Στάση αναμονής της κυβέρνησης απέναντι στους απεργούς της ΟΛΜΕ

Γράφει ο Γιώργος Τσιφόρος

Σε αντίθεση με τους υψηλούς τόνους έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πρόεδρος του οποίου Αλέξης Τσίπρας κάλεσε ουσιαστικά χθες μαθητές και γονείς να συμπήξουν μέτωπο με την ΟΛΜΕ, η κυβέρνηση μοιάζει να τηρεί στάση αναμονής έναντι της απεργίας των καθηγητών.

Συνεργάτες του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου αλλά και πηγές του Μαξίμου αποκλείουν μία επιστράτευση των καθηγητών, και μάλιστα προκαταβολικά όπως συνέβη πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις του Μαΐου, καθώς θεωρούν ότι μία τέτοια κίνηση πυγμής θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να πυροδοτήσει κύμα αντιδράσεων, διογκώνοντας εν τέλει το πρόβλημα. Άλλωστε, επιδίωξη της κυβέρνησης είναι η απεργία της ΟΛΜΕ να μην λειτουργήσει ως… ντόμινο, συμπαρασύροντας τους δασκάλους και τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι πλην της 48ώρης απεργίας που έχουν ήδη προκηρύξει δεν δείχνουν τάσεις κλιμάκωσης των αντιδράσεων.

Ο πιο μεγάλος, ωστόσο, κίνδυνος – όπως αναγνωρίζουν κυβερνητικά στελέχη – είναι μία ενδεχόμενη κινητοποίηση των ίδιων των μαθητών με καταλήψεις σχολικών κτηρίων, εξέλιξη που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ούριος άνεμος στα πανιά τόσο των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, η επιδίωξη του οποίου είναι εμφανώς να εκμεταλλευτεί την αναταραχή στο Δημόσιο και στην εκπαίδευση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το επιχείρημα Αρβανιτόπουλου, το οποία υιοθέτησαν πλήθος γαλάζιων βουλευτών, περί «βιβλίων και δασκάλων για όλους τους μαθητές», θέση που επιδιώκει να στείλει το μήνυμα ότι η εκπαίδευση λειτουργεί και να διαχωρίσει μαθητές και γονείς από τα αιτήματα των καθηγητών.

Εφόσον αποτραπεί το ενδεχόμενο μαθητικής δράσης, η κυβέρνηση εκτιμά ότι το απεργιακό μέτωπο θα εκτονωθεί σύντομα. Άλλωστε, η σκληρή οικονομική πραγματικότητα δεν λειτουργεί μόνον εντείνοντας την… επαναστατική διάθεση αλλά εγείρει και ζητήματα οικονομικής επιβίωσης για τους απεργούς.

Με άλλα λόγια, αν και δεν το ομολογούν, κυβερνητικά στελέχη ποντάρουν στην γρήγορη διάσπαση του απεργιακού μετώπου, εξαιτίας της οικονομικής κόπωσης των καθηγητών αλλά και των αντιδράσεων που εκτιμάται ότι θα υπάρξουν από την κοινή γνώμη.

Υπό την έννοια αυτή, λοιπόν, κρατούν ακόμη το σπαθί της επιστράτευσης στο… θηκάρι.

Είναι, ωστόσο, σαφές ότι εφόσον είτε από τις πρώτες ήδη ημέρες της απεργίας είτε, πιθανότερα, μετά τον πρώτο κύκλο κινητοποιήσεων παρατηρηθούν φαινόμενα αποκλεισμού σχολικών συγκροτημάτων ή lock out από απεργούς καθηγητές έναντι συναδέλφων τους που επιθυμούν να εργαστούν, τότε θα ενεργοποιηθεί το σχέδιο που έχει εκπονηθεί ήδη από τον περασμένο Ιούνιο για την εκκένωση των σχολείων.

Ακόμη κι αν με αυτό τον τρόπο επιβεβαιωθούν πολλοί εκ των συνδικαλιστών που εδώ και μήνες ισχυρίζονται ότι «το Σεπτέμβριο τα σχολεία θα ανοίξουν με τα ΜΑΤ». 

• Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος
• ΟΛΜΕ
• Παιδεία