current views are: 32

22 Μαΐου 2015
Δημοσίευση13:07

Μαυροβούνιο: Ευρώ χωρίς… Ευρωζώνη

Την περίπτωση του Μαυροβουνίου έφερε στο προσκήνιο δημοσίευμα του Bloomberg.

Δημοσίευση 13:07’
αρθρο-newpost

Την περίπτωση του Μαυροβουνίου έφερε στο προσκήνιο δημοσίευμα του Bloomberg.

Την περίπτωση του Μαυροβουνίου έφερε στο προσκήνιο δημοσίευμα του Bloomberg.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, φέρεται να εξετάζει την εισαγωγή παράλληλου νομίσματος στην Ελλάδα, σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους.

Μάλιστα, όπως δήλωσε στο Bloomberg πηγή προσκείμενη σε αυτόν, ο κ. Σόιμπλε φέρεται να επικαλέστηκε το παράδειγμα του Μαυροβουνίου, που χρησιμοποιεί το ευρώ αλλά δεν είναι μέλος της ευρωζώνης.

Η περίπτωση του Μαυροβουνίου

Με τη λήξη του εμφυλίου της Γιουγκοσλαβίας, το Μαυροβούνιο προσπάθησε να περισώσει τον εαυτό του από τις επιπτώσεις της ήττας του Μιλόσεβιτς, προσφέροντας «γη και ύδωρ», ιδίως στη Γερμανία. Έτσι, στη χώρα υιοθετήθηκε ως το μόνο επίσημο νόμισμα το γερμανικό μάρκο

Ωστόσο, την 1η Ιανουαρίου του 2002, τα εθνικά ευρωπαϊκά νομίσματα καταργούνται και αντικαθίστανται από το ευρώ με το Μαυροβούνιο βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι.

Πιο συγκεκριμένα, η χώρα κλήθηκε να επιλέξει αν θα κυκλοφορήσει κάποιο δικό της νόμισμα ή αν θα ακολουθήσει την νέα νομισματική ευρωπαϊκή πραγματικότητα. 

Τελικά, επέλεξε το δεύτερο και έγινε η πρώτη χώρα που υιοθέτησε το ευρώ, χωρίς όμως να ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή την Ευρωζώνη και χωρίς η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ελέγχει τη δημοσιονομική του πολιτική.

Το «φθηνό» ευρώ

Τρία χρόνια μετά την υιοθέτηση του ευρώ από το Μαυροβούνιο, το 2005, για να αλλάξει κάποιος 20 ευρώ, έπρεπε να περιμένει στην ουρά κάποιας από τις τοπικές τράπεζες, για να του το χαλάσουν σε τέσσερα χαρτονομίσματα των 5 ευρώ. Παράλληλα, το ακριβότερο πιάτο σε ένα καλό εστιατόριο δεν μπορούσε να στοιχίζει περισσότερο από 2,50€.

Τα χρήματα που κυκλοφορούσαν στις καθημερινές συναλλαγές γίνονταν αποκλειστικά με λεπτά του ευρώ και ο μέσος μηνιαίος μισθός κυμαινόταν ανάμεσα στα 160€ με 200€.

Και μπορεί το «φθηνό» ευρώ του Μαυροβουνίου να μην είχε τη «λάμψη» του αυθεντικού, όμως τα παραθαλάσσια θέρετρα προσέλκυσαν σημαντικούς επενδυτές. Ως αποτέλεσμα, εξαιτίας του φθηνού εργατικού δυναμικού, τα χρόνια που ακολούθησαν χτίστηκαν μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία, καζίνο και μαρίνες.

Πολύ γρήγορα, η χώρα μετατράπηκε σε ένα «οικονομικό προτεκτοράτο», το οποίο βρισκόταν στους κόλπους της Ευρωζώνης. 

Στις 15 Οκτωβρίου 2007 η Ευρωπαϊκή Ένωση, αξιολογώντας την αίτηση προσχώρησης του Μαυροβουνίου, τόνισε στις αρχές της χώρας ότι «μόνο οι 27 χώρες-μέλη της Ευρωζώνης έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν το ευρώ ως το εθνικό τους νόμισμα» και ότι «μόνο μία χώρα-μέλος της ΕΕ έχει το δικαίωμα να γίνει μέλος της Ευρωζώνης, και μάλιστα εφόσον τηρήσει συγκεκριμένα κριτήρια που έχουν τεθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση». 

Η ΕΕ, λοιπόν, στην ουσία επέτρεψε και ωφελήθηκε από αυτό το ιδιαίτερο νομισματικό καθεστώς και με τα… τετελεσμένα που η ίδια δημιούργησε, προσπαθεί να πετύχει την ένταξη της βαλκανικής χώρας με τους πιο ευνοϊκούς -για αυτήν- όρους.

Έτσι, η ενταξιακή πορεία του Μαυροβουνίου είναι στον «πάγο», καθώς εξαρτάται εξ ολοκλήρου από τις ορέξεις των Βρυξελλών…


σχετικα αρθρα