανθίσει πέρα από το πάθος. Χρειάζεται εσωτερική δουλειά, εσωτερική ανεξαρτησία. Μόνο τότε μπορείς να σπάσεις το κέλυφος του «εγώ» σου και να αφήσεις τον άλλον να διεισδύσει στη ψυχή σου, όπως και στο σώμα σου. Ο μεγάλος έρωτας για να γίνει μεγάλος πρέπει ένα κομμάτι του να μεταμορφωθεί σε αγάπη για τον άλλον. Αλλά ό,τι αγαπάμε, πρέπει να είμαστε και έτοιμοι να το αφήσουμε να φύγει εφόσον και αν το θελήσει… Ο μεγάλος έρωτας δεν υπογράφει συμβόλαια αλλά ζει με θάρρος και χαρά την κάθε μέρα».

– Απωθημένα έχει η Άννα Αδριανού;

«Όχι. Αν είχα απωθημένα θα σήμαινε ότι κάποια κομμάτια από τη ζωή μου, μου φαίνονται λειψά. Αντίθετα, νοιώθω ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν, κι εγώ, έκανα αυτά που μπορούσα να κάνω την κάθε στιγμή. Τα απωθημένα δείχνουν αχαριστία. Και εγώ είμαι ευγνώμων για τη ζωή μου, ευγνώμων για όσα έζησα και ζω… καλά και άσχημα. Γιατί όλα είναι δικά μου. Όλα αυτά είμαι εγώ…»

– Έχετε παρακολουθήσει πολλά σεμινάρια ψυχολογίας αλλά και μεταφυσικής. Έχω την εντύπωση ότι είστε ένας άνθρωπος που βρίσκεται συνεχώς σε μία εσωτερική αναζήτηση. Φοβάστε μήπως κάποια στιγμή ανακαλύψετε κάποια στοιχεία του εαυτού σας, από άγνωστα έως απωθητικά;

«Στην πορεία για την αυτογνωσία, η οποία βέβαια ποτέ δεν σταματάει, βεβαίως και έχω δει στοιχεία του εαυτού μου που μου φάνηκαν άσχημα και απωθητικά. Όμως είναι απελευθερωτικό να τα αποδέχεσαι ακόμα και να τα αγαπήσεις. Μόνο έτσι αποδυναμώνονται, διαφορετικά, ό, τι πολεμάμε και μισούμε, το δυναμώνουμε κι άλλο. Κι αυτογνωσία σημαίνει να δούμε και να δεχτούμε τον εαυτό μας ως έχει. Κανείς δεν είναι τέλειος, το να μην δέχεσαι τα ελαττώματά σου είναι άγριος ναρκισσισμός. Μόνο όταν τα δεχτείς μπορείς και να τα ελαττώσεις».

– Γιατί αποφασίσατε να παρακολουθήσετε σεμινάρια Μεταφυσικής; Είχατε κάποια μεταφυσική εμπειρία;

«Είχα πολλές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι «έβλεπα την παναγία στα τζάμια, ή φαντάσματα». Απλά από πολύ νέα, ένοιωθα την παρουσία ενός πνευματικού τμήματος του κόσμου, που συνυπήρχε με τη λογική κι αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα. Ένοιωθα και διάβαζα τα θαύματα της ζωής που δεν είναι άλλο παρά η συγχρονικότητα που κάνει τα φυσικά γεγονότα να συμπίπτουν με τρόπο που να μας επηρεάζουν, να αλλάζουν πράγματα ή απλά να μας μιλούν και να μας δείχνουν κάτι. Να μας διδάσκουν. Σε τελική ανάλυση για μένα η μεταφυσική εμπειρία είναι ένας τρόπος να διαβάζεις τον εαυτό σου, τη ζωή και τον κόσμο γύρω σου. Σαν να βάζεις στο κομπιούτερ σου ένα άλλο στικάκι ή ένα πάσγουορντ που σου επιτρέπει την πρόσβαση σε έναν παράλληλο κόσμο που ερμηνεύει και κάπως αλλιώς τα γεγονότα και τη ροή της ζωής. Το πάσγουορντ αυτό μπορεί να λέγεται θρησκεία, προσευχή, διαλογισμός, πνευματική πεποίθηση, μαγεία, ή πολύ απλά… πίστη».

