current views are: 1

31 Αυγούστου 2014
Δημοσίευση15:23

O μεγάλος «ασθενής» της Ευρωζώνης και το μαχαίρι στον λαιμό του Ολάντ

Τα «φαντάσματα» της κρίσης έχουν επιστρέψει για τα καλά στην Ευρωζώνη, με Γαλλία και Ιταλία να προκαλούν κλυδωνισμούς στη νομισματική ένωση. Mπορεί τα προβλήματα της Ρώμης να είναι αποτελούν μεγάλο κινδυνο για τη σταθερότητα, όμως ο «γάλλος» ασθενής είναι εκείνος που τρομάζει, κυριολεκτικά, τις Βρυξέλλες και κυρίως το Βερολίνο.

Δημοσίευση 15:23’
αρθρο-newpost

Τα «φαντάσματα» της κρίσης έχουν επιστρέψει για τα καλά στην Ευρωζώνη, με Γαλλία και Ιταλία να προκαλούν κλυδωνισμούς στη νομισματική ένωση. Mπορεί τα προβλήματα της Ρώμης να είναι αποτελούν μεγάλο κινδυνο για τη σταθερότητα, όμως ο «γάλλος» ασθενής είναι εκείνος που τρομάζει, κυριολεκτικά, τις Βρυξέλλες και κυρίως το Βερολίνο.

Ρεπορτάζ: Βαγγέλης Βιτζηλαίος

Τα «φαντάσματα» της κρίσης έχουν επιστρέψει για τα καλά στην Ευρωζώνη, με Γαλλία και Ιταλία να προκαλούν κλυδωνισμούς στη νομισματική ένωση. Mπορεί τα προβλήματα της Ρώμης να είναι αποτελούν μεγάλο κινδυνο για τη σταθερότητα, όμως ο «γάλλος» ασθενής είναι εκείνος που τρομάζει, κυριολεκτικά, τις Βρυξέλλες και κυρίως το Βερολίνο.

H πολιτική αστάθεια, με την τρίτο κυβερνητικό σχήμα σε διάστημα δύο ετών, σε συνδυασμό με τους αμείλικτους δημοσιονομικούς (και μη) αριθμούς δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα για τη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία της Ευρωζώνης, με τον γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ να δείχνει σχεδόν «παραδομένος». Τα δεδομένα, που αποτυπώνουν την κατάσταση της γαλλικής οικονομίας, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια άμεσης ανάκαμψης.

Ο αριθμός των ανέργων στη χώρα αυξήθηκε για ένατο συνεχόμενο μήνα τον Ιούλιο φτάνοντας, συνολικά, τα 3,424 εκατομμύρια, με 500.000 Γάλλους να έχουν μείνει χωρίς δουλειά επί προεδρίας του. Η ανάπτυξη που κατέγραψε η γαλλική οικονομία κατά το δεύτερο τρίμηνο, και για δεύτερο συνεχές τρίμηνο, ήταν μηδενική, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία. Το δημοσιονομικό έλλειμμα υπολογίζεται ότι θα φτάσει στο 4% του ΑΕΠ το 2014, αντί της αρχικής πρόβλεψης για 3,8%, με συνέπεια, ο στόχος του 3% εντός του 2015 να μοιάζει με ουτοπία.

Πόσο εύκολο είναι να εφαρμόσουν Ολάντ και Βαλς τις περιβόητες (ή διαβόητες πια) «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις»; Η απάντηση είναι σίγουρα, καθόλου. «Ο κ. Ολάντ, από την ώρα της εκλογής του, τρομοκρατείται από την Κεντρική Τράπεζα της Γαλλίας πως το γαλλικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει αν εκείνος δεν υιοθετεί πολιτικές που γνωρίζει ότι δυναμιτίζουν τα δημόσια οικονομικά και τον παραγωγικό τομέα της Γαλλίας. Όλες του οι κινήσεις, ουσιαστικής αυτο-υπονόμευσης εξηγούνται μέσα από αυτό το θλιβερό πρίσμα» σχολιάζει στο newpost ο οικονομολόγος, Γιάνης Βαρουφάκης.

Δύσπιστοι οι Γάλλοι

Οι γάλλοι πολίτες φαίνονται να έχουν χάσει κάθε ελπίδα για ανάκαμψη με τον σοσιαλιστή πρόεδρο στα ηνία. Ο Φρανσουά Ολάντ σπάει κάθε ρεκόρ χαμηλής δημοτικότητας, αφού είναι ο λιγότερο δημοφιλής γάλλος πρόεδρος τον τελευταίο μισό αιώνα με ποσοστό 17%, ενώ και ο πρόσφατα δημοφιλής Μανουέλ Βαλς, τείνει να τον ακολουθήσει στην φθίνουσα πορεία.

Ο «δεξιόστροφος» πρθυπουργός έχασε 9% τον Αύγουστο, έπειτα από μείωση κατά 6% τον Ιούλιο και 5% τον Ιούνιο, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του IFOP που δημοσίευσε η Journal du Dimanche. Παράλληλα, σε δημοσκόπηση για λογαριασμό της «Le Figaro» μία μέρα μετά τον ανασχηματισμό, το 75% δεν πιστεύει ότι μπορεί το νέο σχήμα να αναζωογονήσει την οικονομία, ενώ το 55% των Γάλλων επιθυμεί διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και προκήρυξης πρόωρων εκλογών.

Βρυξέλλες και Βερολίνο «πρεσάρουν»

Την ίδια ώρα, οι έξωθεν πιέσεις προς τον πρόεδρο Ολάντ είναι ασφυκτικές. Με την ορκωμοσία της κυβέρνησης «Βαλς ΙΙ» η Κομισιόν, διά του εκπροσώπου της Σάιμον Ο’ Κόνορ έσπευσε να διαμηνύσει: «Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο, είναι επιτακτικό η Γαλλία (…) να επιταχύνει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη, να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα, να ενισχύσει την απασχόληση».

Μία μέρα μετά, την Πέμπτη, η γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ έστειλε εκ νέου μήνυμα λιτότητας στο Παρίσι, αφού τόνισε σε συνέντευξή της στο γερμανικό περιοδικό Cicero ότι χρειάζονται «πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές στη Γαλλία». Παράλληλα, σημείωσε με νόημα ότι «το 2000 η Γερμανία ήταν ο ασθενής της Ευρώπης. Η χώρα άλλαξε την κατάσταση μέσω μεταρρυθμίσεων».


σχετικα αρθρα