Η επίδειξη ισχύος και ο «ελληνικός» φόβος της Γερμανίας

Η πληροφορία που δημοσιοποίησε η γερμανική εφημερίδα Die Zeit την Παρασκευή και ακολούθως το Reuters, ότι το Βερολίνο αναζητά πιθανά μέτρα για τη γαλλική οικονομία, αποτελεί ένα ισχυρό μήνυμα της Άνγκελα Μέρκελ προς πάσα κατεύθυνση, δείχνει, όμως, και τον μεγάλο φόβο της Γερμανίας που έχει άμεση σχέση με την Ελλάδα: Ένα ντόμινο εντός ευρωζώνης.

Η γερμανική πλευρά διέψευσε ότι ανέθεσε στην επιτροπή «σοφών» να ετοιμάσει αναφορές πιθανών μεταρρυθμίσεων για τη γαλλική οικονομία, υπό τον φόβο αρνητικότερης πορείας της, όμως ούτως ή άλλως, η συγκεκριμένη επιτροπή δεν έχει αρμοδιότητες για τις οικονομίες άλλων κρατών. Και μόνο όμως η διαρροή μιας τέτοιας πληροφορίας αποτελεί μία επίδειξη ισχύος της Άνγκελα Μέρκελ έναντι του Φρανσουά Ολάντ και έμμεση σύσταση να πάει με τα «νερά» της όπως ο προκάτοχός του, Νικολά Σαρκοζί. Οι σχέσεις εξάλλου ανάμεσα στους δύο ηγέτες χαρακτηρίζονται από χαμόγελα, μόνο μπροστά στις κάμερες.

Μία τέτοια προοπτική δεν είναι ήσσονος σημασίας, αφού ουσιαστικά η ισχυρότερη οικονομία την νομισματικής ένωσης διαμήνυσε στην δεύτερη ότι θα παρέμβει ευθέως σε αυτήν, με στη λογική του οικονομικού προτεκτοράτου, όπως ακριβώς συμβαίνει με τον ευρωπαϊκό Νότο.

Το νόμισμα όμως δεν έχει μόνο μία όψη. Η κίνηση όμως αυτή κάθε άλλο παρά μία «ασφαλή» και «ήρεμη» Γερμανία δείχνει. Μία ενδεχόμενη συνεχιζόμενη φθίνουσα πορεία της γαλλικής οικονομίας, την ώρα που η Ισπανία ακροβατεί πάνω σε ένα δημοσιονομικό σχοινί με πιθανή πτώση να οδηγεί στον γκρεμό του μηχανισμού στήριξης (αν δεν έχει πέσει ήδη), την Ιταλία να παλεύει να μην είναι ο επόμενος στόχος των αγορών και τα ζητήματα της Ελλάδας και της Πορτογαλίας να παραμένουν άλυτα, διατηρείται ζωντανός ο κίνδυνος ενός ντόμινο εντός της ευρωζώνης, που αναπόφευκτα θα διαλύσει και την ίδια την ένωση, αλλά και θα φέρει και «καταιγίδα» στη γερμανική οικονομία.

Με την επικίνδυνη αυτή αλληλουχία συσχετισμών συνδέεται απόλυτα και η ελληνική περίπτωση, την ώρα που η συζήτηση για την περιβόητη δόση φουντώνει. Η Ελλάδα θα αποτελούσε το πρώτο τουβλάκι ενδεχόμενου ντόμινο που θα έφτανε μέχρι τη Γαλλία. Μπορεί η γερμανική πλευρά να έχει την άνεση να επιβάλλεται στην ευρωζώνη, όμως, δεν θα φτάσει στο σημείο να πυροδοτήσει μόνη της έναν εκρηκτικό μηχανισμό, το ωστικό κύμα του οποίου θα παρέσυρε και την ίδια της την οικονομία. Γι’ αυτό μία άτακτη ελληνική χρεοκοπία θα είχε ανεξέλεγκτες συνέπειες τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Όλα τα υπόλοιπα (εκβιασμοί, δραματικά μηνύματα περί δραχμής και άδειων ραφιών) αποτελούν μεθοδεύσεις του Βερολίνου και όσων εξυπηρετούν τα συμφέροντά του.

Βαγγέλης Βιτζηλαίος