– Συμπληρώστε μου τις παρακάτω φράσεις:


«Νιώθω περήφανη γιατί…
μετά από πολλά χρόνια και προσπάθειες νοιώθω πιο ελεύθερη από τους φόβους και τις μιζέριες μου».
«Φοβάμαι μήπως… χάσω αυτούς που αγαπώ. Έχασα κάποιους και πονάει πολύ. Αλλά πιο πολύ φοβάμαι μήπως ποτέ χάσω την πίστη μου στη ζωή».
«Με πνίγει η αδικία όταν… Δεν με πνίγει πια ευτυχώς! Προσπαθώ να θυμάμαι ότι ο καθένας μπορεί να με αδικήσει αλλά είναι δικιά μου απόφαση να νοιώσω αδικημένη. Και σ’ αυτό λέω Όχι!».
«Ονειρεύομαι να… δώσω αγάπη γύρω μου. Σ’ αυτούς που αγαπώ αλλά και σε όποιον άλλον την χρειάζεται. Η αγάπη γυρίζει πίσω κι είναι το κλειδί για την ευτυχία».

– Είστε μια γυναίκα συναισθηματική, ανοιχτή σε κάθε θαύμα της ζωής. Είναι αυτά στοιχεία απαραίτητα για έναν καλλιτέχνη; Πώς διατηρείτε την αθωότητά σας σε ένα επάγγελμα δύσκολο, απαιτητικό και σε μια κοινωνία που συχνά μας δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο;

«Είχα καλά πρότυπα που με διαμόρφωσαν και με καθόρισαν. Ο πατέρας μου και η μητέρα μου ήταν πλάσματα αθώα και αγνά σαν παιδιά. Στη συνέχεια έμαθα ότι όταν είσαι ευαίσθητος μόνο ένα πραγμα σε σώζει για να μην υποφέρεις σε καθετί (αφού το καθετί σε επηρεάζει): Η καλοσύνη και η αισιοδοξία… Ο μπαμπάς μου έλεγε: «Αν πάνε να με εκτελέσουν θα χαρώ τη διαδρομή». Και το τήρησε ως το τέλος της ζωής του. Δεν τον κατέβαλε ποτέ τίποτα, ήταν υπομονετικός και ταπεινός με τη ζωή, την οποία μου έμαθε να αποδέχομαι σε κάθε περίσταση. Ήταν… ο ήρωάς μου».

– Έχετε μεγάλη ευαισθησία με τα ζωάκια, ειδικά τα αδέσποτα. Πόσα κατοικίδια έχετε σπίτι σας; Η φράση που επικρατεί «γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα» σε τι βαθμό σας αγγίζει;

«Στο σπίτι μου έχω δυο σκυλιά, πρώην αδέσποτα εννοείται, και μια γάτα. Αλλά θεωρώ ζώα δικά μου και όλα τα άλλα με τα οποία ασχολούμαι ακόμα και χωρίς να τα γνωρίζω. Κοινοποιώ αγγελίες μέσω ίντερνετ, προσπαθώ να τους βρω σπίτι, θεραπείες όταν χρειάζονται, να βοηθήσω ζωόφιλους να σώσουν κι άλλα, κλπ. Είναι μια δουλειά που μου παίρνει καμιά φορά και ώρες μέσα στην ημέρα αλλά μου δίνει τεράστια χαρά κι ικανοποίηση. Τα ζώα δεν έχουν φωνή για τα δικαιώματά τους μέσα σε έναν κόσμο ανθρώπων που τα αποκλείει και πολλές φορές τα κακοποιεί. Εμείς είμαστε η φωνή τους. Οι αληθινοί φιλόζωοι είναι και φιλάνθρωποι. Μέσα από τα ζώα γνώρισα αξιόλογους ανθρώπους κι έμαθα να τους αγαπώ. Αλλά ευαισθητοποιήθηκα και με άλλους. Έμαθα να τους κατανοώ όσο γίνεται, να τους συμπονώ και να τους συντρέχω. Γιατί η αγάπη τελικά είναι κάτι που μεγαλώνει με την καθημερινή εξάσκηση. Όταν βγαίνεις από τον εαυτό σου για να βοηθήσεις τα αναξιοπαθή ζώα, είναι πιο εύκολο να το κάνεις και για τους ανθρώπους αναξιοπαθείς και μη».

Σχετικό θέμα:

«Οι πιο δυνατές» στο θέατρο Βικτώρια

 


σχετικα αρθρα