Η δικαιοσύνη «ξηλώνει» την οικονομική πολιτική, αν και νομιμοποιεί το Μνημόνιο

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος 

Αντιμέτωπη με ένα παράδοξο βρίσκεται η ελληνική κοινωνία. Την ίδια ώρα που το ΣτΕ έκρινε ως νόμιμες τις περικοπές που επιβλήθηκαν με το «Μνημόνιο ΙΙ» σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και ο Άρειος Πάγος έκρινε ως μη εκτελεστή την απόφαση επαναπρόσληψης των απολυμένων καθαριστριών, η κυβέρνηση προχωρούσε στην κατάθεση τροπολογίας με την οποία οι αποδοχές όλων των δικαστικών επιστρέφουν στα προ περικοπών επίπεδα και συγκεκριμένα σε εκείνα που ήταν έως τον Ιούλιο του 2012, σε εφαρμογή της σχετικής δικαστικής απόφασης.

Οι δικαστικοί, λοιπόν, μαζί με τους ενστόλους είναι οι μόνες επαγγελματικές ομάδες που «γλυτώνουν» από τις περικοπές του μνημονίου, καθώς σύμφωνα με τις δικαστικές αποφάσεις εμπίπτουν στο στενό πυρήνα του κράτους. Οι υπόλοιπες αποφάσεις, όπως για παράδειγμα, περί της μη φορολόγησης του επιδόματος βιβλιοθήκης των πανεπιστημιακών και του επιδόματος αλλοδαπής των πολιτικών υπαλλήλων του Δημοσίου μοιάζουν με «ψίχουλα» που όμως έχουν άμεσες δημοσιονομικές συνέπειες.

Διότι, πέραν της… νομικής ισορροπίας των αποφάσεων, η κυβέρνηση αγωνία για τις συνέπειες που θα εχουν αυτές στον προϋπολογισμό. Ήδη για τους ενστόλους έχουν προϋπολογιστεί αναδρομικά ύψους μισού δισεκατομμυρίου ενώ πάνω από 350 εκατομμύρια είναι η ετήσια επιβάρυνση του προϋπολογισμού από την επιστροφή των αποδοχών τους στα προ μνημονίου επίπεδα. 

Ως προς τους δικαστικούς, ο προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί με εφάπαξ δαπάνη 99,76 εκατ. ευρώ για την επιστροφή των μειώσεων που είχαν επιβληθεί, ενώ η ετήσια τρύπα στον προϋπολογισμό προσεγγίζει τα 70 εκατομμύρια ευρώ. 

Άγνωστες, προσώρας, είναι οι απώλειες από την απόφαση για τους πανεπιστημιακούς και τους πολιτικούς υπαλλήλους, γι αυτό άλλωστε και ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Γ. Μαυραγάνης έστειλε μήνυμα προς τους εφόρους να μην επιστρέφουν παρακρατηθέντες φόρους παρά μόνον σε όσους δικαιώθηκαν, προσωπικά, από τα δικαστήρια! Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης, δείγμα του φόβου για ξήλωμα του… πουλόβερ, αναμένεται να μην… μακροημερεύσει καθώς ουσιαστικά ωθεί το… σύνολο των ενδιαφερομένων να καταθέσουν αγωγές, κάτι που πολιτικά είναι αμφίβολο εάν μπορέσει να αντέξει η κυβέρνηση. 

Στα δημοσιονομικά έρχονται να προστεθούν και οι δικαστικές αποφάσεις για μείζονες μνημονιακές επιλογές. Η μάχη των καθαριστριών συνιστά πονοκέφαλο καθώς, παρά την απόφαση του Αρείου Πάγου, ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει ότι δεν θα δικαιωθούν, συμπαρασύροντας στη συνέχεια και αλλες κατηγορίες εργαζομένων που βρέθηκαν σε διαθεσιμότητα, πριν την ανεργία. Αντιστοίχως, η απόφαση για την αντισυνταγματικότητα της απαγόρευσης μονομερούς πρόσβασης των εργαζομένων στη διαιτησία έρχεται να ακυρώσει βασικές επιδιώξεις της τρόικας για την… ελαστικοποίηση της ελληνικής αγοράς εργασίας. 

Τούτων δοθέντων, καθίσταται σαφές ότι τα προαπαιτούμενα δεν είναι το μόνον ζήτημα που θα πρέπει να διαχειριστεί ο νέος υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης και το Μαξίμου. Η δημοσιονομική τρύπα, απόρροια δικαστικών αποφάσεων, αλλά και η αμφισβήτηση μνημονιακών επιλογών έρχονται να προστεθούν στη βαριά ατζέντα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα και να καθορίσουν τις πολιτικές εξελίξεις.

• Άρειος Πάγος
• δικαστικοί
• ένστολοι