Ο Βενιζέλος, η «πόρτα» από τη ΔΗΜΑΡ και η μικρή κεντροαριστερή λύση

Το αργότερο την Παρασκευή, ο Βενιζέλος θα πρέπει να κατάλαβε ότι η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να αποφύγει το διάλογο για την Κεντροαριστερά πριν από δύο μήνες δεν ήταν συγκυριακή. Ο Κουβέλης έκοψε εκ νέου κάθε συζήτηση για το θέμα αυτό, βρίσκοντας ως άλλοθι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Σε λίγες εβδομάδες, οπότε και ο Βενιζέλος σκοπεύει να επανέλθει στην πρόταση, θα βρει κάτι άλλο…  
Στην Ιπποκράτους έχουν πειστεί, ότι ο Κουβέλης δεν ενδιαφέρεται για το μοντέλο της Ελιάς. Το πρότυπο του, λένε, δεν είναι ο Πρόντι αλλά ο Γκένσερ. Ο πιο προβεβλημένος μιας σειράς ηγετών του φιλελευθέρου κόμματος, που συγκυβέρνησαν τη Γερμανία χωρίς διακοπή  από το 1969 ως το 1997 με ποσοστά από 5,1% ως 11,2%.

Ο Κουβέλης θέλει την αυτονομία του για να μπορεί να συνεισφέρει τους απαραίτητους 15 ως 20 βουλευτές είτε σε ένα συνασπισμό με πυρήνα τη ΝΔ είτε με επικεφαλής το ΣΥΡΙΖΑ και με τον ίδιο πάντα στην κυβέρνηση. 
 
Αν αυτός είναι ο προσανατολισμός του Κουβέλη, δεν είναι χωρίς αμφισβήτηση στη ΔΗΜΑΡ. Οι πιο στενοί συνεργάτες του, ο γραμματέας Σπύρος Λυκούδης, ο εκπρόσωπος Ανδρέας Παπαδόπουλος, ο ειδικός διαπραγματευτής και επιφορτισμένος με την παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου Δημήτρης Χατζησωκράτης, ο στρατηγικός νους της ρήξης με το ΣΥΡΙΖΑ το 2010 Θόδωρος Μαργαρίτης θα ήθελαν να δούν τη «μεγάλη Κεντροαριστερά» να γεννιέται, ανεξάρτητα από τις επιφυλάξεις που τρέφει ο κάθε ένας από αυτούς για το Βενιζέλο.

Όπως όμως ο Κουβέλης είναι σε θέση να παρακάμψει τις ενστάσεις της αριστερής του πτέρυγας, έτσι μπορεί να αντιπαρέλθει τις επιθυμίες των κεντρώων φίλων του. Η ΔΗΜΑΡ, στον τύπο το πιο δημοκρατικό κόμμα της Βουλής, είναι ταυτόχρονα και το πιο αρχηγικό.  

Αναγκαστικά ο Βενιζέλος θα πρέπει να ξεχάσει τη «μεγάλη κεντροαριστερή λύση» μαζί με τη ΔΗΜΑΡ, τουλάχιστον προς το παρόν. Προτεραιότητα του γίνεται εκ των πραγμάτων η «μικρή κεντροαριστερή λύση», δηλαδή η ανασύνθεση του ΠΑΣΟΚ με όλα τα στοιχεία που το έχουν εγκαταλείψει.

Εδώ οι προοπτικές του είναι καλύτερες. Όλοι έχουν δει τα προσωπικά τους εγχειρήματα να γειώνονται και βλέπουν την επανένταξη τους στο ΠΑΣΟΚ, ή σε ένα κεντροαριστερό σχήμα με πυρήνα το ΠΑΣΟΚ ως λύση. Ο Λοβέρδος, ο Μόσιαλος, κάποιοι αυτονομημένοι, ακόμα και ο Γ. Φλωρίδης δείχνουν διατεθειμένοι να βρουν ένα τρόπο να επανακάμψουν σε ένα κεντροαριστερό σχήμα. Ο Βενιζέλος θα τους απευθύνει πρόσκληση αφού τους βολιδοσκοπήσει, δεν θα ρισκάρει να φάει «πόρτες». Αν όμως ο Λοβέρδος και ο Μόσιαλος δεχτούν πρόσκληση, θα πάνε και στο διάλογο. 
 
Το στοίχημα του Βενιζέλου είναι να μην ανακοπεί η δημοσκοπική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ. Το ευτύχημα θα ήταν ένα διψήφιο ποσοστό πάνω από το 10% που θα πείσει και τους πιο δύσπιστους ότι το ΠΑΣΟΚ δεν διαλύεται. Αν το Μάιο το ΠΑΣΟΚ έχει φτάσει εκεί, τότε ο Βενιζέλος μπορεί να ασκήσει άλλου είδους πίεση στη ΔΗΜΑΡ, ούτως ή άλλως όσοι «επαναπατρίζονται» στο ΠΑΣΟΚ βρίσκονται πιο κοντά στη ΔΗΜΑΡ. 

Ο ανταγωνισμός στην Κεντραριστερά αναμένεται εξαιρετικά ενδιαφέρων τους επόμενους μήνες.   

Θέμης Δαγκλής 

• ΔΗΜΑΡ
• Φώτης Κουβέλης