Τραπεζίτες σε κατάσταση νευρικής κρίσης

Τη Μεγάλη Εβδομάδα, θα πάρουμε τελικά μια πρώτη γεύση των όρων για την διαδικασία κεφαλαιακής ενίσχυσης των τραπεζικών ομίλων. Κάτι που σημαίνει ότι τότε θα φανούν και τα «χοντρά» για τους τραπεζίτες. Αν δηλαδή, και ποιοι βασικοί και ιστορικοί μέτοχοι θα καταφέρουν να κρατήσουν τα μαγαζιά τους, ή αν αυτά θα περάσουν στο κράτος και την τρόικα. Αυτό είναι το διακύβευμα, και γι αυτό και τα ερωτήματα το αν τελικά η Μεγάλη Εβδομάδα θα αφορά τα Πάθη, ή τους τραπεζίτες. Ας μην είμαστε όμως βλάσφημοι…  
Ο υπουργός Οικονομικών Σαχινίδης ήταν αρκετά έξυπνος, ώστε το πρώτο πράγμα που έκανε αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά του, ήταν να στείλει στο υπουργικό συμβούλιο την υπογραφή ενός τόσου περίπλοκου και καθοριστικού (για την επόμενη ημέρα του ελληνικού επιχειρείν και των σημερινών του παραγόντων) νομοθετικού πλαισίου. Όμως για τον ίδιο το πρόβλημα είναι το μικρότερο… 

Σε τεχνικό επίπεδο η λύση που επιλέχτηκε ώστε η διαδικασία να γίνει με… χαρτιά-ομόλογα έναντι μετρητών, λύνει ένα μέρος του προβλήματος. Αυτό που δεν έχει απαντηθεί, και θα μάθουμε την επόμενη εβδομάδα είναι το ποιο θα είναι το όριο σταθερής απόδοσης (που θα αποφέρει στο ΤΧΣ) για τα επόμενα 5 χρόνια. Με δυο λόγια, και για να το καταλάβετε, το πώς θα μειωθεί στο μέλλον το κόστος επαναγοράς ώστε να ενισχυθούν τα κίνητρα συμμετοχής των ιδιωτών (δηλαδή κυρίως οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι τραπεζίτες) στις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου. Άρα, να μπορέσουν να πάρουν τα μαγαζιά τους πίσω με λογικούς όρους.  

Προϋπόθεση (σε κάθε περίπτωση, και οι όροι είναι αυτοί που θα καθορίσουν το ακριβές αντίτιμο) είναι, πως οι ιδιώτες θα έχουν είτε τα διαθέσιμα, είτε τα κίνητρα είτε και τα δύο για να επαναγοράσουν τα δικαιώματα μετοχών στην λήξη της περιόδου. Αλλιώς, τα αδιάθετα ή θα αγοραστούν από άλλους (βλέπε νέους, ξένους μετόχους) είτε θα τιτλοποιηθούν. Μειώνοντας έτσι την καθαρή θέση των υφιστάμενων μετόχων, που θα εξαϋλωθούν μετοχικά…  

Οι τραπεζίτες ζητούν μια συνολική απόδοση 25-30% στην 5ετία, με ενιαίο επιτόκιο (5%) ή καλύτερα κλιμακωτό για να προλάβουν να ρεφάρουν, ποντάροντας στην άνοδο του χρηματιστηρίου.  

Δηλαδή: εάν μία τράπεζα κάνει αύξηση κεφαλαίου με τιμή μετοχή 1 ευρώ, η τιμή επαναγοράς θα διαμορφώνεται στο 1,2-1,3 ευρώ. Άρα, ο επαναγοράζων θα πρέπει να έχει τα απαραίτητα κεφάλαια. Ποντάροντας στο χρηματιστήριο ένας υφιστάμενος μέτοχος προσβλέπει στην ενίσχυση της τιμής της μετοχής τα επόμενα 5χρόνια. Έτσι, εάν η μετοχή της ίδιας τράπεζας έχει ενισχυθεί κατά 100%, δηλαδή στα 4 ευρώ, το μεικτό όφελος θα είναι 2,7-2,8 ευρώ ανά μετοχή. 
Σήμερα οι αναλυτές λένε πως σε βάθος 5ετίας οι τράπεζες θα υπερκαλύψουν την απόδοση αυτή. Ποιος μπορεί όμως να είναι βέβαιος; 

Το μόνο βέβαιο είναι ότι όσοι επιβιώσουν θα κάνουν μεγάλη μπάζα. Μόνο που θα χρειαστεί να έχουν και γερό στομάχι, καλούς φίλους και μετρητό…

Εν τω μεταξύ να σημειωθεί ότι ολοκληρώθηκε πριν από λίγο μια μίνι-σύσκεψη του υπουργού Οικονομικών με το Συμβούλιο Συστημικής Ευστάθειας. Νωρίτερα ο υπουργός πραγματοποίησε συνάντηση με ομάδα ομολογιούχων, οι οποίοι είχαν αποκλείσει την είσοδο του υπουργείου στην οδό Νίκης αντιδρώντας για την διαδικασία “κουρέματος” του ελληνικού χρέους.

Σύμφωνα με πληροφορίες οι εκπρόσωποι των μικροομολογιούχων συνάντησαν τον επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ, Πέτρο Χριστοδούλου, ζητώντας κάλυψη των απωλειών που υφίστανται λόγω του PSI. Οι ίδιοι δεν εμφανίστηκαν, μετά τη συνάντηση, αισιόδοξοι για επίλυση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν, με δεδομένο ότι διάκεινται αρνητικά οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.

Γεωργία Παππά