current views are: 1

3 Αυγούστου 2013
Δημοσίευση11:03

Κίνα: Το δημόσιο χρέος γονατίζει τον «γίγαντα με τα πήλινα πόδια»

Η παραδοχή της κινεζικής κυβέρνησης για τα πολύ υψηλά επίπεδα του δημόσιου χρέους και η προαναγγελία για κατεπείγοντα λογιστικό έλεγχο στα κρατικά «κιτάπια» σήμανε παγκόσμιο συναγερμό, αφού οι φόβοι που υπήρχαν εδώ και καιρό, επιβεβαιωνόντουσαν με τον πλέον επίσημο τρόπο: Τα πήλινα πόδια του οικονομικού γίγαντα άρχισαν να εμφανίζουν ρωγμές και οι φόβοι για μία κατάρρευση μία θορυβώδη κατάρρευση εντάθηκαν.

Δημοσίευση 11:03’
αρθρο-newpost

Η παραδοχή της κινεζικής κυβέρνησης για τα πολύ υψηλά επίπεδα του δημόσιου χρέους και η προαναγγελία για κατεπείγοντα λογιστικό έλεγχο στα κρατικά «κιτάπια» σήμανε παγκόσμιο συναγερμό, αφού οι φόβοι που υπήρχαν εδώ και καιρό, επιβεβαιωνόντουσαν με τον πλέον επίσημο τρόπο: Τα πήλινα πόδια του οικονομικού γίγαντα άρχισαν να εμφανίζουν ρωγμές και οι φόβοι για μία κατάρρευση μία θορυβώδη κατάρρευση εντάθηκαν.

Γράφει ο Παναγιώτης Βελισσάρης – Λυμπερίδης

Η παραδοχή της κινεζικής κυβέρνησης για τα πολύ υψηλά επίπεδα του δημόσιου χρέους και η προαναγγελία για κατεπείγοντα λογιστικό έλεγχο στα κρατικά «κιτάπια» σήμανε παγκόσμιο συναγερμό, αφού οι φόβοι που υπήρχαν εδώ και καιρό, επιβεβαιώθηκαν με τον πλέον επίσημο τρόπο: Τα πήλινα πόδια του οικονομικού γίγαντα άρχισαν να εμφανίζουν ρωγμές και οι φόβοι για μία κατάρρευση μία θορυβώδη κατάρρευση εντάθηκαν.

Η εκρηκτική ανάπτυξη που σημείωσε τις τελευταίες δεκαετίες η ασιατική χώρα, βασισμένη στις τεράστιες δημόσιες επενδύσεις και τις εξαγωγές ουσιαστικά κοντεύει να υπερθερμάνει την οικονομία, τη στιγμή που το δημόσιο χρέος εκτοξεύθηκε σε δυσθεώρητα επίπεδα.

Κινεζικές πόλεις, και επαρχίες έχουν συσσωρεύσει τεράστιες ποσότητες χρέους κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, λόγω έντονου δανεισμού για να τροφοδοτήσουν την οικονομία εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με τα περισσότερους από τους πόρους να κατευθύνονται στις υποδομές.

Ένα κατασκευαστικό «πάρτι» βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη: Αεροδρόμια, ουρανοξύστες, αυτοκινητόδρομοι, λιμάνια, και νέες σιδηροδρομικές γραμμές ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, κυρίως στις πλούσιες περιοχές του Νότου.

Και η τροφοδότηση όλων αυτών των πρότζεκτς -άρα και σε μεγάλο βαθμό η εξυπηρέτηση του χρέους- βασίζεται στους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας οι οποίοι επιβραδύνονται με τις προοπτικές να εξελίσσονται αρνητικά.

Οι μισθοί των εργαζομένων είναι απελπιστικά χαμηλοί ώστε να απορροφηθεί ο τεράστιος όγκος προϊόντων που παράγει η βιομηχανία, τη στιγμή που οι εξαγωγές πάνω στις οποίες βασίστηκε ένα πολύ μεγάλο μέρος της μεγέθυνσης της κινεζικής βιομηχανίας αρχίζουν να μειώνονται.

Και η ζήτηση τόσο στην ΕΕ, όσο και στις ΗΠΑ -δύο από τους βασικότερους εισαγωγείς των κινεζικών προϊόντων – έχει αρχίσει να μειώνεται, ελέω και της οικονομικής κρίσης. Με άλλα λόγια η βιομηχανία της Κίνας πλέον έχει φτάσει σε σημείο να παράγει πολύ περισσότερα από αυτά που της χρειάζονται, αφού νέοι «πελάτες» δύσκολα βρίσκονται στους χαλεπούς καιρούς που βιώνουμε.

