current views are: 1

28 Αυγούστου 2014
Δημοσίευση11:03

Ο Παπαδόπουλος αρθρογραφεί υπέρ Κουβέλη

Υπέρ της υποψηφιότητας του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας τάχθηκε ο πρώην εκπρόσωπος του κόμματος, Ανδρέας Παπαδόπουλος.

Δημοσίευση 11:03’
αρθρο-newpost

Υπέρ της υποψηφιότητας του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας τάχθηκε ο πρώην εκπρόσωπος του κόμματος, Ανδρέας Παπαδόπουλος.

Υπέρ της υποψηφιότητας του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη για την Προεδρία της Δημοκρατίας τάχθηκε ο πρώην εκπρόσωπος του κόμματος, Ανδρέας Παπαδόπουλος.

Παρά την αποχώρησή του από την Αγίου Κωνσταντίνου και τις βολές που εξαπέλυσε κατά της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ, κατηγορώντας τον κ. Κουβέλη για την αποτυχία του κόμματος στις ευρωεκλογές τονίζει σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα» πως «ο Φώτης Κουβέλης είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να συγκεντρώσει τον αριθμό των 180 βουλευτών. Εχει κρυστάλλινη διαδρομή, ήθος, αποδοχή αλλά και το αναγκαίο πολιτικό ανάστημα για τη θέση αυτή».

Παράλληλα, τάσσεται κατά των πρόωρων εκλογών, ενώ εκφράζει την άποψη ότι αδίκως εγκαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ για την στάση του στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Αναλυτικά το άρθρο όπως δημοσιεύεται στα «Νέα»:

Γιατί αριστερός Πρόεδρος

Ο Φώτης Κουβέλης εγγυάται τη σταθερότητα

Του Ανδρέα Ε. Παπαδόπουλου

Aς αρχίσουμε από ένα απλό ερώτημα: η χώρα χρειάζεται εκλογές; Οχι. Ετσι απαντά η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών στις έρευνες της κοινής γνώμης, που σημαίνει ότι η κοινωνία, παρά τις τεράστιες δυσκολίες, κρατά στάση αναμονής. Είναι ενδεικτικό ότι η συμμετοχή σε όλες τις διαδηλώσεις ήταν πολύ μικρή, ενώ και οι λεγόμενοι Αγανακτισμένοι έχουν εξαφανιστεί.
Κατά συνέπεια, όσοι συμμερίζονται την παραπάνω εκτίμηση οφείλουν να βρουν τη φόρμουλα εκείνη που θα αποτρέψει τις εκλογές, αναζητώντας το πρόσωπο εκείνο που πληροί τις προϋποθέσεις για την Προεδρία της Δημοκρατίας.

Στο σημείο αυτό να ανοίξω παρένθεση και να πω ότι όσοι εγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ για τη στάση του στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας κάνουν λάθος, με την έννοια ότι το Σύνταγμα δίνει αυτό το δικαίωμα, άρα εν προκειμένω δεν παίζει με το Σύνταγμα η αξιωματική αντιπολίτευση. Επιπλέον, να θυμίσω ότι αυτή τη διάταξη του Συντάγματος αξιοποίησαν τόσο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1990 όσο και ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 προκαλώντας αμφότεροι εκλογές. Κλείνει η παρένθεση.
Για να απαντήσω όμως και στο αρχικό ερώτημα, εκτιμώ ότι ο Φώτης Κουβέλης είναι το μόνο πρόσωπο που μπορεί να συγκεντρώσει τον αριθμό των 180 βουλευτών. Εχει κρυστάλλινη διαδρομή, ήθος, αποδοχή αλλά και το αναγκαίο πολιτικό ανάστημα για τη θέση αυτή.

Συν τοις άλλοις, αυτή την ώρα τουλάχιστον το 1/3 των πολιτών στρέφεται προς την ευρύτερη Αριστερά, άρα άμα θέλουμε να εκπροσωπείται όλος ο ελληνικός λαός θα πρέπει υποχρεωτικά ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται – επιτέλους – από αυτόν τον χώρο.

Η απόφαση δεν είναι εύκολη για κανέναν, ούτε για τα κόμματα της συγκυβέρνησης (κυρίως τη ΝΔ) ούτε για τη ΔΗΜΑΡ και τον ίδιο τον κ. Κουβέλη. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ είναι το τελευταίο πρόσωπο που μπορεί να μπει σε διαδικασίες μεθοδεύσεων και υπόγειων συναλλαγών. Οσοι, δε, τον κατηγορούν για κάτι τέτοιο ή δεν τον ξέρουν ή κρίνουν από τον εαυτό τους.

Αρα, κατά τη γνώμη μου, στην περίπτωση που ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συμφωνήσουν στο πρόσωπο του κ. Κουβέλη, καλό είναι οι διαδικασίες να τρέξουν και όλα να γίνουν στο φως, χωρίς διαρροές και υπονοούμενα. Η ΔΗΜΑΡ πρέπει ακολούθως να βρει τον δρόμο της πατώντας πάνω στις ράγες των θέσεων της υπεύθυνης Αριστεράς, μαθαίνοντας να «ζει» και χωρίς τον άνθρωπο που την ίδρυσε.

Η εξέλιξη αυτή θα είναι καλή για όλους. Η κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα και με σχετική άνεση χρόνου, ενώ θα υπάρχει και η αναγκαία ισορροπία στο πολιτικό σύστημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να προετοιμαστεί καλύτερα και να είναι έτοιμος για τις εκλογές το 2016, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα είναι πρώτο κόμμα.

Και φυσικά η ΔΗΜΑΡ, που όπως με την κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας τον Ιούνιο του 2012, έτσι και τώρα θα έχει συμβάλει στη σταθερότητα της χώρας, ξανακερδίζοντας την εκτίμηση των πολιτών.

Επιπλέον θα δοθεί και ο απαραίτητος χρόνος στην Κεντροαριστερά να ανασυνταχθεί. Με την αναγκαία επισήμανση ότι αυτή η φορά θα είναι πιθανόν η τελευταία! Ιδωμεν.


σχετικα αρθρα