current views are: 1

21 Ιουλίου 2012
Δημοσίευση10:01

Μήνυμα εντός και εκτός συνόρων το άνοιγμα της Χαλυβουργίας

Μήνυμα αποφασιστικότητας προς πάσα κατεύθυνση, τόσο στο εσωτερικό όσο –κυρίως- στο εξωτερικό, αποτελεί για το Μέγαρο Μαξίμου η απόφαση που ελήφθη στο ανώτατο δυνατό πολιτικό επίπεδο, να παρέμβει η Δικαιοσύνη και να ανοίξει η Χαλυβουργία, σπάζοντας μια «αμφιλεγόμενη» απεργία 9 μηνών.

Δημοσίευση 10:01’
αρθρο-newpost

Μήνυμα αποφασιστικότητας προς πάσα κατεύθυνση, τόσο στο εσωτερικό όσο –κυρίως- στο εξωτερικό, αποτελεί για το Μέγαρο Μαξίμου η απόφαση που ελήφθη στο ανώτατο δυνατό πολιτικό επίπεδο, να παρέμβει η Δικαιοσύνη και να ανοίξει η Χαλυβουργία, σπάζοντας μια «αμφιλεγόμενη» απεργία 9 μηνών.

Μήνυμα αποφασιστικότητας προς πάσα κατεύθυνση, τόσο στο εσωτερικό όσο –κυρίως- στο εξωτερικό, αποτελεί για το Μέγαρο Μαξίμου η απόφαση που ελήφθη στο ανώτατο δυνατό πολιτικό επίπεδο, να παρέμβει η Δικαιοσύνη και να ανοίξει η Χαλυβουργία, σπάζοντας μια «αμφιλεγόμενη» απεργία 9 μηνών.
Μια σειρά από παράγοντες οδήγησαν τον Πρωθυπουργό να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και, με συνοπτικές διαδικασίες, να αποφασίσει ότι –όπως τονίζεται από συνεργάτες του- έπρεπε πάση θυσία να προσασπιστεί το δικαίωμα όλων στην εργασία.

Τα τελευταία 24ωρα άλλωστε, τόσο στο αρμόδιο υπουργείο όσο και στα επιτελεία των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση Σαμαρά, είχαν φτάσει μηνύματα για τις προθέσεις της εργοδοσίας που, εφ’ όσον υλοποιούνταν θα οδηγούσαν σε άμεσο λουκέτο την επιχείρηση και την απώλεια εκατοντάδων θέσεων εργασίας.

Συγκεκριμένα:

–       Ο επιχειρηματίας Μ. Μάνεσης ήταν αποφασισμένος να προχωρήσει στο κλείσιμο της επιχείρησης, με μικρές μάλιστα απώλειες για τον ίδιο λόγω της καλής λειτουργίας της έτερης επιχείρησης χαλυβουργίας στον Βόλο.

–       Υπήρχαν αυξανόμενες εκκλήσεις εργαζομένων της Χαλυβουργίας που ζητούσαν την παρέμβαση της Πολιτείας για την επαναλειτουργία του εργοστασίου.

–       Οι όποιες προσπάθειες συνεννόησης ανάμεσα σε Υπουργείο Εργασίας με το ΚΚΕ ή τον ΣΥΡΙΖΑ έπεφτε στο κενό.

Παράλληλα φαινόταν ότι η μικρή μερίδα εργαζομένων που τάσσονταν σκληρά υπέρ της απεργίας, τηρούσε ανυποχώρητη στάση με τους πολιτικούς υποκινητές τους να δυναμιτίζουν οποιαδήποτε απόπειρα εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης.
Εξετάζοντας τα δεδομένα αυτά, ο κ. Σαμαράς αντιλήφθηκε εγκαίρως ότι η κατάσταση θα οδηγείτο εκτός ελέγχου.

Με μια ξεκάθαρη δικαστική απόφαση στη φαρέτρα του έδωσε εντολή να λήξει το θέμα άμεσα. Σύμφωνα με πληροφορίες, δε διαβουλεύτηκε με τους κυβερνητικούς του εταίρους –τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη- αν και θεωρείται βέβαιο ότι ήταν σε γνώση του ότι οι εκκλήσεις των εργαζομένων που δε μετείχαν σκληροπηρυνικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις, είχαν απευθυνθεί και προς τα επιτελεία της Ιπποκράτους και της Αγ. Κωνσταντίνου.

Προφανώς από το Μ. Μαξίμου θα ήταν ευτυχέστεροι αν είχε εξευρεθεί λύση που δεν περιελάμβανε την αστυνομική επέμβαση. Ωστόσο γρήγορα διαπιστώθηκε ότι εξέλιπαν άλλες μέθοδοι. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος ήταν να σταλεί σαφές μήνυμα εντός και εντός συνόρων.

Αυτή άλλωστε παραμένει και η κεντρική κατεύθυνση της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία από την πρώτη στιγμή ανέδειξε την αναγκαιότητα να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό, Κάτι που, πέραν των πρωτοβουλιών στο πεδίο των αποκρατικοποιήσεων ή των συγχωνεύσεων οργανισμών και φορέων του Δημοσίου, υπηρετείται και από την ανάληψη δράσεων που επιβεβαιώνουν την αποφασιστικότητα του Πρωθυπουργού να διατηρήσει τον απόλυτο έλεγχο το εσωτερικό της χώρας, ακόμη και αν αυτό περνά μέσα από ευθείες συγκρούσεις στο κοινωνικό πεδίο. 

Πάνος Ρασσιάς


σχετικα αρθρα