Η Μέρκελ, ο Σόιμπλε και ένας ανύπαρκτος πόλεμος που κήρυξε το Spiegel

Γράφει ο Θέμης Δαγκλής  

Όταν το Spiegel δεν έχει τι να γράψει, ασχολείται με την Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά και δεν θα πρέπει να μας εκπλήττει. Η Ελλάδα προσφέρεται αν θέλει να λαϊκίσει κανείς εν όψει ευρωεκλογών και να ανεβάσει την κυκλοφορία του. Και παρά τη μεγάλη απήχηση που έχουν αυτού του είδους δημοσιεύματα στη χώρα μας, δεν θα πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Ούτε τις απόψεις της γερμανικής κυβέρνησης απηχούν, ούτε πάντοτε “μέσα” πέφτουν. 

Τι έγραψε αυτή τη φορά το Spiegel; ότι η Ελλάδα προκαλεί διαφωνία κορυφής στη Γερμανική κυβέρνση. Ότι η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ διαφωνεί με το «σχέδιο Σόιμπλε» για νέο πακέτο προς την Ελλάδα πριν τις ευρωεκλογές του Μαΐου, φοβούμενη τις επιπτώσεις του στο γερμανικό εκλογικό σώμα με ενδεχόμενη άνοδο του ευρωσκεπτικιστικού AfD και ότι έχει μπλοκάρει το “το σχέδιο του υπουργού Οικονομικών της να τεθεί στη διάθεση της Ελλάδας νέο πακέτο βοήθειας ενώ έχει ενημέρωσει την ελληνική κυβέρνηση πως δεν μπορεί να υπολογίζει σε τέτοιου είδους μήνυμα”. 

Αυτό είναι περίπου αντίστοιχο με το να γράψει ο συντάκτης των Νέων της Άνω Μαγουλάδας, πως ο Σαμαράς ανησυχεί για τυχόν άνοδο της Χρυσής Αυγής και γι’ αυτό δεν θέλει να πάρει νέα μέτρα. Ούτως ή άλλως, το “σχέδιο Σόιμπλε” αποτελεί μια ατζέντα του Spiegel. Πριν από τρεις εβδομάδες το περιοδικό είχε δημοσιεύσει ένα έγγραφο των υπηρεσιών του Σόιμπλε, που περιέγραφε ένα νέο πακέτο βοηθείας για την Ελλάδα – πριν από τις ευρωεκλογές, ως μια εναλλακτική. Αυτό το έγγραφο τιτλοφόρησε το περιοδικό ως “Σχέδιο Σόιμπλε”. Επρόκειτο όμως για ένα απλό υπόμνημα, ούτε καν επίσημη εισήγηση προς τον υπουργό και δεν είχε καμιά δεσμευτικότητα για τον Σόιμπλε. Το να λέει τώρα το περιοδικό ότι η Μερκελ το μπλοκάρει είναι τουλάχιστον αστείο, ούτε ως πρόταση δεν της έχει έρθει. 

Το μόνο πραγματικό στοιχείο στο ρεπορτάζ είναι ότι η Γερμανική κυβέρνηση – και η Μέρκελ, όχι μόνον ο Σόιμπλε – συμφωνούν στην άποψη, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά θα πρέπει να στηριχθεί. Αυτή η αντίληψη έχει εδραιωθεί στο Βερολίνο μετά από 18μηνη προσπάθεια να συνεννοηθούν με τον Τίσπρα που δεν κατέληξε πουθενά. Για τους Γερμανούς η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει καμιά διάθεση συνεργασίας. Το πως όμως θα στηριχτεί η ελληνική κυβέρνηση δεν το έχουν αποφασίσει οι Γερμανοί και δεν το γνωρίζει ακόμα ούτε ο Σόιμπλε. Αυτό που αποκλείουν όλοι όσοι έχουν αντίληψη των διαθέσεων του Βερολίνου είναι να προσφερθεί η γερμανική κυβέρνηση όταν επιβεβαιωθεί το πρωτογενές πλεόνασμα, να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό και να διευθετήσει το ελληνικό χρέος. Όχι μόνο λόγω των αντιδράσεων που θα προκαλούσε αυτό στη Γερμανία εν όψει των ευρωεκλογών. Πολύ μεγαλύτερες θα ήταν οι αντιδράσεις από χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία, που δανείζονται ακριβότερα από τη Γερμανία και στις οποίες τυχόν επιμήκυνση των δανείων και μείωση του επιτοκίου θα σήμαινε δυσβάστακτο κόστος. 

Αυτό εκ των πραγμάτων παραπέμπει τις όποιες αποφάσεις για μετά τις ευρωεκλογές, οι δηλώσεις Ρεν διατυπώνουν τον κοινό ευρωπαϊκό τόπο. Η όποια κίνηση αποφασιστεί – αν αποφασιστεί – από τη Γερμανική κυβέρνηση υπέρ τις Ελλάδος πριν το Μάιο, δεν θα έχει καμιά σχέση με νέα πακέτα και ανάληψη οικονομικών υποχρεώσεων. Παρεμπιπτόντως δε, η κυβέρνηση δεν καίγεται για το ευρωσκεπτικιστικό Afd του οποίου η είσοδος στην ευρωβουλή θεωρείται δεδομένη, αφού το όριο εκεί είναι μόνον 3%.

• Άνγκελα Μέρκελ
• Αντώνης Σαμαράς
• Βόλφγκανγκ Σόιμπλε