current views are: 8

6 Δεκεμβρίου 2016
Δημοσίευση11:00

Είναι δύσκολο να σταθεί όρθιο ένα άδειο σακί. Βενιαμίν Φράνκλιν

“Τω” καιρώ εκείνο ο Ιησούς… συνεχίζει στα θαύματα, το Ευαγγέλιο. Και τι δεν έκανε “τω” καιρώ εκείνο, ο Κύριος Να το νερό, που έγινε κρασί. Αλλά δεν ξανάγινε ποτέ. Το αντίθετο.

Δημοσίευση 11:00’

“Τω” καιρώ εκείνο ο Ιησούς… συνεχίζει στα θαύματα, το Ευαγγέλιο. Και τι δεν έκανε “τω” καιρώ εκείνο, ο Κύριος Να το νερό, που έγινε κρασί. Αλλά δεν ξανάγινε ποτέ. Το αντίθετο.

“Τω” καιρώ εκείνο ο Ιησούς… συνεχίζει στα θαύματα, το Ευαγγέλιο.

Και τι δεν έκανε “τω” καιρώ εκείνο, ο Κύριος

Να το νερό, που έγινε κρασί.

Αλλά δεν ξανάγινε ποτέ. Το αντίθετο.

Να περπάτησε πάνω στο νερό, χωρίς να βραχεί και να βουλιάξει.

Να που βρήκε τρία ψάρια και χορτάσανε, πέντε χιλιάδες άτομα.

Πράγματα πρωτοφανή, ανεπανάληπτα, και δικαιολογημένα θα μου πεις.

Τι Θεός θάτανε;

Αν έβγαινε ο κάθε σαλτιμπάγκος και το έπαναλάμβανε σαν σόου;

Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. 

Δεν έχεις που να σταθείς και από που να πιαστείς, στο τελευταίο  άκρο της παράνοιας.

Κάνοντας ισοροπία.

Από την άλλη πως να το πετύχεις;

Καταφεύγοντας στις γραφές λεω εγώ.

Θου Κύριε λοιπόν…

Οχι γιατί έγινε ένα τυπογραφικό λάθος, χτες από την κυρία “μου διαφεύγει το όνομά της”, 

βουλευτή που όντας στην Ρω την έκανε Τω.

Δεν θέλω να σκεφτώ, ότι δεν είχε ακούσει που βρισκότανε. 

Κινδυνεύει σοβαρά η υγεία μας πια.

Με το τοξικό τοπίο που υπάρχει διάχυτο.

Πολλές φορές μου έρχονται στο μυαλό εικόνες από εκρήξεις.

Πως παρακολουθείς στις ειδήσεις, τη σκηνή που ανατιναχτηκε εργοστάσιο με πυρομαχικά,ή  με τοξικά και η οθόνη δείχνει μια στήλη μαύρου καπνού.

Με την ειδοποίηση να απομακρυνθούν οι κάτοικοι;

Αυτό.

Μόνο που εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις, σκέφτομαι αυτούς που δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν

Την στιγμή του γεγονότος, δηλαδή.

Πως να αισθάνονται, αν πνίγονται αν καταλαβαίνουν τι τους γίνεται, από που τους ήρθε,

αν έχουν τις αισθήσεις τους.

Μπαίνω στην θέση τους βρε αδερφέ, ταυτίζομαι.

Διαστροφή θες, όπως θες πες το αλλά βοηθάει.

Αυτό αισθάνομαι, ότι είμαι μέσα στο τοξικό σύννεφο. 

Και αντί να έρθουν οι διασώστες τέλος πάντων να μας τραβήξουν στην στραβωμάρα μας να βρούμε την τρύπα να την κάνουμε.

Γίνονται συνεχείς εκρήξεις.

Πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον στον πανικό, με κίνδυνο να μην μας σκοτώσει το νέφος, αλλά το τσαλαπάτημα.

Αυτά συμβαίνουν και με “τα τυπογραφικά”. 

Δηλαδή, όταν είσαι εκτός Τύπου, Τόπου και Χρόνου. 

Το βασικότερο όταν σου λείπουν  κύρια συστατικά από την δομή σου, που είναι:

Η Γνώση και ο Σεβασμός, έχοντας παντελή άγνοια συμπεριφοράς.

Η Ρω είναι νησί που θα έπρεπε να είναι μουσειακός και ιερός χώρος επίσκεψης και εκπαίδευσης.

Οχι μόνο για τη θέση της αλλά για την ιστορία αυτής της γυνάικας.

Της Κυράς της.

Βλέπεις λαοί που απαξιώνουν την  “Παράδοση” και την “Θυσία” που τους έχει οδηγήσει 

στο Παρόν τους, δεν έχουν επιζήσει.  

Στατιστικά.

Δεν το γράφω αυτό, τόσο για το τυπογραφικό αλλά για την ουσία.

Δεν ποζάρεις για σέλφι κοιτώντας το κενό, σε ιερούς χώρους, κυρά μου.

Δεν μας πρόσθεσε κάτι στην άποψη που έχουμε για την αφεντιά σου η πόζα.

Ούτε η παρεούλα σου.

Φρόντισε να ελέγχεις τουλάχιστον το μίνιμουμ απαραίτητο που σε αφορά.

Ας πούμε την ορθογραφία, πριν εκτεθείς.

Δεν φτανει που είναι άδεια τσουβάλια εντελώς κάποιοι. 

Είναι που κυκλοφορώντας μέσα στους καπνούς του νέφους μας,

μας ξεκάνουν ανεβάζοντας  την τοξικότητα.

Ασε μας κουκλίτσα μου…

ΤΩ….. παρατραβήξαμε.