current views are: 2

5 Δεκεμβρίου 2016
Δημοσίευση12:47

WSJ: Πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% πέραν του 2018 ή αδιέξοδο και νέο μνημόνιο

Τα δύο σενάρια για την Ελλάδα παρουσιάζει και αναλύει η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, ενώ η συνεδρίαση του Eurogroup είναι σε εξέλιξη. Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, επιτυγχάνεται συμφωνία ΔΝΤ – Γερμανίας, με τίμημα το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα πέραν του 2018, ενώ σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο, το αδιέξοδο συνεχίζεται και πέραν τις γερμανικές εκλογές, με την ελληνική οικονομία να μπαίνει σε τέταρτο πρόγραμμα.

Δημοσίευση 12:47’

Τα δύο σενάρια για την Ελλάδα παρουσιάζει και αναλύει η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, ενώ η συνεδρίαση του Eurogroup είναι σε εξέλιξη. Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, επιτυγχάνεται συμφωνία ΔΝΤ – Γερμανίας, με τίμημα το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα πέραν του 2018, ενώ σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο, το αδιέξοδο συνεχίζεται και πέραν τις γερμανικές εκλογές, με την ελληνική οικονομία να μπαίνει σε τέταρτο πρόγραμμα.

Τα δύο σενάρια για την Ελλάδα παρουσιάζει και αναλύει η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, ενώ η συνεδρίαση του Eurogroup είναι σε εξέλιξη.

Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, επιτυγχάνεται συμφωνία ΔΝΤ – Γερμανίας, με τίμημα το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα πέραν του 2018, ενώ σύμφωνα με το δεύτερο σενάριο, το αδιέξοδο συνεχίζεται και πέραν τις γερμανικές εκλογές, με την ελληνική οικονομία να μπαίνει σε τέταρτο πρόγραμμα.

Παράλληλα, την εκτίμηση ότι το Βερολίνο επιδιώκει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για άλλα δέκα χρόνια προχωρά και η Süddeutsche Zeitung, περιγράφοντας σκηνικό καβγά μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης με αντικείμενο τα μέτρα λιτότητας που θα πρέπει να επιβληθούν στη χώρα μας.

Πιο αναλυτικά, όπως αναφέρει η WSJ, «οι (κοινοτικοί) αξιωματούχοι φοβούνται πως υπάρχουν δύο εκβάσεις για την ελληνική υπόθεση» και εξηγεί:

Στο πρώτο σενάριο, η Γερμανία και το ΔΝΤ συμφωνούν σε μια συμβιβαστική λύση για τους στόχους του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Αλλά το τίμημα μιας τέτοιας συμφωνίας είναι ότι για κάθε έτος, πέραν του 2018, η Ελλάδα θα υποχρεούται σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, και το ΔΝΤ θα επιμείνει ότι η Αθήνα θα πρέπει να νομοθετήσει επαρκή πρόσθετα μέτρα λιτότητας για να πειστεί ότι ο στόχος θα επιτευχθεί. Αλλά όπως έχουν τα πράγματα, είναι άδηλο αν οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα είναι σε θέση να νομοθετήσει περαιτέρω μέτρα λιτότητας, αυξάνοντας την προοπτική νέας πολιτικής αστάθειας.

Το εναλλακτικό σενάριο, συνεχίζει η εφημερίδα, είναι το αδιέξοδο να συνεχιστεί μέσα το καλοκαίρι – και μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

«Έως τότε, η ζημία για την ελληνική οικονομία πιθανότατα θα είναι τόσο μεγάλη, ώστε θα απαιτηθεί ένα τέταρτο σχέδιο διάσωσης για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ», υπογραμμίζει το δημοσίευμα.

«Και με τα δύο σενάρια διακινδυνεύεται μια επανάληψη της ελληνικής κρίσης του περασμένου έτους. Η Ευρωζώνη διαθέτει πλέον ικανότητα λήψης αποφάσεων για να την σταματήσει;» διερωτάται ο δημοσιογράφος Simon Nixon και προσθέτει:

Σε μια ήπειρο που ταλανίζεται από πολλαπλές κρίσεις, η Ελλάδα παραμένει το λίκνο της ευρωπαϊκής δυσλειτουργίας. Η χώρα μπορεί να έχει φύγει από τα πρωτοσέλιδα των τελευταίων μηνών, οι πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει φαινομενικά έχουν θαφτεί κάτω από ένα κύμα διάσωσης με ρευστό.

«Ωστόσο, (η Ελλάδα) εξακολουθεί να αποτελεί τοn μεγαλύτερο κίνδυνο για την επιβίωση της ευρωζώνης. Κι αυτό γιατί οι συνθήκες στην Ελλάδα υποχρεώνουν την ευρωζώνη να κάνει κάτι που μέχρι στιγμής εμφανίστηκε ανίκανη να κάνει, παρά μόνο υπό συνθήκες ακραίας οικονομικής πίεσης: να λάβει μια συλλογική πολιτική απόφαση» τονίζει.

«Στην πραγματικότητα, η κατάσταση απέχει πολύ από το να είναι απλή. Η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν υποσχεθεί στα κοινοβούλιά τους ότι δεν θα ζητήσουν περισσότερα χρήματα για την Ελλάδα, εκτός εάν το ΔΝΤ συνεχίσει να δανείζει την Ελλάδα. Όμως, το ΔΝΤ αναφέρει ότι δεν θα πράξει κάτι τέτοιο, εκτός αν έχει πεισθεί ότι το βάρος του χρέους στην Ελλάδα είναι βιώσιμο. Για το ΔΝΤ, αυτό είναι ένα ζήτημα θεσμικής αξιοπιστίας. Έχει ήδη βάλει το όνομά του σε δύο αποτυχημένα προγράμματα, και είναι αποφασισμένο να ενταχθεί σε ένα τρίτο πρόγραμμα, μόνο εάν πειστεί ότι η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στις αγορές στο τέλος του (προγράμματος), με την οικονομική κυριαρχία της αποκατεστημένη» σημειώνεται.

«Το παράθυρο ευκαιρίας για μια συμφωνία πιθανώς δεν να μείνει ανοιχτό για πολύ. Η Ολλανδία διεξαγάγει εθνικές εκλογές στα μέσα Μαρτίου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα είναι σε θέση να συμφωνήσει σε οιαδήποτε συμφωνία από τις αρχές Φεβρουαρίου, οπότε το κοινοβούλιο διαλύεται, μέχρι να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση συνασπισμού, ίσως όχι έως το Μάιο. Μέχρι τότε οι γαλλικές προεδρικές εκλογές θα είναι σε εξέλιξη, δημιουργώντας μια περαιτέρω καθυστέρηση. Χωρίς μια συμφωνία πριν από το καλοκαίρι, η Αθήνα θα αρχίσει να αντιμετωπίζει εκ νέου περιορισμούς ρευστότητας, με συνέπειες για την ανάκαμψή της» προειδοποιεί το δημοσίευμα. 


σχετικα αρθρα