current views are: 1

30 Απριλίου 2014
Δημοσίευση09:44

Σύντροφε Αρβανίτη δημοσιογράφος ή παρουσιαστής του… ΣΥΡΙΖΑ

Παρακάλεσα τον πρόεδρο –δεν δυσκολεύτηκα- να είναι δίπλα μου για να σας παρουσιάσω το ψηφοδέλτιο της νίκης!

Δημοσίευση 09:44’
αρθρο-newpost

Παρακάλεσα τον πρόεδρο –δεν δυσκολεύτηκα- να είναι δίπλα μου για να σας παρουσιάσω το ψηφοδέλτιο της νίκης!

Γράφει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος 

«Παρακάλεσα τον πρόεδρο –δεν δυσκολεύτηκα- να είναι δίπλα μου για να σας παρουσιάσω το ψηφοδέλτιο της νίκης! Το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ» έτσι προλόγισε ο… παρουσιαστής  της εκδήλωσης του ευρωψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τίποτα περίεργο. Το θέμα είναι ότι αυτόν τον ρόλο είχε ο δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης. Ναι, μπορεί να είναι διευθυντής του κομματικού ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο», ωστόσο θυμάμαι στα τηλεοπτικά παράθυρα να διεκδικεί για τον εαυτό του την ιδιότητα και την ανεξαρτησία του δημοσιογράφου και όχι του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ! Μάλιστα λίγο νωρίτερα στη ζωντανή μετάδοση της συγκεκριμένης εκδήλωσης τον άκουσα να λέει: «Σύντροφοι και συντρόφισσες…».  

Σύντροφε Αρβανίτη όλοι έχουμε πολιτικές απόψεις, αλλά ο δημοσιογράφος οφείλει να είναι απέναντι από την εξουσία, να την κρίνει, να την ελέγχει και όχι να παρουσιάζει τα ψηφοδέλτια της. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα εξουσίας, είναι αξιωματική αντιπολίτευση, είναι… εξουσία. 

Σύντροφε Αρβανίτη, το τελευταίο διάστημα μεγάλη κουβέντα άνοιξε για τους δημοσιογράφους που επέλεξαν να περάσουν στην  πολιτική ως υποψήφιοι, δεν είναι η πρώτη φορά. Αυτοί, όμως διάλεξαν…  

Σύντροφε Αρβανίτη,  εκατοντάδες δημοσιογράφοι δουλεύουν σκληρά, κάτω από δύσκολες συνθήκες και υπό τη πίεση των συμφερόντων και της εξουσίας και κάνουν καλά τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια και δεν μπορεί μια μικρή μερίδα στρατευμένων δημοσιογράφων να δημιουργούν εντυπώσεις.  

Ο δημοσιογράφος, όπως ο κάθε πολίτης  έχει το δικαίωμα να πολιτεύεται, να γίνεται  ο ίδιος μέρος του πολιτικού συστήματος… αλλά δεν μπορεί να είναι πια δημοσιογράφος όπως ο γιατρός ή ο δικηγόρος! Και φυσικά η πορεία του και τα όσα έλεγε και έγραφε αξιολογούνται και κρίνονται στη βάση της κομματικής του επιλογής. 

Τις τελευταίες ημέρες με ένταση στο δημόσιο διάλογο μπαίνει το ερώτημα, πόσο αξιόπιστοι, ως δημοσιογράφοι, μπορεί να είναι εκείνοι που έγιναν πολιτικοί;  

Μήπως το χειρότερο είναι αυτοί που δεν έχουν βγει στο ξέφωτο της πολιτικής σκηνής και πατάνε και στις δυο βάρκες, χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν και τις δυο ιδιότητες;    

Σύντροφε Αρβανίτη, ο σοφός λαός μας λέει ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς!  

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο δημοσιογράφος δεν έχει πολιτική άποψη, αλλά όταν επιλέγει κομματικό στρατόπεδο θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι η γνώμη του είναι στρατευμένη! 

Με εκτίμηση…


σχετικα αρθρα