Ποιοι και γιατί θέλουν να αλλάξει η σύνθεση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Πάνος Σιδέρης

Η κατάρτιση του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ για τις εθνικές εκλογές απασχολεί ήδη την ηγεσία του, που επιθυμεί να έχει το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο και να αποδυναμώσει τους εσωκομματικούς της αντιπάλους. «Σύμμαχοι», στο σχέδιο αυτό, οι επώνυμοι και πασοκογενείς υποψήφιοι που αναμένεται να εκλεγούν με μεγαλύτερη ευκολία.

Ξεκίνησαν οι πρώτες συζητήσεις.
 

Είναι γνωστό ότι η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη, προκαλεί συχνά πονοκέφαλο στον Αλέξη Τσίπρα, καθώς πρόκειται για την αριστερή εσωκομματική αντιπολίτευση, που εκπροσωπεί σχεδόν το ένα τρίτο του κόμματος, το οποίο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο. Εξίσου γνωστό όμως είναι ότι η Αριστερή Πλατφόρμα χαρακτηρίζεται από τους «ρεαλιστές» ως βαρίδι, καθώς θεωρείται εμπόδιο για την κεντροαριστερή διεύρυνση με την οποία εκτιμούν ότι θα μπορούσαν να καταλάβουν την εξουσία.

Αλλά και πολλοί συστημικοί παράγοντες, ενώ -ίσως με λίγη προσπάθεια- υποστηρίζουν ότι θα μπορούσαν να εμπιστευθούν την πλειοψηφία και πρόσωπα όπως τον  Δραγασάκη, τον Σταθάκη και τον Παπαδημούλη (εννοείται και τον Τσίπρα) παθαίνουν πανικό στη σκέψη και μόνο να βρεθούν στην εξουσία ο Λαφαζάνης και τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας καθώς και μερικά ακόμα στελέχη τάσεων που θεωρούνται περίπου «ακραίοι» ή «περιθωριακοί» και στην καλύτερη περίπτωση «εκτός τόπου και χρόνου».

 
Μεταξύ των στελεχών της διευθυντικής ομάδας του  ΣΥΡΙΖΑ συζητείται ήδη και σχέδιο Α και Β για την κυριαρχία της πλειοψηφίας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος  που θα προκύψει μετά τις εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν.

Ο έλεγχος της επόμενης κοινοβουλευτικής ομάδας θεωρείται πολύ κρίσιμος και για αυτό δεν σκοπεύουν να αφήσουν τα πράγματα στην τύχη. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, όπου η αριστερή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να εκλέξει κανέναν δικό της, έδωσε ιδέες. «Οι ψηφοφόροι ψήφισαν τους πιο γνωστούς και τους πασοκογενείς, που αντικειμενικά είναι πιο προβεβλημένοι στα ΜΜΕ» λέει  στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πράγματι στις ευρωεκλογές κατάλαβαν και αυτοί που δεν το είχαν καταλάβει μέχρι τότε, ότι οι κομματικοί μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να επηρεάσουν το 4%, το παλιό (κατά)δικό τους ποσοστό δηλαδή, αλλά όχι το 27% και το 28%.

Άρα είναι προφανές ότι το προβάδισμα το έχουν οι πιο γνωστοί υποψήφιοι και αυτοί που προβάλλονται από τα ΜΜΕ.
 
