Σαιξπηρικός Τίμων στην πασαρέλα! (καινοτομία)

Από τη Φανή Πλατσατούρα

“Αποδημητικά πουλιά είναι οι άνθρωποι…” θα ακούσεις τον Τίμωνα τον Αθηναίο (Μάξιμος Μουμούρης) να φωνάζει απελπισμένος πάνω στη σκηνή και ένα ρίγος θα σε διαπεράσει. Για τις φορές που πέταξες ή για εκείνες που έμεινες πίσω, να βλέπεις άλλους να πετούν…

Τρίτη βράδυ, πρεμιέρα στο ανανεωμένο Σύγχρονο θέατρο, έναν χώρο Τέχνης ζεστό, φιλόξενο, οικείο. “Τίμων ο Αθηναίος” του Σαίξπηρ. Το συγκεκριμένο έργο – αριστούργημα της κλασικής δραματουργίας είχε να πατήσει σε ελληνικό έδαφος από το 1978, όπου και παρουσιάσθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών από το λαϊκό πειραματικό θέατρο του Λεωνίδα Τριβιζά σε σκηνικά και κουστούμια του Γιάννη Κόκκου.

2014 και ήρθε να σπείρει ξανά καρπούς Τέχνης. Κεντρικός ήρωας της παράστασης ο Τίμων, ένας εύπορος Αθηναίος που προσφέρει δώρα, πλούσια συμπόσια και μια άνετη ζωή σε αυλοκόλακες. Γρήγορα οδηγείται στην χρεοκοπία και την απομόνωση, με τους φίλους του να μετατρέπονται σε φωνές προδοσίας, έτοιμες να ρίξουν τον “ευεργέτη” τους ακόμη πιο βαθιά στα προσωπικά του σκοτάδια. Η γενναιοδωρία, αλλά και η κενότητα, η προδοσία, η μισανθρωπία του 5ου αιώνα φωτίζονται μέσα στο έργο με τις μάσκες να πέφτουν γρήγορα, κάνοντας θόρυβο. Μένουν πρόσωπα κυνικά, αυτάρεσκα, σωστά τέρατα, όπως τα αποκαλεί ο Σαίξπηρ.

Ο Αλέξανδρος Κοέν, σκηνοθέτης της παράστασης που υπογράφει και τη μετάφραση, προσπάθησε να προσαρμόσει τον σαιξπηρικό Τίμωνα στο σήμερα, να τον επικαιροποιήσει σε βαθμό που δεν θα αλλιώσει τον κλασικό χαρακτήρα του. Κινήθηκε σχεδόν χειρουργικά, αποτίοντας τον πρέποντα σεβασμό στο έργο… Εφυές εύρημά του -σύνδεση του χθες με το σήμερα- η προσθήκη της πασαρέλας πάνω στη σκηνή με τους ηθοποιούς να ερμηνεύουν, παρελαύνοντας υπό τους δυνατούς ήχους ξένης μουσικής.

Τα πραγματικά εντυπωσιακά κουστούμια των ηθοποιών, όλο στρας να παιχνιδίζουν στο φως, έφεραν την υπογραφή του μόδιστρου των επωνύμων, Δημήτρη Στρέπκου (Celebrity Skin), ενώ για τον ατμοσφαρικό φωτισμό της παράστασης φρόντισε η έμπειρη Κατερίνα Μαραγκουδάκη.

Σε ότι αφορά τους ηθοποιούς, ο Μάξιμος Μουμούρης θα μπορούσε να απογειώσει ακόμη περισσότερο τον πρωταγωνιστή του, να εμβαθύνει στα πιο σκοτεινά σημεία του, να αποτυπώσει όλη την τραγικότητα που τον χαρακτηρίζει έως και τον θάνατό του. Οι Έλενα Κρίτα, Πατρίκιος Κωστής και Τζούλη Σούμα, από την άλλη, υπερασπίστηκαν τον ρόλο τους μέχρι τέλους. Δεν άφησαν τον δυνατό ήχο της μουσικής να πατήσει πάνω στα λόγια τους, ούτε έδωσαν χώρο στον θεατή να εντοπίσει τυχόν αδύναμα σημεία τους.

Στο χειροκρότημα υποκλίθηκαν όλοι τους ταπεινά, πιασμένοι σφιχτά από τα χέρια… Σαν μια αλυσίδα ζωής, που αν σπάσει ένα κομμάτι της, μένει το έργο μισό…

• Μάξιμος Μουμούρης
• πρεμιέρα
• Σύγχρονο θέατρο