current views are: 1

19 Οκτωβρίου 2014
Δημοσίευση10:34

Από τον Στασινόπουλο στον Σαρτζετάκη και τον Παπούλια

Έξι προέδρους σε εννέα θητείες μετράει η μεταπολιτευτική ιστορία, με πρώτο τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, που ορκίστηκε τον Δεκέμβριο του 1974. Επτά μήνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος τον διαδέχεται με 210 ψήφους, με αντίπαλο τότε των Παναγιώτη Κανελόπουλο που έλαβε 65 ψήφους.

Δημοσίευση 10:34’
αρθρο-newpost

Έξι προέδρους σε εννέα θητείες μετράει η μεταπολιτευτική ιστορία, με πρώτο τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, που ορκίστηκε τον Δεκέμβριο του 1974. Επτά μήνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος τον διαδέχεται με 210 ψήφους, με αντίπαλο τότε των Παναγιώτη Κανελόπουλο που έλαβε 65 ψήφους.

Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ το NEWPOSTER
 

Γράφει ο Τάσος Τσιφόρος

Έξι προέδρους σε εννέα θητείες μετράει η μεταπολιτευτική ιστορία, με πρώτο τον Μιχαήλ Στασινόπουλο, που ορκίστηκε τον Δεκέμβριο του 1974. Επτά μήνες αργότερα, ο Κωνσταντίνος Τσάτσος τον διαδέχεται με 210 ψήφους, με αντίπαλο τότε των Παναγιώτη Κανελόπουλο που έλαβε 65 ψήφους.

Το 1980, στην Προεδρία αναρριχάται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αν και η αγωνία δεν έλειψε. Η Ν.Δ. είχε τότε 175 έδρες, στην τρίτη ψηφοφορία απέσπασε και 8 επιπλέον ψήφους από βουλευτές της ΕΔΗΚ, του ΚΟΔΗΣΟ και της Εθνικής Παράταξης, και ο Καραμανλής εξελέγη με 183 ψήφους.

Άκρως επεισοδιακή ήταν η εκλογή του 1985. Ο Ανδρέας Παπανδρέου μεταβάλλει στάση, αθετεί την προσωπική του δέσμευση προς τον Καραμανλή και προτείνει για το ύπατο αξίωμα τον Χρήστο Σαρτζετάκη. Αν και ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, που στήριξε Σαρτζετάκη, έχουν συνολικά 185 ψήφους, στην τρίτη κρίσιμη ψηφοφορία ο υποψήφιος έλαβε οριακά 180 ψήφους. Είναι η περίφημη ψηφοφορία με τα έγχρωμα (γαλάζια) ψηφοδέλτια που ανέγραφαν το όνομα Σαρτζετάκη και τα οποία χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να ελεγθούν οι διαφωνούντες και όσοι φλέρταραν με το λευκό. Ακόμη κι έτσι, πάντως, κάποιοι επέμειναν στη διαφωνία τους έναντι του πανίσχυρου τότε Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να βρεθούν πέντε άκυρα και μία λευκή ψήφος στην κάλπη.

Εκλογές, σχεδόν συμφωνημένες πάντως από τα κόμματα της Οικουμενικής, απαιτήθηκαν για την επανεκλογή του Κ.Καραμανλή το 1990. Η Ν.Δ. υπό τον κ. Κ. Μητσοτάκη είχε ψηφίσει «παρών» στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες καθώς δεν είχε προτείνει υποψήφιο. Το ΠΑΣΟΚ, πάλι, αν και στην πρώτη εκλογή στήριξε Σαρτζετάκη, εν συνεχεία άλλαξε επιλογή – καθώς πλησίαζαν οι κάλπες και αναζητούσε μέγιστη συσπείρωση – και πρότεινε ως υποψήφιο τον Γιάννη Αλευρά. Οι εκλογές ήταν μονόδρομος, ο Μητσοτάκης κέρδισε και ο Κ. Καραμανλής αποδέχθηκε την υποψηφιότητα για την Προεδρία στην οποία και ανεδείχθη με 153 ψήφους.

Έκτοτε, μεσολάβησε μία μακρά περίοδος που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η Προεδρική εκλογή αποσυνδέθηκε από τις εκλογές. Μέχρι, φυσικά, το 2009 του κ. Γ. Παπανδρέου και το 2014 του κ. Αλ. Τσίπρα. Το 1995, το ΠΑΣΟΚ, με πρόταση της Πολιτικής Άνοιξης του κ. Σαμαρά στήριξε τον Κων. Στεφανόπουλο, ο οποίος εξελέγη με 181 ψήφους. Η δεύτερη θητεία Στεφανόπουλου ξεκίνησε με ευρύτατη πλειοψηφία. 269 ψήφοι από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Το 2005, πάλι, ήταν το ΠΑΣΟΚ που συναίνεσε στην πρόταση Καραμανλή για το πρόσωπο του κ. Καρ. Παπούλια. Εξελέγη Πρόεδρος με 279 ψήφους. Το ίδιο συνέβη και το 2010, με τον κ. Παπούλια να ψηφίζεται από 266 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Μόνον που, εν τω μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει οι εκλογές του Οκτωβρίου που είχαν φέρει στην εξουσία τον κ. Γ. Παπανδρέου…     


σχετικα αρθρα