Δημιουργούν κλίμα τεχνητής πόλωσης για να «διεμβολίσουν» την Χρυσή Αυγή

 

Το μήνυμα από τις δύο τελευταίες δημοσκοπήσεις ήταν σαφές. Ο εχθρός του Μεγάρου Μαξίμου και της κυβέρνησης δεν είναι οι εταίροι και η δήθεν κόντρα με φόντο το αντιρατσιστικό και μια σειρά από πεδία ιδεολογικής διαφωνίας. Οι μετρήσεις έδιναν το στίγμα των προθέσεων του εκλογικού σώματος προς τα άκρα και φαίνεται πως ελήφθη από το επιτελείο της Συγγρού. 

 

Για αυτό για πρώτη φορά άλλωστε ο Πρωθυπουργός σήκωσε τόσο πολύ τους τόνους εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής, στα πρόσωπα των οποίων είδε τελικά τους πραγματικούς «συλλέκτες» των δικών του ψηφοφόρων. 

 

Η δημοσκόπηση της MRB για λογαριασμό της εφημερίδας Real News αποδεικνύει περίτρανα μέσα από τα ερωτήματα σχετικά με τις συσπειρώσεις και τις μετακινήσεις ψηφοφόρων πως το μεγαλύτερο κύμα φυγής από την εκλογική βάση της ΝΔ έχει προορισμό το κόμμα της Χρυσής Αυγής. 

 

Συγκεκριμένα η Νέα Δημοκρατία κρατάει το 70,3% των ψηφοφόρων της και στη συνέχεια ένα 9%  φεύγει για τη Χρυσή Αυγή, 4% για τους Ανεξάρτητους Έλληνες και 3,5% για τον ΣΥΡΙΖΑ. 

 

Και στο ΣΥΡΙΖΑ όμως προκαλεί προβληματισμό και αμηχανία η «αναχώρηση» των ψηφοφόρων του προς την ακροδεξιά. Στην Κουμουνδούρου συσπειρώνουν το 67,2% των ψηφοφόρων τους και στέλνουν στη Χρυσή Αυγή το 6%, στο ΚΚΕ το 4,1%, στη ΝΔ 2,5% και στους ΑΝΕΛ το 2,2%. 

 

Και την ώρα που μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε ένας δημόσιος διάλογος με εκατέρωθεν βολές περί Δεξιάς και Αριστεράς, το χαρακτηριστικό ερώτημα «Ποιοι πιστεύετε πως είναι οι λόγοι που βοήθησαν την άνοδο της Χρυσής Αυγής» ρίχνει φως στο φαινόμενο της ανόδου του ακροδεξιού κόμματος. 

 

Το 48%  (δηλαδή περίπου οι μισοί) απάντησαν «η οικονομική κρίση και το αίσθημα κοινωνικού αποκλεισμού», το 8,5% «η κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη για το παρελθόν» και 22,6 «η υψηλή εγκληματικότητα». 

 

Το μήνυμα του εκλογικού σώματος είναι σαφές, καθώς δεν προτάσσουν στις απαντήσεις τους ούτε το θέμα της λαθρομετανάστευσης, ούτε τα φαινόμενα ρατσισμού, ούτε τα «ελληνικά» συσσίτεια. 

 

Το διαρκές οικονομικό αδιέξοδο των πολιτών, η έλλειψη αισιοδοξίας για το μέλλον καθώς και τα ατιμώρητα λάθη του παρελθόντος εις βάρος του λαού που ακόμα και σήμερα επαναλαμβάνονται μερικώς, στρέφουν τον κόσμο στα επονομαζόμενα «άκρα». 

 

Αυτά είναι τα βασικά συστατικά που πρέπει να επεξεργαστούν όχι μόνο τα επικοινωνιακά επιτελεία, επιχειρώντας μόνο την αλλαγή της «εικόνας», αλλά και τα κυβερνητικά και πολιτικά στελέχη προωθώντας την αλλαγή πολιτικής προς όφελος των πολιτών.