Η ΔΗΜΑΡ δεν έχει άγχος για τη συγκυβέρνηση

Τα πρώτα εικοσιτετράωρα μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης, η Δημοκρατική Αριστερά έμοιαζε να είναι ο αδύναμος κρίκος του σχήματος. Ο κ. Κουβέλης απέκτησε εσωκομματική αντιπολίτευση. Έχασε ένα από τα κορυφαία και ιδρυτικά στελέχη της ΔΗΜΑΡ, το Στέφανο Μπαγιώργο, που μπορεί να είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό, για τον μικρόκοσμο των ανανεωτικών του Συνασπισμού ήταν ένα πολύ σημαντικό στέλεχος και σημείο αναφοράς. Θέματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις και η λαθρομετανάστευση έδειχναν να αποτελούν σημεία αξεπέραστα, στα οποία θα δοκιμαζόταν οι αντοχές της ΔΗΜΑΡ και κατ’ επέκταση της συγκυβέρνησης.  

Σχεδόν ένας μήνα μετά την ορκωμοσία του Αντώνη Σαμαρά γίνεται πλέον καθημερινά όλο και πιο σαφές, ότι το πρόβλημα της συγκυβέρνησης δεν θα είναι η Δημοκρατική Αριστερά. Ο Φώτης Κουβέλης δείχνει αποφασισμένος να τιμήσει την υπογραφή που έβαλε κάτω από το συμβόλαιο συνασπισμού και να στηρίξει την κυβέρνηση.

Η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ, δείχνοντας απροσδόκητη ωριμότητα «έκλεισε» τις γραμμές της πίσω του. Η εσωκομματική αντιπολίτευση στρατεύτηκε στα καθήκοντα ενός κόμματος που δίνει μια μεγάλη μάχη. Ακόμα και ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, που είχε κάθε λόγο να είναι χολωμένος με τις επιλογές του προέδρου, επανήλθε και ανέλαβε σημαντικά καθήκοντα.  

Ο ίδιος ο κ. Κουβέλης κέρδισε τις εντυπώσεις με τον τρόπο που χειρίστηκε την κυβερνητική κρίση της «επαναδιαπραγμάτευσης» την οποία προκάλεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Υπερασπίστηκε τη συνοχή της κυβέρνησης. Κατέστησε σαφές προς κάθε κατεύθυνση, πως η επαναδιαπραγμάτευση δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση ούτε θα τελειώσει σε τρία τέρμινα.

Τόνισε ότι δεν έχει «κανένα άγχος αναφορικά με το να μην υπάρξει αναντιστοιχία όσων προεκλογικά διατυπώθηκαν, ως υπόσχεση και εξαγγελία με αυτά τα οποία θα συμβούν». Και το σημαντικότερο, στήριξε πλήρως και ανεπιφύλακτα τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.  

Συναρπαστικός ο κ. Κουβέλης μπορεί να μην είναι, έχει χρόνια στην πολιτική όμως και διαθέτει κοινή λογική. Το να υπονομεύσεις το σημαντικότερο υπουργό μιας τρικομματικής κυβέρνησης μέσα στον πρώτο μήνα είναι συνταγή αυτοκαταστροφής και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ θέλει να βγάλει τουλάχιστον τη διετία, έχει καταλάβει πως σημασία δεν έχει να δημιουργήσει πρόσκαιρες εντυπώσεις, αλλά να έχει χρονική άνεση η κυβέρνηση για να παράξει αποτελέσματα.

Κοντά στη ΔΗΜΑΡ ο κ. Στουρνάρας δεν είναι, στην Αγίου Κωνσταντίνου όμως τον εκτιμούν, αντιλαμβάνονται ότι ξέρει τη δουλειά και την εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο στο δικό τους κοινό. Το να του πάρουν τη διαπραγμάτευση από τα χέρια είναι μια προοπτική που προκαλεί στον κ. Κουβέλη δέος, στο κάτω-κάτω της γραφής και τα εφημερίδες διάβαζε τα τελευταία τρία χρόνια και τα νέα χαράτσια μετά από κάθε διαπραγματευτική επιτυχία των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου.  

Έναντι του κ. Βενιζέλου, ο οποίος έχει ένα εμφανές άγχος να «κερδίσει πόντους» από τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση ο κ. Κουβέλης έχει ένα πλεονέκτημα. Όντας σε θέση να ανεβαίνει με τα πόδια από την Αγίου Κωνσταντίνου στο γραφείο του στη Ζαλοκώστα και να μιλάει με τον κόσμο, ξέρει ότι οι ψηφοφόροι του δεν περιμένουν να αλλάξει την κατάσταση από σήμερα ως αύριο και ότι η πρώτη προτεραιότητα παραμένει να μείνει η χώρα στο ευρώ.

Σε αυτούς τους ψηφοφόρους όμως, ο κ. Κουβέλης κερδίζει πόντους. Αντιπολιτευόμενη συμπολίτευση στην κυβέρνηση ο κ. Κουβέλης δεν θα είναι επειδή πιστεύει ότι οι πολίτες που έδωσαν την πλειοψηφία στη συγκυβέρνηση, δεν την ψήφισαν γι’ αυτό.

Και ενδεχομένως, να έχει διαβάσει καλύτερα το 18% του κ. Σαμαρά στις 6 Μαίου από τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.            
Προς τα έξω, η ΔΗΜΑΡ δίνει πια την εικόνα ότι δεν έχει άγχος και ότι δεν θα είναι ο αδύναμος κρίκος της συγκυβέρνησης. Για το ΠΑΣΟΚ, δεν θα έβαζε κανείς το χέρι του στη φωτιά.

Θέμης Δαγκλής

• ΔΗΜΑΡ