Νομοσχέδιο…πλυντήριο για τη SIEMENS

«Καθάρισε»  η Siemens με το πολυνομοσχέδιο-σκούπα έναντι ψιχίων και αμφίβολων παροχών προς την ελληνική πλευρά, και εάν στο απώτερο μέλλον κριθεί κάτι τέτοιο αναγκαίο.
«Πλυντήριο»  για τον γερμανικό κολοσσό, που «έδεσε»   χειροπόδαρα μεγάλο μέρος του πολιτικού και όχι μόνο κόσμου της χώρας που φέρει τις υπογραφές σχεδόν όλων των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου. Λέμε σχεδόν όλων, γιατί ο ευφυής Ευάγγελος Βενιζέλος πρόκαμε και αποχώρησε με ελαφρά βηματάκια στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ μένοντας εκτός βεληνεκούς.  

Στα κείμενα των 434 σελίδων, που περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για την επιχειρηματικότητα, την αναθεώρηση του πτωχευτικού κώδικα (άρθρο 99), την δημοσίευση των ισολογισμών και πληθώρα άλλων ρυθμίσεων εμπεριέχεται και το περίφημο συγχωροχάρτι προς τον γερμανικό κολοσσό.

Με συνοπτικές νομοθετικές και κοινοβουλευτικές διαδικασίας κλείνει ο φάκελος του μεγαλύτερου ίσως μεταπολιτευτικού σκανδάλου παρέχοντας μάλιστα το δικαίωμα στην Siemens να μείνει εντός παιδιάς (στην ελληνική αγορά), να διασφαλίσει διαχρονικό απαλλακτήριο ακόμη και για μελλοντικές ενδεχόμενες εμπλοκές.

Στο ν/σ αναφέρεται ρητά και ξεκάθαρα πως η εταιρεία απαλλάσσεται από κάθε εμπλοκή και ότι ο όρος αυτός περιλαμβάνει όλες ανεξαιρέτως τις μέχρι σήμερα υποθέσεις, εξώδικα και ισχυρισμούς  γνωστές  ή μη γνωστές που σχετίζονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο με δραστηριότητα διαφθοράς, πληρωμές ή υποσχέσεις πληρωμών ή άλλες δραστηριότητες από την πλευρά της Siemens.

Πρακτικά ακόμη και στην περίπτωση που στο μέλλον βγει κάποιο επιβαρυντικό στοιχείο, λ.χ. από την περιβόητη λίστα Χριστοφοράκου, η συμφωνία προβλέπει την εκ των προτέρων αμνήστευση- απαλλαγή της εταιρείας και των εμπλεκόμενων.  

Ταυτόχρονα ξεπλένονται μια και καλή όλοι όσοι είχαν βρεθεί να εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις περιβόητες λίστες Χριστοφοράκου. Πολιτικοί, επιχειρηματίες αλλά και μεσάζοντες, άνθρωποι των ΜΜΕ, δημοσιογράφοι και διαφημιστές όσοι εν πάσει περιπτώσει είχαν αναφερθεί στα αρχεία του, όσοι είχαν βρεθεί κατηγορούμενοι «καθαρίζουν»  μία και έξω.

Το «σκάνδαλο»  όμως είναι, πως η ελληνική πλευρά όχι μόνο συμμορφώθηκε απόλυτα με τις υποδείξεις της αντίδικης πλευράς και τις προσταγές των Γερμανών αλλά ελάχιστα ανταλλάγματα διασφάλισε. Ο γερμανικός όμιλος υποχρεώθηκε να ζητήσει ένα συγγνώμη (sic) από την Αθήνα, να υποσχεθεί (όχι δεσμευθεί ) γενικά και αόριστα πως θα παράσχει κάποια χρηματικά ανταλλάγματα (εάν και εφ΄ όσον αυτό κριθεί αναγκαίο ) και να χρηματοδοτήσει μερικά προγράμματα για την διαφάνεια.

Προγράμματα, που βέβαια θα περιλαμβάνουν από σεμινάρια γνωστών κέντρων, δημοσιογράφων μέχρι την προσπάθεια άμβλυνσης της εικόνας της επιχείρησης στην ελληνική αγορά. Εάν σε αυτές τις παροχές συνυπολογισθούν και παχυλά διαφημιστικά προγράμματα το «πλυντήριο»  έρχεται και δένει απόλυτα.

Joffrey Postman