current views are: 1

7 Οκτωβρίου 2013
Δημοσίευση03:49

«Ρέστα» από την κυβέρνηση που επιχειρεί να αποτρέψει ένα νέο δάνειο – μνημόνιο

Μπορεί η αξιολόγηση για τη δόση του ενός δισεκατομμυρίου να μην έχει ολοκληρωθεί, μπορεί σειρά προαπαιτούμενων να βρίσκονται σε οριακό σημείο υλοποίησης (διαθεσιμότητα, απολύσεις), μπορεί να εκκρεμούν και άλλες, τουλάχιστον τρεις, τρίμηνες αξιολογήσεις από την τρόικα, μπορεί τα φώτα να έχουν στραφεί στη Χρυσή Αυγή, ωστόσο το Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει να επικεντρώνει όλο του το ενδιαφέρον στην αποτροπή ενός ακόμη δανείου, δηλαδή ενός ακόμη μνημονίου.

Δημοσίευση 03:49’
αρθρο-newpost

Μπορεί η αξιολόγηση για τη δόση του ενός δισεκατομμυρίου να μην έχει ολοκληρωθεί, μπορεί σειρά προαπαιτούμενων να βρίσκονται σε οριακό σημείο υλοποίησης (διαθεσιμότητα, απολύσεις), μπορεί να εκκρεμούν και άλλες, τουλάχιστον τρεις, τρίμηνες αξιολογήσεις από την τρόικα, μπορεί τα φώτα να έχουν στραφεί στη Χρυσή Αυγή, ωστόσο το Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει να επικεντρώνει όλο του το ενδιαφέρον στην αποτροπή ενός ακόμη δανείου, δηλαδή ενός ακόμη μνημονίου.

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος

Μπορεί η αξιολόγηση για τη δόση του ενός δισεκατομμυρίου να μην έχει ολοκληρωθεί, μπορεί σειρά προαπαιτούμενων να βρίσκονται σε οριακό σημείο υλοποίησης (διαθεσιμότητα, απολύσεις), μπορεί να εκκρεμούν και άλλες, τουλάχιστον τρεις, τρίμηνες αξιολογήσεις από την τρόικα, μπορεί τα φώτα να έχουν στραφεί στη Χρυσή Αυγή, ωστόσο το Μέγαρο Μαξίμου μοιάζει να επικεντρώνει όλο του το ενδιαφέρον στην αποτροπή ενός ακόμη δανείου, δηλαδή ενός ακόμη μνημονίου.

Η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον 5 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2014, ποσό που είτε θα πρέπει να το εξασφαλίσει από τις αγορές – με «αλμυρό» επιτόκιο – είτε θα πρέπει να το λάβει από την ευρωζώνη ως διμερές δάνειο. Το δεύτερο σενάριο προϋποθέτει, όπως είναι σαφές, ένα νέο μνημόνιο, το οποίο ακόμη κι αν δεν είναι τόσο σκληρό όσο τα τρέχοντα, είναι σαφές ότι θα αντιμετωπιστεί ως παράταση της επιτροπείας της τρόικας επί της Ελλάδας.

Στον αντίποδα, αν η Ελλάδα καταφέρει να βγει στις αγορές – κάποιοι ομιλούν για… «έξοδο κινδύνου» – τούτο δεν θα σημαίνει ότι θα απαλλαγεί από το άγος της λιτότητας. Κάθε άλλο, ακόμη και χωρίς τρόικα, οι ευρωπαϊκές συνθήκες είναι σαφείς για το τί πρέπει να γίνει. Πολλώ δε μάλλον σε μία χώρα που έχει το σύνολο σχεδόν των δανείων της από τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ε.Ε.

Ωστόσο, η ανάγκη «πολιτικής απαλλαγής» από την τρόικα είναι δεδομένη καθώς με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση επιδιώκει να ξεκλειδώσει μία σειρά από εξελίξεις:

– στην οικονομία, να δώσει στίγμα επιστροφής έστω στην αρχή με κολύμπι στα ρηχά νερά

– στις επενδύσεις, να σηματοδοτήσει την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα, επαναφέροντας έτσι και το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων στο επίκεντρο διεθνών κεφαλαίων

– στην πολιτική, να στείλει το μήνυμα ότι η εποχή των μνημονίων παρήλθε και, πλέον, η Ελλάδα – με όρους λιτότητας πάντοτε – μπορεί να διαχειριστεί η ίδια τις τύχες της.

Ειδικά, η πολιτική παράμετρος είναι η πιο κρίσιμη καθώς αποτελεί προϋπόθεση για την τύχη που θα έχει η δικομματική κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, τις πολιτικές εξελίξεις και, προφανώς, το χρόνο των εκλογών.

Συνομιλητές του Αντ. Σαμαρά υπενθυμίζουν τι είχε πει ο Πρωθυπουργός, προ μηνός, κατά τα εγκαίνια της ΔΕΘ:

«Σε λίγο θα μπορούμε να πούμε, τέλος και η εποχή των μνημονίων! Όπου άλλοι καθόριζαν την πολιτική μας, γιατί οι ίδιοι δεν μπορούσαμε να περάσουμε ούτε μήνα χωρίς να μας δανείσουν. Στο εξής η Ελλάδα θα στέκεται με αξιοπρέπεια στα πόδια της, θα ορίζει την τύχη της και θα αποδεικνύει κάθε μέρα την αξιοπιστία της, αλλά και την ευθύνη που έχει απέναντι στο λαό της».

Αν αυτό επιτευχθεί, πάντοτε υπό την προϋπόθεση της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος και της εξασφάλισης της βιωσιμότητας του χρέους (σ.σ. πιθανά με μετατροπή των δανείων σε ένα ομόλογο 50ετούς διάρκειας), τότε τόσο ο κ. Αντ. Σαμαράς όσο και ο κ. Ευ. Βενιζέλος θα μπορούν να επικαλεστούν ότι έβγαλαν τη χώρα από το μνημόνιο και να επενδύσουν πολιτικά σε αυτό το γεγονός.

Διότι, όπως αναγνωρίζουν τόσο στο Μαξίμου όσο και στην Χαριλάου Τρικούπη, «καλές οι εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή, όμως η μάχη θα δοθεί στην οικονομία, αν εκεί αποτύχουμε ό,τι άλλο απλώς θα ξεχαστεί».


σχετικα αρθρα