Αυτό εξάλλου δείχνουν και οι αριθμοί, οι οποίοι μπορεί να μην λένε πάντα την αλήθεια, ωστόσο στην προκειμένη περίπτωση δείχνουν ως ένα βαθμό το μέγεθος του προβλήματος: Αν τα τελευταία τριάντα χρόνια ο μέσος όρος αύξησης του ΑΕΠ ήταν 10%, πέρυσι μειώθηκε στο 7,7% και το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου ήταν 7,5%. Το εμπορικό πλεόνασμα μειώθηκε τον Ιούνιο κατά 14%, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 3,1%.

Οι οιωνοί για την δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο δεν φαίνεται να είναι καλοί, και το ερώτημα το πόσο θα επηρεάσει η -προ των πυλών- κρίση στην Κίνα τις εύθραυστες Δυτικές οικονομίες αρχίζει και πλανάται όλο και περισσότερο πάνω από τα κυβερνητικά και οικονομικά επιτελεία αρκετών χωρών του πλανήτη.

Όπως σημειώνει το ινστιτούτο STARFOR o οικονομικός αντίκτυπος στον υπόλοιπο κόσμο θα πλήξει τα βιομηχανικά αγαθά, όπως τα σιδηρομεταλλεύματα. Παράλληλα, οι υπερβολικές προσδοκίες για την κινεζική ανάπτυξη δεν θα εκπληρωθούν και κατ’ επέκταση δεν θα επιβεβαιωθούν ούτε οι προσδοκίες για τις τιμές των εμπορευμάτων.

Πέραν αυτού, ο αντίκτυπος δεν αναμένεται να είναι τόσο δυσβάστακτος για τόσο για την Ευρώπη, όσο και για τις ΗΠΑ. Το αντίθετο μάλιστα, αφού το όφελος παραγωγής στην Κίνα έχει μειωθεί πάρα πολύ και πολλές εταιρείες (όπως ανακοίνωσε και η Apple πρόσφατα), επιστρέφουν ένα μέρος της παραγωγής τους στην δύση.

Εκεί όμως που τα πράγματα αναμένεται να είναι δραματικά, είναι στο εσωτερικό της χώρας.

Ένα τεράστιο ποσοστό του πληθυσμού δεν είδε κανένα όφελος από την εκρηκτική ανάπτυξη που βίωσε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες και παραμένει στα όρια της φτώχειας, και κυρίως απροστάτευτο δίχως καμία κοινωνική παροχή, γεγονός το οποίο είναι απόρροια της νεοφιλελεύθερης στροφή του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας τις δεκαετίες του 80′ και του 90′.

Και τυχών απόπειρα συμπίεσης των ήδη καταπιεσμένων φτωχών στρωμάτων μέσω του «φαρμάκου» της λιτότητας και του περαιτέρω ανοίγματος της οικονομίας της χώρας – όπως μετ΄ επιτάσεως ζητά το ΔΝΤ στην τελευταία του έκθεση- θα αυξήσει κατακόρυφα τις πιθανότητες μίας κοινωνικής έκρηξης, η οποία θα κάνει τα περιστατικά στην Πλατεία Τιέν Αν Μεν να μοιάζουν περισσότερο ως μία… γιορτή με πυροτεχνήματα.

Εικοσιτέσσερα χρόνια μετά, η οργή για την περαιτέρω εξαθλίωση και τις χαώδεις κοινωνικές ανισότητες που έφερε το νεοφιλελεύθερο μοντέλο αρχίζει και ξεχειλίζει.

Και εάν αυτό συνδυαστεί με την αγανάκτηση για τη διαφθορά που αγγίζει όλες τις βαθμίδες του Κόμματος και της δημόσιας διοίκησης, – έχουν υπάρξει και εκτελέσεις κρατικών αξιωματούχων για να κατευναστούν τα πνεύματα- , τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι το μείγμα που δημιουργείται είναι στην κοινωνία είναι εκρηκτικό.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κινεζική ηγεσία έχει να λάβει κομβικής σημασίας αποφάσεις οι οποίες αναμένεται να επηρεάσουν το μέλλον της χώρας. Αυτό που όμως δεν πρέπει να ξεχνά είναι ότι πολλές φορές η άγρια καταστολή δεν αρκεί για να σταματήσει έναν λαό που έχει ξεπεράσει τα όρια της απόγνωσης…
 


σχετικα αρθρα