Αυτό που συνέβη στις εκλογές του 2012, να εκλεγούν δηλαδή βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ  πρόσωπα άγνωστα στην ελληνική κοινωνία με μερικές εκατοντάδες σταυρούς μόνο, δεν πρόκειται να επαναληφθεί- τουλάχιστον όχι σε αυτή την έκταση. Γιατί στις εκλογές του 2012 οι θυμωμένοι ψηφοφόροι ήθελαν να καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ (κυρίως)  και τη Ν.Δ, επιλέγοντας το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οι περισσότεροι δεν γνώριζαν τους υποψήφιους και το έριχναν ασταύρωτο. Έτσι εξελέγησαν οι πρώτοι των ψηφοδελτίων που σε μεγάλο βαθμό ήταν πρόσωπα που είχαν ψηφιστεί από πολύ λίγους ψηφοφόρους -αυτούς του παλιού μικρού Σύριζα.  Δεν είναι τυχαίο ότι- αντίθετα από ότι συνέβη με τα  άγνωστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ- υπερψηφίστηκαν από χιλιάδες ψηφοφόρους πασοκογενείς όπως η Σοφία Σακοράφα που ήρθε πρώτη και ο Παναγιώτης Κουρουπλής καθώς και τα προβεβλημένα πρόσωπα των ΜΜΕ όπως ο Πέτρος Τατσόπουλος. «Ακόμα και ο Δημήτρης Παπαδημούλης που είναι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογική  δύναμή του δεν την οφείλει στην κομματική ισχύ του (που δεν είναι τόσο σημαντική) αλλά στο γεγονός ότι πρόκειται για το πιο προβεβλημένο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ» επισημαίνει γνωστός επικοινωνιολόγος.
 
Στις προηγούμενες εκλογές κανείς από το ΣΥΡΙΖΑ δεν περίμενε το ποσοστό αυτό. Στις επόμενες όμως,  αναμένεται να είναι το πρώτο κόμμα. Άρα εξίσου αναμενόμενο είναι ότι θα υπάρχει μεγάλη προσφορά υποψηφιοτήτων και από χώρους όπως τον καλλιτεχνικό, τον δημοσιογραφικό κτλ. Από πρόσωπα δηλαδή που είναι γνωστά.

Οι βουλευτές «εκ των προσωπικοτήτων» σπάνια βγαίνουν αντάρτες ή αγνοούν τη γραμμή.  Συνήθως ακολουθούν την «προεδρική γραμμή» καθώς δεν σχετίζονται με τις διάφορες κομματικές τάσεις αλλά αποτελούν επιλογές ή προτάσεις του αρχηγού.

Τα στελέχη της αριστερής αντιπολίτευσης είναι σχεδόν άγνωστα στο 28% και δύσκολα θα τα σταυρώσουν. Τα ΜΜΕ είναι σίγουρο ότι θα προτιμήσουν να προβάλουν τους «διάσημους» και τους κεντροαριστερούς ή πασοκογενείς  υποψήφιους και οπωσδήποτε όχι τις ριζοσπαστικότερες φωνές του ΣΥΡΙΖΑ.
 
Μια προσεχτική επιλογή λοιπόν των ονομάτων που θα εμφανιστούν στα ψηφοδέλτια, θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη σύνθεση της,  αφήνοντας απέξω πολλούς από εκείνους που θα προκαλούσαν πονοκεφάλους  στην ηγεσία και όχι μόνο.
 
Αυτοί που θέλουν να αποδυναμώσουν τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τις θέσεις του για έξοδο από την ευρωζώνη,  εκτιμούν ότι με μια προσεχτική κατάρτιση των ψηφοδελτίων θα καταφέρουν να αλλάξουν τη σύνθεση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε η Αριστερή Πλατφόρμα να μην έχει  ισχυρή εκπροσώπηση στη Βουλή και γενικά να χάσει τη δύναμή της, ώστε ο Λαφαζάνης να καταστεί κάτι σαν τον Παναγιωτακόπουλο του ΠΑΣΟΚ.  

Αυτό θα επιτευχθεί κατεβάζοντας υποψήφιους “φίρμες” , γνωστούς δηλαδή  στην κοινωνία, αλλά χωρίς σχέση με το κόμμα, οι οποίοι συνήθως ψηφίζονται από τον κόσμο και μετά δεν έχουν ιδιαίτερη άποψη και ακολουθούν τη γραμμή και εν πάσει περιπτώσει είναι πιο συστημικοί.
Για την Αριστερή Πλατφόρμαέτσι κι αλλιώς πιστεύουν ότι θα βάλει τα γνωστά-άγνωστα (τα περισσότερα)  στην κοινωνία στελέχη της, τα οποία δεν θα τα καταφέρουν. 
 

• Αλέξης Τσίπρας
• Αριστερή Πλατφόρμα
• Παναγιώτης Λαφαζάνης
• ΣΥΡΙΖΑ