current views are: 1

28 Ιουλίου 2014
Δημοσίευση09:38

Το κόλπο γκρόσο Σαμαρά με Αβραμόπουλο και το αδιέξοδο της Ντόρας

Η επιλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου ως του νέου επιτρόπου της Ελλάδας στην Κομισιόν, είδηση που άρχισε να κυκλοφορεί το βράδυ της Παρασκευής για να επιβεβαιωθεί πλήρως χθες το πρωί, δεν συνιστά μόνον την πλέον αναβαθμισμένη επιλογή Επιτρόπου από ελληνικής πλευράς αλλά και μία σημαντική κίνηση που επηρεάζει άμεσα και το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. 

Δημοσίευση 09:38’
αρθρο-newpost

Η επιλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου ως του νέου επιτρόπου της Ελλάδας στην Κομισιόν, είδηση που άρχισε να κυκλοφορεί το βράδυ της Παρασκευής για να επιβεβαιωθεί πλήρως χθες το πρωί, δεν συνιστά μόνον την πλέον αναβαθμισμένη επιλογή Επιτρόπου από ελληνικής πλευράς αλλά και μία σημαντική κίνηση που επηρεάζει άμεσα και το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. 

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος  

Η επιλογή του Δημήτρη Αβραμόπουλου ως του νέου επιτρόπου της Ελλάδας στην Κομισιόν, είδηση που άρχισε να κυκλοφορεί το βράδυ της Παρασκευής για να επιβεβαιωθεί πλήρως χθες το πρωί, δεν συνιστά μόνον την πλέον αναβαθμισμένη επιλογή Επιτρόπου από ελληνικής πλευράς αλλά και μία σημαντική κίνηση που επηρεάζει άμεσα και το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. 

Ο κ. Σαμαράς, όπως και στην εσωκομματική εκλογή του 2009, έπαιξε το χαρτί Αβραμόπουλος και επέφερε μία ακόμη βαριά ήττα στην πλευρά της πρώην Υπουργού Εξωτερικών, η οποία άλλωστε όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έκρυψε την επιθυμία της να πάει στις Βρυξέλλες, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο για να πιέσει προς την κατεύθυνση αυτή. Η κ. Μπακογιάννη με σειρά συναντήσεων (Σαμαράς, Βενιζέλος, Καραμανλής), πρωτοβουλιών (γεύμα Αλίγιεφ στην Αθήνα) αλλά και παρασκηνιακών ζυμώσεων (προς την πλευρά Γιούνκερ, το Βερολίνο και αλλού) κυνήγησε τη θέση του Επιτρόπου, συνδέοντας ευθέως από την εξέλιξη αυτής της μάχης και το τί θα πράξει στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Όπως αποτυπώθηκε στα ΜΜΕ, η επιλογή Μπακογιάννη θα εξασφάλιζε στον Πρωθυπουργό εσωκομματική ηρεμία. Η τελική της απόρριψη τί θα προκαλέσει; 

Η οργή της πλευράς Μπακογιάννη είναι ορατή, παρά το γεγονός ότι το μόνον σχόλιο που υπήρξε – για να μαζευτεί στη συνέχεια – ήταν μία μάλλον ατυχής ανάρτηση του Ανδρέα Παπαδόπουλου, πρώην εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ και συντρόφου της Αλεξίας Μπακογιάννη. Ωστόσο με την επιλογή Αβραμόπουλου, ο Αντώνης Σαμαράς αξιοποίησε το μόνον ίσως στέλεχος για το οποίο η πλευρά Μπακογιάννη δεν μπορεί να επικαλεστεί ότι είναι… υποδεέστερο της δικής της επιλογής. 

Υπουργός Τουρισμού, Υγείας, Εξωτερικών και Άμυνας, δηλαδή με πολλά περισσότερα κυβερνητικά γαλόνια, αντιπρόεδρος της Ν.Δ., με «άκρες» και γνωριμίες στο εξωτερικό και μάλιστα όχι μόνον στην Ευρώπη αλλά και στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού και στο Ισραήλ, ο Αβραμόπουλος μοιάζει αποδεκτός από όλες τις φυλές της Ν.Δ., με την εξαίρεση προφανώς των «μητσοτακικών». 

Ως προς το ενδεχόμενο «αντάρτικου» από πλευράς Μπακογιάννη, ο κ. Σαμαράς φαίνεται να λαμβάνει ένα λελογισμένο ρίσκο. Πλέον η κ. Μπακογιάννη θα κληθεί να αποφασίσει τι θα πράξει. Θα ζητήσει να παραμείνει στο Επικρατείας, θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην Α’ Αθήνας, όπου καραδοκεί η Όλγα Κεφαλογιάννη και οι υπόλοιποι μνηστήρες ή θα απόσχει (σσ πράγμα δύσκολο). Θα οικοδομήσει προφίλ εσωκομματικής αντιπολίτευσης, παρά το γεγονός ότι ο αδελφός της είναι υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και ο υιός της Περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδος; Δύσκολες επιλογές που συγκροτούν το στρατηγικό αδιέξοδο της πρώην Υπουργού, το οποίο άλλωστε υπερέβαινε με την επιλογή των Βρυξελλών για την οποία έδωσε τόση μάχη. 

Από την άλλη πλευρά, η συμφωνία Σαμαρά – Αβραμόπουλου, μοιάζει να έχει πολλά επίπεδα που, προφανώς, δεν περιορίζονται στην καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. 

Ο κ. Σαμαράς «ανανεώνει» τη συμμαχία με τον Δ. Αβραμόπουλο, κάνει μία επιλογή που λίγο μπορεί να αμφισβητηθεί στο εσωτερικό της ΝΔ και ακυρώνει τις αντιδράσεις που θα υπήρχαν αν ο εκλεκτός προερχόταν από την κεντροαριστερά. Η ανανέωση της συμμαχίας, μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα και για το, ορατό εννοείται, μέλλον, ως προς τη στάση που θα έχει ο κ. Αβραμόπουλος σε ενδεχόμενες εξελίξεις μετά από τις εθνικές κάλπες, όποτε κι αν αυτές στηθούν. 

Από την πλευρά του, ο νυν υπουργός Άμυνας αναρριχάται σε ένα αξίωμα, περισσότερο ενισχυμένο από ποτέ (σ.σ. η νέα Επιτροπή είναι γεμάτη πρώην και νυν Πρωθυπουργούς και Υπουργούς), βγαίνει προσωρινά εκτός της αντιπαράθεσης στην ελληνική κομματική σκηνή και μπορεί, με μεγαλύτερη άνεση να παίξει το υπερκομματικό, συναινετικό χαρτί στο οποίο επιμένει σταθερά. 

Κάποιοι έσπευσαν να σημειώσουν ότι με την επιλογή του, ο Σαμαράς έβγαλε με μία κίνηση εκτός μάχης δύο δελφίνους. Ωστόσο, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ήδη να οικοδομεί προφίλ είναι αμφίβολο αν η κ. Μπακογιάννη, μετά τις ήττες του 2009 και των εκλογών του 2012, θα ξαναδοκίμαζε. Όσο για τον κ. Αβραμόπουλο, είναι σαφές ότι η στρατηγική του υπερβαίνει τα όρια του να ηγηθεί του κόμματος… 

Αλλά βέβαια, όπως πολύ καλύτερα απ’ όλους γνωρίζει ο Πρωθυπουργός, στην πολιτική ποτέ μη λες ποτέ…  


σχετικα αρθρα