Λύση στην ανεργία των νέων η χοιροτροφία αν υπήρχε εθνική στρατηγική

Υψηλότερη ποιότητα και μεγαλύτερη παραγωγή, θα πετύχαινε η ελληνική χοιροτροφία, εάν οι χοιροτρόφοι είχαν στήριξη για επενδύσεις στις υποδομές τους, αλλά και γενετικό υλικό, το οποίο εισάγεται, με αποτέλεσμα να είναι χαμηλού επιπέδου.

Αυτά τόνισε ο ιδιοκτήτης μιας εκ των τριών σύγχρονων χοιροτροφικών μονάδων στη χώρα, με έδρα την Αλεξάνδρεια, Θωμάς Γκαζνάκης, στη διάρκεια της ομιλίας του στο 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο Agrotica.

Ο επιχειρηματίας χοιροτρόφος επισήμανε στην ομιλία του ότι η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού έχει δημιουργήσει σειρά μεγάλων προβλημάτων στους χοιροτρόφους. Εξάλλου, η «ανυπαρξία» ενιαίας στρατηγικής και η «μηδενική» σύνδεση με την τεχνολογία, σε συνδυασμό με την υπερχρέωση των χοιροτρόφων, έχει καταστήσει την άσκηση του επαγγέλματος «ιδιαίτερα επίπονη».

Υπογραμμίζοντας την ανάγκη να υπάρξουν προγράμματα εκπαίδευσης και κατάρτισης των χοιροτρόφων, ο κ. Γκαζνάκης τόνισε ότι στις περίπου 500 μονάδες στην Ελλάδα, απασχολούνται 30.000 άτομα, εκ των οποίων 60% είναι αλλοδαποί. Στο πλαίσιο αυτό υπογράμμισε την ανάγκη αφύπνισης των νέων, «οι οποίοι εάν θέλουν να προκόψουν μέσω της οικονομικής κρίσης καλά θα κάνουν να ασχοληθούν με τον πρωτογενή τομέα», είπε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως «ο κλάδος της χοιροτροφίας έχει μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης και χρειάζεται φρέσκα μυαλά που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν επιχειρηματικά». Επιπλέον, ο ίδιος ανέφερε ότι πριν κάποια χρόνια η Ελλάδα ήταν αυτάρκης σε χοιρινό κρέας στο 75%, το ποσοστό αυτό σήμερα διαμορφώνεται σε 30%, καλύπτοντας έτσι 40% των αναγκών στη χώρα. Σημείωσε, επίσης, ότι το μέσο κόστος παραγωγής είναι 110 με 120 ευρώ ανά 100 κιλά, ενώ η τιμή που πωλούν φθάνει μέχρι και τα 160 ευρώ τα 100 κιλά.

Από την πλευρά του ο επίκουρος καθηγητής τμήματος Γεωπονίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Γιώργος Βατζιάς, ανέφερε ότι οι πρώτες καθετοποιημένες χοιροτροφικές μονάδες εμφανίστηκαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1980 και τόνισε ότι ενώ ο κλάδος ακολουθούσε ανοδική πορεία, ωστόσο την περίοδο 1983-1989 οι αθρόες εισαγωγές, τα υψηλά επιτόκια και οι ανατοκισμοί, σε συνδυασμό με την απουσία κεντρικής αγοράς κρέατος, τις ελληνοποιήσεις, την «φτωχή» κατάρτιση των παραγωγών και την έλλειψη εθνικής στρατηγικής έχουν οδηγήσει την ελληνική χοιροτροφία σε ύφεση.

Σημείωσε ότι οι χοιρομητέρες υπολογίζονται σε πάνω από 50.0000, ενώ ο κ. Γκαζνάκης τόνισε ότι δεν υπερβαίνουν τις 45.000. Ανέφερε, δε, ότι με στοιχεία του 2012 υπάρχουν 1,099 εκατ. χοίροι σε παραγωγή.